Salmau 102
102
SALM CII
‘Gweddi gŵr cystuddiol pan oedd yn llesg Ac yn tywallt ei gŵyn o flaen Iehofa’.
I. GWEDDI’R TRUAN.
1O Iehofa, clyw fy ngweddi;
A deued fy llef am gymorth atat.
2Na chudd Dy wyneb rhagof
Yn fy nydd cyfyng.
Gostwng Dy glust ataf:
A phan alwyf arnat, ateb yn fuan.
3Diflanna fy nyddiau fel mwg,
A llosgir fy esgyrn fel tanwydd.
4Deifiwyd fy nghalon fel glaswellt a gwywodd;
Anghofiaf fwyta fy mwyd.
5Glynodd fy esgyrn wrth fy nghroen,
O achos fy nhuchan uchel.
6Tebyg wyf i belican yr anialwch, —
I ddylluan y lleoedd diffaith.
7Methu â chysgu yr wyf, a griddfanaf
Fel aderyn bach unig ar ben to.
8Gwaradwydd fy ngelynion sydd arnaf beunydd,
“Melltith ar ei ben” ydyw iaith fy ngwatwarwyr.
9Bwytâf ludw yn lle bara,
Ag wylofain y cymysgais fy niod.
10O achos Dy lid a’th ddigofaint,
Canys codaist fi i fyny a’m taflu i lawr drachefn.
11Ymestyn fy nyddiau fel cysgod,
A minnau fel glaswellt sy’n gwywo.
23Gwanhaodd fy nerth ar daith bywyd,
Byrhaodd fy nyddiau.
24Ac wrthyt Ti sydd a’th flynyddoedd yn oes oesoedd
Dywedaf, “Na thor fi i lawr yng nghanol fy nyddiau”.
II. GOBAITH AM ADFER SION.
12O Iehofa sy’n eistedd yn oes oesoedd ar Dy orsedd,
Pery Dy goffadwriaeth drwy bob cenhedlaeth.
13Ti a gyfodi a thrugarhau wrth Sion;
Y mae’n amser trugarhau wrthi, — daeth yr awr fawr.
14Annwyl gan Dy weision yw ei meini hi,
A charant ei llwch.
16Pan adeilado Iehofa Sion,
Ac ymddangos mewn gogoniant,
17Pan dry at weddi’r gwael
Heb ei dirmygu hi,
15Yna’r cenhedloedd a barcha enw Iehofa,
A holl frenhinoedd y ddaear Dy ogoniant.
18Rhowch hyn ar gof a chadw er mwyn y genhedlaeth a ddêl,
Fel y molianner Iehofa gan y bobl a fydd,
19Pan edrych Ef o’i uchder santaidd,
A syllu o’r nefoedd ar y ddaear,
20I wrando ochenaid y carcharor,
A rhyddhau’r neb sydd dan farn angau;
22Pan gasgler y bobl a’r teyrnasoedd
Ynghyd i addoli Iehofa,
21I fynegi Iehofa yn Sion,
A’i foliant yn Ieriwsalem.
III. Y DUW DIGYFNEWID.
25Tydi ers talm a seiliaist y ddaear,
A gwaith Dy ddwylo yw’r nefoedd.
26Diflannant hwy, ond Tydi a saif.
Hwynt-hwy oll a dreulia fel dilledyn.
Newidi hwynt fel gwisg, a newidir hwynt.
27Ond yr un wyt Ti a diderfyn Dy flynyddoedd.
28Plant Dy weision a erys,
A’u had a sicrheir o’th flaen.
salm cii
Y mae yma ddwy Salm a darn. Diystyr ydyw llawer o deitlau’r Salmau, ond y mae’n digwydd fod y teitl hwn yn disgrifio i’r dim gynnwys y Salm gyntaf. Y mae gwahaniaeth dybryd rhwng yr ail Salm a’r gyntaf. Dengys hon gydnabyddiaeth helaeth â darnau eraill o’r Ysgrythur ac yn arbennig â Salmau eraill (gwêl 69 a 79), a dengys hyn ei bod hi yn llawer diweddarach ei chyfnod na hwynt. Yna ceir darn a aeth ar ddisberod, a chollwyd gweddill y Salm y crwydrodd y darn hwn ohoni. Wrth geisio clytio y rhain yn un darn digwyddodd amryfusedd, a cheisiwn ddodi’r adnodau yn y drefn briodol.
Nodiadau
1, 2. Gwêl fel y mae’r awdur yn dibynnu ar Salmau eraill, 18:6; 27:9; 31:2; 39:12; 56:9 a 59:16.
3—5. Cyfeiriad at wres ei dwymyn, a chan ei ofid curiodd fel nad oedd dim ond croen ac esgyrn yn aros heb gnawd rhyngddynt.
6—8. Adar yr unigeddau a enwir yma, ac unig ydyw yntau oherwydd y gelynion o’i gwmpas a llid Duw. Ac yntau ar ddihun oherwydd ei ofid clywai’r adar bach ar y toeau yn cwynfan am eu cymar.
9—11, 23, 24. Yma yn unig yn y Salm y mae 23 a 24 yn esmwyth. Arwydd gofid ydyw lludw ar y pen, ac yn lle bod perlysiau yn melysu ei ddiod, disgyn ei ddagrau i’r gwpan i’w chwerwi.
‘Ymestyn fy nyddiau fel cysgod’ — fel y bo cysgod yn ymestyn tyn y dydd i’w derfyn, a therfyn ei einioes yntau sy’n agosáu.
12—22. Yn 13 y mae’n gyfyng ar Ieriwsalem, a chyfeiriad sydd yma at ei hadfyd hi yn union o flaen buddugoliaethau’r Macabeaid. Sail ei obaith am adferiad Sion ydyw “Iehofa sy’n eistedd yn oes oesoedd ar Ei orsedd”.
Y mae’r awdur yn hyderus fod Duw ar fin gwneuthur pethau mawr i Sion, ac anogir dodi ar gof a chadw y pethau y mae ar fedr eu gwneuthur. A phan gwpleir hwy daw holl frenhinoedd y cenhedloedd a’u pobloedd i Ieriwsalem i’w gydnabod.
26—28. Darn o Salm a Iehofa’r digyfnewid yn bwnc iddi.
Y mae y nefoedd hyd yn oed i ddarfod, ond erys Duw, ac oherwydd hynny sicrheir ffyniant y neb sy’n ffyddlon iddo.
Pynciau i’w Trafod:
1. Pa un ai profiad unigolyn ynteu profiad y genedl a fynegir yn y Salm gyntaf?
2. Paham y rhoes yr Iddew gymaint o bwys ar hir-ddyddiau (adn. 24)?
3. Ystyriwch y defnydd a wneir o 25-28 yn Hebreaid 1:10-12. A ellir cymhwyso’r geiriau hyn at Grist?
Chwazi Kounye ya:
Salmau 102: SLV
Pati Souliye
Pataje
Kopye
Ou vle gen souliye ou yo sere sou tout aparèy ou yo? Enskri oswa konekte
Detholiad o'r Salmau gan Lewis Valentine. Cyhoeddwyd gan Wasg Ilston ym mis Ebrill 1936.