Lucan 2
2
KEF. 2.
1En ekines dhe tes imères exilthe dhiataghma para tu Kesaros Avghustu na apoghrafthì pasa i icumeni.
2Afti i apoghrafi eghine proti ote ighemoneve tis Sirìas o Kirìnios.
3Ke irchondo pandes na apoghrafonde, ecastos is tin eaftu polin.
4Anevi dhe ke o Iosif apo tis Ghalileas, ek tis poleos Nazaret, is tin Iudhean, is tin polin tu Davidh, itis calite Vithleèm, (epidhi aftos ito ek tu icu ke tis patriàs tu Davidh,)
5Dhia na apoghrafthì meta tis Mariàm tis irravonizmenis me afton is ghineca, itis iton énghios.
6Ke eno isan eki, eplirothisan e imère tu na ghennisi:
7Ke eghennise ton iion aftis ton prototocon, ke esparghanosen afton, ke cateclinen afton en ti fatni: dhioti dhen ito topos dhi’ aftus en to catalimati.
8Ke pimenes isan catà to afto meros dhianicterevondes en tis aghrìs, ke filattondes filacàs tis nictos epi to pìmnion afton.
9Ke idhu, anghelos Kirìu exefnis efani is aftus, ke dhoxa Kirìu elampse peri aftus, ke efovithisan fovon meghan.
10Ke ipe pros aftus o anghelos, Mi fovisthe: dhiot idhu, evanghelizome is esas charan meghalin, itis theli isthe is panda ton laon:
11Dhioti simeron eghennithi is esas en pòli Davidh sotir, ostis ine Christòs Kirios.
12Ke tuto theli isthe to simion is esas, Thelete evrì vrefos esparghanoménon, kìmenon en ti fatni.
13Ke exefnis meta tu anghelu efani plithos stratiàs uranìu, imnundon ton Theon, ke leghòndon,
14Dhoxa en ipsìstis Theo, ke epi ghìs irini, en anthropis evdhokìa.
15Ke cathos i angheli anechorisan ap’ afton is ton uranon, i anthropi i pimenes ipon pros allìlus, As ipaghomen lipon eos Vithleem, ke as ìdhomen to praghma tuto to gheghonòs, to opìon o Kirios efanerosen is imas.
16Ke ilthon meta spudhis, ke evron tin te Mariàm ke ton Iosif, ke to vrefos kìmenon en ti fatni.
17Ke idhòndes, dhiekirixan ton loghon ton lalithenda pros aftus peri tu pedhìu tutu.
18Ke pandes i acusandes ethavmasan peri ton lalithendon ipo ton pimenon pros aftus.
19I dhe Mariàm efilatte pandas tus loghus tutus, dhialoghizomèni peri afton en ti cardhìa aftìs.
20Ke epestrepsan i pimenes, dhoxazondes ke imnundes ton Theon, dhia panda osa icusan ke idhon, cathos elalithisan pros aftus.
21Ke ote eplirothisan e octo imere dhia na peritemosi to pedhion, eclithi to onoma aftu Iisus, to onomasthen ipo tu anghèlu prin sillifthì en ti kilìa.
22Ke ote eplirothisan e imère tu catharizmu aftis, catà ton nomon tu Moiseos, anevivasan afton is Ierosolima, dhia na parastisosin is ton Kirion:
23Cathos ine gheghrammenon en to nomo tu Kirìu, «Oti pan arsenicon dhianighon mitran, theli clithì aghion is ton Kirion»:
24Ke dhia na prosferosi thisian catà to irimenon en to nomo tu Kiriu, «Zevghos trighònon, i dhìo neossus peristeròn.»
25Ke idhu, iton anthropos tis en Ierusalim, onomazòmenos Simeon: ke o anthropos utos iton dhìkeos ke evlavis, prozmenon tin parighorìan tu Israil: ke pnevma Aghion ito ep’ afton.
26Ke iton is afton apokecalimmenon ipo tu Pnevmatos tu Aghìu, oti dhen theli idhi thanaton prin ìdhi ton Christon tu Kirìu.
27Ke ilthen dia tu Pnevmatos is to ieròn: ke ote i ghonìs iseferan to pedhion Lisun, dhia na camosi peri aftu catà tin sinithian tu nomu,
28Aftos edhechthi afto is tas angalas aftu, ke evloghise ton Theon ke ipe,
29Nìn apolìis ton dhulon su, Dhespota, catà to rima su en irini:
30Dhioti idhon i ofthalmi mu to sotirion su,
31To opìon itimasas enopion pandon ton laon:
32Fos is fotizmon ton ethnòn, ke dhoxan tu lau su Israil.
33Ke o Iosif ke i mitir aftu ethavmazon dh a ta leghomena peri aftu.
34Ke evloghisen aftus o Simeon, ke ipe pros Mariàm tin mitera aftu, Idhu, utos kite is ptosin ke anastasin pollòn en to Israil, ke is simion andileghòmenon:
35Ke su dhe aftis tin psichin romfea theli dhiaperasi: dhia na anacalifthosin i dhialoghizmi pollon cardhiòn.
36Ke ipirche tis Anna profitis, thighatir Fanuìl, ek tis filìs Asìr: àfti ito poli provevikìia is ilikian, itis ezise metà tu andhròs aftìs epta eti apo tis parthenias aftìs.
37Ke àfti ito chira os eton oghdhoiconda tessaron, itis dhen apemacrineto apo tu ieru, nicta ke imeran latrevusa ton Theon en nistìes ke prosefches.
38Ke àfti fthasasa en afti ti ora, edhoxologhi ton Kirion, ke elali peri aftu pros pandas tus prozmenondas litrosin en Ierusalìm.
39Ke afu eteliosan panda ta catà ton nomon tu Kirìu, ipestrepsan is tin Ghalilean, is tin polin afton Nazaret:
40To dhe pedhion ifxane, ke edhinamuto catà to pnevma, plirùmenon sofìas: ke charis Theu ito ep’ afto.
41Eporevondo dhe i ghonis aftu cat’ etos is Ierusalìm en ti eorti tu pascha.
42Ke ote eghinen eton dhodheca, afu anevisan is Ierosolima catà to ethos tis eortìs,
43Ke eteliosan tas imèras, eno aftì ipestrefon, to pedhion o Iisus eminen opiso en Ierusalim: ke dhen enoisen o Iosif ke i mitiraftu.
44Nomisandes dhe oti aftos ito en ti Sinodhìa, ilthon miàs imeras odhon: ke anezitun afton metaxi ton singhenòn ke ton ghnorìmon.
45Ke mi evròndes afton, ipestrepsan is Ierusalim zitundes afton.
46Ke meta tris imeras evron afton en to iero, cathìmenon en meso ton dhidhascàlon, ke acuonda aftus, ke erotonda aftus.
47Existando dhe pandes i acuondes afton, dhia tin sinesin ke tas apocrìsis aftu.
48Ke idhòndes afton, exeplaghisan: ke ipe pros afton i mitir aftu, Tecnon, dhià ti epraxas is imas utos? idhu, o patìr su ke egho catalipùmeni se ezitùmen.
49Ke ipe pros aftus, Dhià ti me ezitite? dhen exevrete oti prepi na ime is ta tu Patròs mu?
50Ke aftì dhen enoisan ton loghon, ton opion elalise pros aftus.
51Ke catevi met’ aftòn, ke ilthen is Nazarèt: ke ito ipotassòmenos is aftus. I dhe mitir aftu efilatte pandas tus loghus tutus en ti cardhìa aftis.
52Ke o Iisus proecopten is sofian, ke ilikìan, ke charin para Theo ke anthròpis.
Trenutno odabrano:
Lucan 2: SMY1859
Istaknuto
Podijeli
Kopiraj
Želiš li svoje istaknute stihove spremiti na sve svoje uređaje? Prijavi se ili registriraj
Published by the British and Foreign Bible Society in Smyrna (Izmir) 1859.
