TOBİT 10
10
1Bu arada Tobit, yolculuk için gereken günleri sayıyordu. Gün sayısı dolmuştu, ama oğlu hâlâ dönmemişti. 2“Orada onu alıkoymadıklarını umut ederim! Gabael'in ölmediğini umut ederim! Belki de ona para verecek kimse yoktu” diye düşündü. 3Tobit tasalanmaya başladı. 4Eşi Anna sürekli olarak şöyle diyordu: “Oğlum öldü! O artık yaşamıyor!” Ağlayıp oğlu için yas tuttu. Sürekli söyleniyordu: 5“Eyvah! Oğlum, gözümüzün nuru, izin verdim de gittin.” Tobit de ona, 6“Sus, bacım! Böyle şeyler düşünme” diyordu, “Oğlumuz iyidir. Orada onu alıkoyan bir şey var. Onun arkadaşı akrabamızdır ve ona güvenebiliriz. Yürekli ol, bacım. O yakında dönecektir.” 7Eşi şöyle diyordu: “Beni rahat bırak ve aldatmaya kalkma. Çocuğum öldü.” Her gün, aniden evden dışarı çıkıp oğlunun giderken izlediği yola bakıyordu. Ancak kendi gözlerine inanıyordu. Güneş batınca yeniden eve dönüyor, geceleri ağlayıp inliyor ve uyuyamıyordu.
Raguel, kızının düğün şöleninin on dört gün süreceği konusunda ant içmişti. On dört gün geçtikten sonra Tobyas onun yanına gidip şöyle dedi: “Artık bırak da gideyim, annemle babam beni yeniden görme umudunu yitirmişlerdir. Baba, senden şunu diliyorum, bırak da babamın yanına döneyim. Babamdan ayrıldığım zaman onun ne kötü durumda olduğunu sana anlattım.”
8Raguel Tobyas'a şöyle dedi: “Kal oğlum, benimle kal. Baban Tobit'e ulaklar gönderirim, senin haberlerini ona iletirler.” 9Ama Tobyas direndi: “Olmaz, babamın evine dönmek için senden izin istiyorum.” 10Raguel ses çıkarmadı ve kızı Sara'yı koruması için Tobyas'a verdi. Tobyas'a ayrıca varlığının yarısını verdi. Ona erkek ve kadın hizmetçiler, öküzler ve koyunlar, eşekler ve develer, giysiler, para ve ev eşyası verdi. 11Onların sevinçle yola koyulmalarına izin verdi. Ayrılırken Tobyas'a şöyle dedi: “Esenlikler dilerim, oğlum, yolun açık olsun! Göklerdeki Tanrı sana ve eşin Sara'ya sevecenlikle davransın! Ölmeden önce çocuklarını görmek benim için bir umut.” 12Kızı Sara'ya da şöyle dedi: “Şimdi kaynatanın evine git, çünkü bundan böyle onlar, seni dünyaya getiren ailen kadar sana yakındır. Gönül rahatlığıyla git kızım, yaşadığım sürece seninle ilgili salt iyi şeyler duymayı umut ediyorum.” Onlara güle güle dedi ve yola koyuldular.
Edna da Tobyas'a şöyle dedi: “Sevgili oğlum ve kardeşim, Tanrı seni yeniden geri getirsin! Ölmeden önce senin ve kızım Sara'nın çocuklarını göreceğimi, bunun için gerektiği kadar yaşayacağımı umut ediyorum. Tanrı'nın katında, kızımı koruman için sana veriyorum. Yaşadığın sürece onu hiçbir zaman mutsuz etme. Gönül rahatlığıyla git, oğlum. Bundan böyle ben senin annenim ve Sara da kız kardeşindir. Hep birlikte mutlu günler geçirmenizi dilerim!” Her ikisini de öptü. Onlar da sevinçle yola koyuldular. 13Tobyas Raguel'in evinden ayrılırken içi rahat etmişti. Kıvanç duyarak gökyüzünün ve yeryüzünün Tanrısı'na, bütün evrenin egemenine hamdetti. Yolculuğunun iyi bir şekilde sonuçlanmasını diledi. Raguel'i ve eşi Edna'yı kutsadı. “Yaşadığım sürece sizi onurlandırmak benim mutluluğum olacaktır!” dedi.
Trenutno odabrano:
TOBİT 10: APO12
Istaknuto
Podijeli
Kopiraj
Želiš li svoje istaknute stihove spremiti na sve svoje uređaje? Prijavi se ili registriraj
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi, 2003, 2012, 2019
© The Bible Society in Turkey, 2003, 2012, 2019