YouVersion logo
Ikona pretraživanja

เยเนซิศ 18

18
1พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​ปรากฏ​แก่​อับ​รา​ฮาม​ที่​ต้นสน​ใหญ่​ตำบล​มัมเร, เมื่อ​ท่าน​นั่ง​อยู่​ที่​ประตู​ทับ​อาศัย​เวลา​แดด​ร้อน. 2อับ​รา​ฮาม​ก็​เงย​หน้า​ขึ้น​แลดู​เห็น​บุรุษ​สาม​คน​ยืน​อยู่​ตรงหน้า: เมื่อ​ได้​เห็น​ก็​วิ่ง​ออก​ไป​จาก​ประตู​ทับ​อาศัย​ต้อนรับ​น้อม​กาย​ลง​ที่ดิน, 3กล่าว​ว่า, “ท่าน​เจ้าข้า, ถ้า​ท่าน​เห็นชอบ​ใน​ข้าพ​เจ้า, ขอ​อย่า​ได้​ไป​จาก​ข้าพ​เจ้า​ผู้​เป็น​ทาส​ของ​ท่าน​เลย: 4ให้​เขา​ตัก​น้ำ​มา​สัก​หน่อย​ชำระ​เท้า​ท่าน, และ​เชิญ​ท่าน​ทั้ง​สาม​พัก​ให้​หาย​เหนื่อย​ใต้​ต้นไม้​เถิด. 5ข้าพ​เจ้า​จะ​จัดแจง​อาหาร​สัก​หน่อย​นำมา​เลี้ยง​ท่าน​ให้​ชื่นใจ​ก่อน​จะ​เลย​ไป: ด้วย​ท่าน​ได้​มา​เยี่ยม​ข้าพ​เจ้า.” ท่าน​เหล่านั้น​จึง​ว่า, “จง​ทำ​ตาม​ที่​พูด​นั้น​เถิด.” 6ฝ่าย​อับ​รา​ฮาม​ก็​รีบ​เข้า​ไป​ใน​ทับ​อาศัย​บอก​นาง​ซา​รา​ว่า, “จง​เร่ง​จัดแจง​แป้ง​ที่​ละเอียด​สาม​ทะนาน​มา​ขยำ​ทำ​ขนม.” 7อับ​รา​ฮาม​ก็​รีบ​ออก​ไป​จับ​ลูก​วัว​อ่อนตัว​ดี​มา​ให้​คนใช้; คนใช้​นั้น​ก็ได้​จัดแจง​โดยเร็ว. 8อับ​รา​ฮาม​จึง​เอา​เนย​กับ​น้ำนม​และ​เนื้อ​ลูก​วัว​ที่​จัดแจง​ไว้​นั้น​มา​ตั้ง​ตรงหน้า​แล้ว​ก็​ยืน​อยู่​คอย​ปรนนิบัติ​ใต้​ต้นไม้​เมื่อ​ท่าน​เหล่านั้น​รับประทาน​อยู่
9ท่าน​จึง​ถาม​อับ​รา​ฮาม​ว่า, “ซา​รา​ภรรยา​ของ​เจ้า​อยู่​ที่ไหน?” อับ​รา​ฮาม​ทูล​ว่า, “อยู่​ใน​ทับ​อาศัย.” 10ท่าน​จึง​ว่า, “เรา​คงจะ​กลับ​มา​หา​เจ้า​ตาม​กาล​อายุ​แห่ง​ชีวิต; และ​นี่​แน่ะ, นาง​ซา​รา​ภรรยา​ของ​เจ้า​จะ​มี​บุตรชาย.” ส่วน​นาง​ซา​รา​ซึ่ง​อยู่​ที่​ประตู​ทับ​อาศัย​ข้าง​ท่าน​ก็​ได้ยิน. 11คราว​นั้น​อับ​รา​ฮาม​กับ​นาง​ซา​รา​ก็​แก่​ชะ​รา​มาก; ส่วน​นาง​ซา​รา​นั้น ระดู​ตาม​ธรรมดา​หญิง​ก็​หมด​แล้ว. 12เหตุ​ฉะนั้น​นาง​ซา​รา​ก็​หัวเราะ​คิด​แต่​ใน​ใจ​ว่า, “เรา​กับ​นาย​ของ​เรา​ก็​แก่​มาก​แล้ว, จะ​ยินดี​ใน​เรื่อง​ประเวณี​อีก​หรือ?” 13แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​แก่​อับ​รา​ฮาม​ว่า, “ทำไม​ซา​รา​จึง​หัวเราะ​อยู่​และ​คิด​ใน​ใจ​ว่า, ‘ตน​แก่​มาก​แล้ว​จะ​มี​บุตร​จริง​หรือ?’ 14สิ่งใด​ที่​ยาก​เหลือกำลัง​พระ​ยะ​โฮ​วา​มี​หรือ? เรา​จะ​กลับ​มา​หา​เจ้า​ตาม​กาล​กำหนด​แห่ง​ชีวิต, และ​นาง​ซา​รา​จะ​มี​บุตรชาย” 15ฝ่าย​นาง​ซา​รา​ก็​ปฏิเสธ​ว่า, “ข้าพ​เจ้า​มิได้​หัวเราะ” เพราะ​นาง​กลัว; แต่​พระองค์​ตรัส​ว่า, “เจ้าหัว​เราะ​จริง ๆ.”
16ท่าน​เหล่านั้น​ก็​ลุก​ขึ้น​จาก​ที่นั่น, แล้ว​มอง​ไป​ทาง​เมือง​ซะ​โดม: อับ​รา​ฮาม​ก็​ไป​ส่ง​ท่าน​ตาม​ทาง. 17พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ดำริ​ว่า, “เรา​จะ​ปิด​เหตุการณ์​ที่​เรา​จะ​กระทำ​มิ​ให้​อับ​รา​ฮาม​รู้​หรือ; 18ด้วย​อับ​รา​ฮาม​คงจะ​เป็น​ประเทศ​ใหญ​มี​กำลัง​มาก, และ​บรรดา​ชน​ประเทศ​ทั่ว​โลก​จะ​ได้​ความ​สุข​เพราะ​เขา? 19ด้วย​เรา​รู้จัก​อับ​รา​ฮาม​อย่าง​สนิท, ดำริ​จะ​ให้​เขา​ปกครอง​ลูกหลาน​ครอบครัว​ต่อไป, ให้​รักษา​ทาง​พระ​ยะ​โฮ​วา​โดย​สัตย์​ซื่อ​และ​ชอบธรรม; เพื่อ​พระ​องค์​จะ​ได้​พระราชทาน​ให้​เขา​ตาม​คำ​ที่​พระองค์​ได้​ตรัส​ไว้​ถึง​เขา​นั้น.” 20แล้ว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, “เพราะ​เสียง​ร้อง​ของ​ชาว​เมือง​ซะ​โดม​และ​เมือง​อะ​โมรา​มาก, และ​เพราะ​การ​บาป​ผิด​ของ​เขา​รุนแรง​นัก, 21เรา​จะ​ลง​ไป​ตรวจ​ดู​ว่า​คน​ทั้ง​หลาย​ได้​กระทำ​เห​มี​อน​เสียง​ร้อง​ที่​เรา​ได้ยิน​นั้น​ทั้งสิ้น​หรือ​ไม่; ถ้า​หาไม่ เรา​ก็​จะ​ได้​รู้.”
22ท่าน​เหล่านั้น​หัน​หน้า​มา​จาก​ที่นั่น​ไป​ยัง​เมือง​ซะ​โดม: แต่​อับ​รา​ฮาม​ยัง​ยืน​อยู่​ต่อ​พระ​พักตร​พระ​ยะ​โฮ​วา. 23อับ​รา​ฮาม​ก็​เข้า​มา​ใกล้ กราบ​ทูล​ว่า, “ข้า​แต่​พระองค์, พระองค์​จะ​ประหาร​ชี​วิ​ต​คน​ดี​กับ​คน​ชั่ว​ด้วย​กัน​หรือ?” 24หาก​มี​คน​ชอบธรรม​อยู่​ใน​เมือง​ห้า​สิบ​คน, พระองค์​จะ​ทรง​ทำลาย​เมือง​นั้น ไม่​งด​โทษ​ไว้​เพราะ​คน​ชอบธรรม​ห้า​สิบ​คน​ซึ่ง​อยู่​ที่นั่น​หรือ? 25การ​ที่​พระองค์​จะ​ทรง​ประหาร​ชีวิต​ทั้งคน​ดี​กับ​คน​ชั่ว​ฉะนี้. จะ​ให้​คน​ชอบธรรม​เป็น​เหมือน​คน​บาป, ก็​หามิได้: ผู้พิพากษา​ทั้ง​โลก​จะ​ไม่​พิพากษา​ตาม​ยุตติ​ธรรม​หรือ?” 26พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, “ถ้า​เรา​พบ​คน​ชอบธรรม​ใน​เมือง​ซะ​โดม​ห้า​สิบ​คน, เรา​จะ​งด​โทษ​ที่นั่น​ไว้​เพราะ​เห็นแก่​เขา.” 27อับ​รา​ฮาม​จึง​ทูล​ว่า, “ข้า​แต่​พระองค์, ข้าพ​เจ้า​ผู้​เป็น​ผงคลี​ดิน​และ​มูล​เถ้า​ยัง​บังอาจ​ทูล​ขอ​ต่อ​พระองค์​เจ้า: 28ถ้า​ใน​คน​ชอบธรรม​ห้า​สิบ​คน​ขาด​อยู่​ห้า​คน. พระองค์​จะ​ทรง​ทำลาย​เมือง​นั้น​ทั้ง หมด​เพราะ​ขาด​ห้า​คน​หรือ?” พระองค์​จึง​ตรัส​ว่า, “แม้น​เรา​พบ​สี่​สิบ​ห้า​คน​ที่นั่น​แล้ว, เรา​จะ​ไม่​ทำลาย.” 29อับ​รา​ฮาม​กราบ​ทูล​พระองค์​อีก​ว่า “หากว่า​จะ​พบ​สี่​สิบ​คน​ที่นั่น​เล่า?” พระองค์​ตรัส​ว่า, “เรา​จะ​ไม่​ล้าง​ผลาญ​เมือง​นั้น​เพราะ​เห็นแก่​สี่​สิบ​คน.” 30อับ​รา​ฮาม​จึง​ทูล​ว่า, “ขอ​พระองค์​เจ้า​อย่า​ทรง​กริ้ว​ข้าพ​เจ้า​เลย, ข้าพ​เจ้า​ขอ​ทูลถาม​พระองค์​อีก: แม้ว่า​จะ​พบ​สาม​สิบ​คน​ที่นั่น​เล่า?” พระองค์​ตรัส​ว่า, “ถ้า​เรา​พบ​สาม​สิบ​คน​ที่นั่น, เรา​จะ​ไม่​ทำลาย.” 31อับ​รา​ฮาม​กราบ​ทูล​ว่า, “ข้า​แต่​พระองค์​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​บังอาจ​ทูล​ต่อ​พระองค์​เจ้า: หาก​จะ​พบ​ยี่​สิบ​คน​ที่นั่น​เล่า?” พระองค์​ตรัส​ว่า, “เรา​จะ​ไม่​ล้าง​ผลาญ​เมือง​นั้น, เพราะ​เรา​เห็นแก่​ยี่​สิบ​คน
32แล้ว​อับ​รา​ฮาม​ได้​ทูล​อีก​ว่า, “ขอ​พระองค์​เจ้า​อย่า​ทรง​กริ้ว, ข้าพ​เจ้า​จะ​ขอ​ทูลถาม​อีก​ครั้ง​เดียว: หากว่า​จะ​พบ​สิบ​คน​ที่นั่น​เล่า?” พระ​องค์​ตรัส​ว่า, “เรา​จะ​ไม่​ทำลาย​เมือง​นั้น, เพราะ​เห็นแก่​คน​ชอบธรรม​สิบ​คน.” 33เมื่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​แก่​อับ​รา​ฮาม​เสร็จ​แล้ว, พระ​องค์​จึง​เสด็จ​ไป: ส่วน​อับ​รา​ฮาม​ก็​กลับ​ที่อยู่​ของ​ตน

Istaknuto

Podijeli

Kopiraj

None

Želiš li svoje istaknute stihove spremiti na sve svoje uređaje? Prijavi se ili registriraj