لوکا 24

ایسّائے پدا زندگ بئیگ

(مَتّا 28‏:1‏–8؛ مَرکاس 16‏:1‏–8؛ یوهَنّا 20‏:1‏–8)

1هپتگئے ائولی رۆچا#24‏:1 هپتگئے ائولی رۆچ، بزان یکشمبه. رۆچئے ٹِکّ کنگا پێسر، جنێنان وتی اَڈّ کرتگێن وشبۆ زرتنت و کبرئے سرا شتنت، 2بله دیستِش هما ڈۆک که کبرئے دپا اَت، چه وتی جاگها لێٹتگ. 3وهدے تها شتنت، هُداوندێن ایسّائے جۆنِش ندیست. 4آ انگت هئیران اَتنت و نزانتِش چے بکنێن که اَناگت دو مرد گۆن سکّێن دْرپشۆکێن پۆشاکان آتک و آیانی کَشا اۆشتات. 5جنێن چه تُرسا دێم په چێر کپتنت، بله آ دوێنان گوَشت: ”شما چێا آ زندگێنا مُردگانی نیاما شۆهازَ کنێت؟ 6آ، اِدا نه‌اِنت، آییا جاه جتگ. یات کنێت، آ وهدی که اَنگت گۆن شما جَلیلا اَت، چے گوَشتی. 7شمارا نگوَشتی که ’انسانئے چُکّ باید اِنت گُنهکارانی دستا دئیگ ببیت، باید اِنت سَلیب کَشّگ ببیت و سئیمی رۆچا پدا زندگ ببیت و جاه بجنت‘؟“ 8گڑا آ جنێن ایسّائے اے هبرئے یاتا کپتنت.

9چه کبرئے سرا که پِر ترّتنت، اے سرجمێن هال و هبرِش گۆن یازدهێن کاسِد و آ دگه سجّهێنان گوَشتنت. 10آیان که اے هبر په کاسِدان رَسێنتنت، مَریَم مَگدَلینی، یوانا، آکوبئے مات مَریَم و آیانی آ دگه همراهێن جنێن اَتنت. 11کاسِدانی هئیالا جنێنانی هبر بے سر و بُن اَتنت، پمێشکا باوَرِش نکرتنت. 12بله انگت پِتْرُس پاد آتک و تچانا کبرئے نێمگا شت، جَهل بوت و چارتی، بله چه لیلُمێن گُدان و اَبێد دگه هچّ نێست اَت. هئیران اَت که چے بوتگ و پُشتی مان دات و شت.

اِماووسئے رَهسرا

(مَرکاس 16‏:12‏–13)

13هما رۆچا چه آیان دو مُرید دێم په اِماووس نامێن مێتگێا رئوگا اَت. اِماووس چه اورشَلیما کِساس یازده کیلومیتر دور اَت.#24‏:13 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”شست اِستادی“. یکّ اِسْتادیے کِساس 180 میتر بوتگ. 14آ گۆن یکدگرا هما سجّهێن هبر و هالانی بارئوا گپّا اَتنت که اورشلیما بوتگ‌اَتنت. 15همے وهدا که اے چیزّانی سرا گپّ و ترانا اَتنت، ایسّائے جِند آتک و آیانی همراه بوت. 16بله پَجّاهِش نئیاورت، چێا که آیانی چمّ پردهێا پۆشتگ‌اَتنت.

17ایسّایا جُست کرت: ”شما اے راها وت‌مان‌وتا چۆنێن گپّ و تْران کنگا اێت؟“ آ اۆشتاتنت، گندگا گمیگ اَتنت. 18گڑا چه آیان یکّێا که نامی کْلیوپاس اَت، پَسّئو دات: ”اورشَلیما دَرامدێن مردم یکّێن تئو ائے؟ تئو سهیگ نه‌ائے که اے رۆچان اۆدا چے چے بوتگ؟“ 19جُستی کرت: ”چے بوتگ؟“ گوَشتِش: ”هما واکیَه که گۆن ایسّا ناسِریا بوتگ. آ پئیگمبرے اَت که آییئے کار و هبران هُدائے بارگاه و مردمانی دێما بازێن زۆر و کدرتے مان اَت. 20بله مئے مزنێن دینی پێشوا و کئومئے سرۆکان درکئومانی دستا دات که آییئے کۆشئے هُکما بدئینت، و آیان سَلیب کَشّت. 21ما همے اُمێت داشتگ‌اَت که اِسراییلا رَکّێنیت. نون، اے سئیمی رۆچ اِنت اے دراهێن چیزّ بوتگ‌اَنت. 22اِشیا اَبێد، چه مئے همراهێن جنێنان لهتێنا هم مارا هئیران کرتگ. آ مرۆچی سُهبا ماهلّه کبرئے سرا شتگ‌اَنت، 23بله آییئے جۆنِش ندیستگ. گڑا آتکنت و مارا هالِش دات که ما اِلهام و شُبێنگئے تها پرێشتگ دیستگ‌اَنت که گوَشتگِش: ’ایسّا زندگ اِنت.‘ 24چه مئے مردمان هم لهتێن کبرئے سرا شتگ و آیان هم اَنچُش که جنێنان گوَشتگ، هما ڈئولا دیستگ، بله آیان هم واجهئے جند ندیستگ.“

25ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”او ناسرپدان! په نبیانی هر هبرئے باور کنگا شمئے دل کۆر اِنت. 26اَلّمی اَت که مَسیه اے سکّی و سۆریان بسگّیت و نون وتی شان و شئوکتا سر ببیت“ 27پدا ایسّایا، چه موسّایا بگر تان سجّهێن نبیان، هرچے که آییئے بارئوا کتابان نبشته کنگ بوتگ‌اَت، آ سرپد کرتنت.

28وهدے هما مێتگئے نزّیکّا رستنت که اۆدا رئوگی اَتنت، ایسّایا انچۆ پێش داشت که بزان منا دورتر رئوگی اِنت. 29آیان مِنّت کرت: ”شپا گۆن ما بجَلّ چێا که رۆچ شتگ و نون شپ اِنت.“ گڑا ایسّا هم تها شت که گۆن آیان بجّلیت.

30هما وهدا که ایسّا گۆن آیان په ورگا نِشت، نگنی زرت، هُدائے شُگری گپت، نگنی چُنڈ چُنڈ کرت و آیانا دات. 31نون آیانی چمّ پَچ بوتنت و ایسّااِش پَجّاه آورت بله هما دمانا ایسّا چه آیانی دێما گار بوت. 32گڑا چه یکدومیا جُستِش کرت: ”راها وهدے آ گۆن ما تْران کنگا اَت و مارا پاکێن کتابانی هبران سرپد کنگا اَت، مئے دل جنَگ و دْریکّ دْریکّ کنگا نه‌اَتنت؟“

33هما دمانا آ پاد آتک و اورشَلیما پِر ترّتنت. اۆدا آیان دیست که یازدهێن کاسِد و آ دگه مُرید یکجاه اَنت، و 34گوَشگا اَتنت: ”اے راست اِنت که هُداوندا جاه جتگ و په شَمونا زاهر بوتگ!“ 35گڑا اے دوێنان وتی راهئے سرگوَست گۆن آیان آورت که ما ایسّا چِه پئیما نگنئے چُنڈ چُنڈ کنگئے وهدا پَجّاه آورتگ.

ایسّا مُریدانی دێما زاهرَ بیت

(مَرکاس 16‏:14؛ یوهَنّا 20‏:19‏–23)

36آ انگت همے هبران اَتنت که ایسّا وت آتک و آیانی نیاما اۆشتات و گوَشتی: ”سلام و درۆت په شما!“ 37آیان تُرست و هئیران و هَبَکّه بوتنت و هئیالِش کرت که بلکێن روهے گِندگا اێن. 38بله ایسّایا گوَشت: ”پرچا شما اینچُک پرێشان اێت و چێا شمئے دلا شکّ پاد آتکگ؟ 39منی دست و پادان بچارێت، اے منی جند اِنت. منا دست بجنێت و بچارێت، روها هَڈّ و گۆشت پِرَ نبیت، بله شما گِندگا اێت که منا پِر.“

40اے هبرا رَند وتی دست و پادی پێش داشتنت. 41مرید چه گلا هئیران و هَبَکّه بوتنت و باوَرِش نبوت. گڑا جُستی کرت: ”شمارا اِدا ورگی چیزّے گۆن؟“ 42چُنڈے پتکگێن ماهیگِش دات، 43ایسّایا زرت و آیانی دێما وارت. 44پدا گوَشتی: ”اے منی هما هبر اَنت که من گۆن شما هما وهدا کرتگ‌اَنت که اَنگت گۆن شما گۆن بوتگان. منی بارئوا هر هبرے که موسّائے شَریَتا و نبیانی کتابان و زبورا نبشته اِنت، اَلّم اِنت که آ هما ڈئولا راست و سرجم ببیت.“

45پدا آیانی دلی رُژنا کرت که پاکێن کتابان سرپد ببنت. 46گوَشتی: ”نبشته کنگ بوتگ که مَسیه سکّی و سۆریَ سگّیت، ساهَ دنت و سئیمی رۆچا چه مُردگان جاهَ جنت و 47آییئے نامئے برکتا تئوبه و گناهانی پَهِلّی په سجّهێن کئومان جار جنَگَ بیت. اے کار چه اورشَلیما بِنداتَ بیت. 48شما اے چیزّانی شاهد اێت. 49من وتی پتئے واده داتگێن پاکێن روها شمئے سرا رئوانَ دئیان. نون تانکه شمارا چه بُرزا واک و کدرتَ نرسیت، همے شهرا بدارێت.“

ایسّا آسمانا رئوت

(مَرکاس 16‏:19؛ کاسِدانی کار 1‏:9‏)

50نون ایسّایا مُرید تان بئیت‌اَنیائے نزّیکّا برتنت، وتی دستی بُرز کرتنت و په آیان نێک‌دوایی‌ای لۆٹت. 51هما وهدا که په آیان نێک‌دوایی لۆٹگا اَت، چه آیان جِتا بوت و آسمانا برگ بوت. 52مُریدان ایسّا ستا و سنا کرت و گۆن بازێن گَل و وشّیے اورشَلیما پِر ترّتنت. 53مُدام مزنێن پرستشگاها منتنت و هُدائے سَتا و سنااِشَ کرت.

Trenutno odabrano:

لوکا 24: HPKB

Istaknuto

Podijeli

Kopiraj