Rodzaju 4

4
Dzieje pierwszej rodziny
1Następnie człowiek#4:1 Adam G. poznał#4:1 poznał, יָדַע, lub: obcował; w odniesieniu do mężczyzny: Rdz 4:1; 4:17; 4:25; 24:16; 38:26; Sdz 19:25; 1Sm 1:19; 1Krl 1:4; do kobiety: Rdz 19:8; Lb 31:17; 31:18; 31:35; Sdz 11:39. Ewę, swoją żonę, i poczęła, i urodziła Kaina.#4:1 Kain, קַיִן (qain), czyli: nabyty (od קָנָה), być może z odcieniem: otrzymany l. stworzony (od קָנָה II, por. Rdz 14:19, 22; Pwt 32:6; Ps 139:13; Prz 8:22). I powiedziała: Stworzyłam#4:1 stworzyłam, קָנִיתִי (qaniti), w odniesieniu do Boga: Rdz 14:19, 22; Pwt 32:6; Ps 139:13 i być może: Ps 78:54; Prz 8:22; w ak. odnoszony też do człowieka: Nabyłam. mężczyznę z JHWH.#4:1 z JHWH: (1) z pomocą PANA, zob. אֵת, Rdz 4:1L; (2) równie jak PAN, zob. Kpł 26:39; Iz 45:9; Jr 23:28; (3) znak PANA; wg G: urodziłam mężczyznę za sprawą Boga, ἐκτησάμην ἄνθρωπον διὰ τοῦ θεου. Użycie imienia JHWH w kontekście Wj 6:3 należy rozumieć jako: (1) wynik progresywności objawienia. Bóg objawiał się patriarchom jako El Szaddaj (J 1:18; Hbr 11:1-2); (2) wynik pracy egzegetycznej późniejszego redaktora, pragnącego zaznaczyć, o którego Boga chodzi; (3) w krytyce źródeł, przykład zróżnicowania między J i P. 2Potem urodziła jeszcze jego brata, Abla.#4:2 Abel, הָבֶל (hawel), od as. ablu, czyli: syn; od ak. ibilu, czyli: wielbłąd; hbr. הֶבֶל może zn.: oddech (l. tchnienie), marność, (marne) bóstwo. Abel został pasterzem owiec, a Kain uprawiał rolę.
3I stało się po upływie [wielu] dni,#4:3 po upływie [wielu] dni, וַיְהִי מִקֵּץ יָמִים, lub: przy końcu roku, co do zwyczaju, zob. Kpł 25:29; 1Sm 1:21. że Kain złożył JHWH ofiarę z plonów ziemi.#Pwt 26:2 4Również Abel, także on przyniósł [ofiarę] z pierworodnych swoich owiec, to jest z ich tłuszczu.#Pwt 15:19-23; Hbr 11:4#4:4 Lub: to jest z ich tłustych. I wejrzał JHWH na Abla i na jego ofiarę.#4:4 ofiara, מִנְחָה (minchaʰ), określona pod. jak ofiara z płodów rolnych Kaina w w. 3. 5A na Kaina i na jego ofiarę nie wejrzał – i rozgniewał się Kain bardzo, i posmutniało#4:5 Idiom: opadło, por. Jb 29:24; Jr 3:12, gdzie ozn. niezadowolenie. W w. 7 jest mowa o podniesieniu oblicza (czyli: o pogodnym obliczu) lub ofiary (czyli o jej przyjęciu). jego oblicze. 6I powiedział JHWH do Kaina: Dlaczego się gniewasz i dlaczego posmutniało twoje oblicze? 7Czy nie byłoby uniesienia, gdybyś czynił dobrze? A skoro nie czynisz dobrze, u drzwi leży#4:7 leży, רֹבֵץ (rowets), lub: czai się; grzech jest , może więc od ak. rabitsu, czyli: demon l. pokusa; może hap. oryg. חַטָּאת תרֹבֵץ, Rdz 4:7L. grzech. Ku tobie zwraca się jego pragnienie, lecz ty będziesz nad nim panował.#4:7 Lub: zob. Rdz 3:16; por. ku swemu mężowi będziesz kierować swe pragnienie, lecz on będzie nad tobą panował, וְאֶל־אִישֵׁךְ תְּשׁוּקָתֵךְ וְהוּא יִמְשָׁל־בָּךְ, z: Ku tobie zwraca się jego pragnienie, lecz ty będziesz nad nim panował, וְאֵלֶיךָ תְּשׁוּקָתוֹ וְאַתָּה תִּמְשָׁל־בּוֹ, Rdz 4:7L.
8I powiedział Kain do Abla, swego brata: Wyjdźmy w pole.#4:8 Wyjdźmy w pole, נֵלְכָה הַשָׁדֶה, za PS i klkn Mss; w MT brak; lub: Przejdźmy przez równinę, za gr. διέλθωμεν εἰς τὸ πεδίον. Może to być przyp. aposiopezy, tj. nagłej ciszy dla wywołania napięcia, Rdz 4:8L. A gdy byli w polu, powstał Kain przeciw Ablowi,#4:8 Lub: rzucił się Kain na Abla. Uwaga na zamienność przyimków אֶל z עַל. swemu bratu – i zabił go.#Mt 23:35; Łk 11:51; 1J 3:12
9Wówczas powiedział JHWH do Kaina: Gdzie jest Abel, twój brat? I odpowiedział: Nie wiem. Czy ja jestem stróżem mego brata? 10I zapytał: Co zrobiłeś? Głos#4:10 Głos, קוֹל, lub: Słuchaj! por. Iz 13:4; 52:8; Jr 10:22; 50:28; Rdz 4:10L. [rozlanej] krwi#4:10 krwi, דְּמֵי: krew w lm ozn. krew przelaną w akcie zbrodni, Rdz 4:10L. twego brata woła do Mnie z ziemi.#Hbr 12:24 11Teraz więc będziesz wyklęty#4:11 Lub: przeklęty, אָרוּר. przez ziemię, która rozwarła swoją paszczę, aby wziąć z twojej ręki krew twojego brata. 12Gdy będziesz uprawiał ziemię, nie użyczy ci już swojej mocy. Tułaczem i wędrowcem będziesz na ziemi.#4:12 Tułaczem i wędrowcem będziesz na ziemi, נָע וָנָד תִּהְיֶה בָאָרֶץ.
13Wtedy powiedział Kain do JHWH: Moja wina#4:13 kara, עָוֹן (‘awon), met. winy, tj. kara za winę (zob. np. 1Sm 28:10; Iz 5:18). jest zbyt wielka do wzięcia.#4:13 do wzięcia, מִנְּשֹׂא (minneso’): (1) do udźwignięcia, zniesienia, poniesienia; (2) przebaczenia. 14Oto wypędzasz mnie znad oblicza tej ziemi i muszę się skryć przed Twoim obliczem;#4:14 Impf. jako imp., Rdz 4:14L. będę tułaczem i wędrowcem na ziemi, i każdy, kto mnie znajdzie, zabije mnie. 15Wtedy JHWH powiedział mu: Dlatego#4:15 Dlatego, לָכֵן: wg G: nie tak, οὐχ οὕτως, לאֹ כֵן. każdy, kto by#4:15 kto by, כָּל־הֹרֵג, Rdz 4:15L. zabił Kaina, ściągnie na siebie siedmiokrotną#4:15 siedmiokrotną, zob. Ps 12:6; 79:12; Prz 6:31; Iz 30:26. Nie jest to du, ale raczej wraz z końcówką przysłówkową, Rdz 4:15L. pomstę. I umieścił JHWH na Kainie znak, aby nie próbował go zabić#4:15 Lub: zabić go, הַכּוֹת־אֹתוֹ. nikt, kto go spotka. 16Tak odszedł Kain sprzed oblicza JHWH i zamieszkał w ziemi Nod,#4:16 Nod, נוֹד, czyli: wędrowanie, stąd: w ziemi tułaczej. na wschód od Edenu.
17I poznał#Rdz 4:1 Kain swoją żonę, i poczęła, i urodziła Henocha.#4:17 Henocha, חֲנוֹךְ (chanoch), czyli: uczony, mądry l. poświęcony, wg G: Ενωχ, pod. jak Henoch, syn Jereda (Rdz 5:18-24; 1Krn 1:3). Budował [on] miasto#4:17 Budował [on] miasto, וַיְהִי בֹּנֶה, Rdz 4:17L, por. Rdz 37:2; 39:22. i nadał temu miastu nazwę taką, jak imię swego syna: Henoch.#4:17 Lub: i nadał Henoch temu miastu nazwę taką jak imię jego syna, a zatem Irad; w takim przyp. mogłoby chodzić o miasto Arad lub Eridu, które wg mez. tradycji jest najstarszym miastem świata, Rdz 4:17L.
18A Henochowi urodził się Irad.#4:18 Irad, עִירָד (‘ijrad), czyli: ptak, dziki osioł l. siła, Rdz 4:18L. Irad zaś zrodził Mechujaela,#4:18 Mechujael, מְחוּיָאֵל (mechuja’el), czyli: Bóg daje życie, Rdz 4:18L. a Mechujael zrodził Metuszaela,#4:18 Metuszael, מְתוּשָׁאֵל (metusza’el), czyli: człowiek Boży (mutu-sza-ilu), człowiek podziemia (mutu-sz’l), człowiek pragnienia lub człowiek modlitwy, Rdz 4:18L. a Metuszael zrodził Lamecha.
19Lamech pojął sobie dwie żony. Imię jednej było Ada, a imię drugiej Sila. 20Ada urodziła Jabala. On był ojcem mieszkających w namiotach i przy dobytku. 21A imię jego brata było Jubal. On był ojcem wszystkich chwytających za cytrę#4:21 cytrę, כִּנּוֹר, lub: lirę, harfę. i flet. 22Także Sila, i ona urodziła Tubal-Kaina, kującego#4:22 kującego, לֹטֵשׁ, Rdz 4:22L. wszelkie narzędzia z miedzi i żelaza. A siostrą Tubal-Kaina była Naama.
23I powiedział Lamech do swych żon:
Ado i Silo!
Słuchajcie mego głosu!
Żony Lamecha!
Nadstawcie uszu na moją mowę:
Tak, zabiłem mężczyznę
za zranienie mnie,
a chłopca#4:23 Może w tym kontekście: giermka, młodego wojownika, młodzieńca. za uderzenie mnie.
24Tak, siedmiokrotnie miał być
pomszczony Kain,
ale Lamech siedemdziesięcio-
siedmiokrotnie.
25I znów poznał Adam swoją żonę, i urodziła syna, i dała mu na imię Set,#Łk 3:38#4:25 Set, שֵׁת (szet), czyli: dany. bo [stwierdziła]: Dał mi Bóg innego potomka zamiast Abla, bo [tego] zabił Kain. 26A Setowi, także jemu urodził się syn i dał mu na imię Enosz.#4:26 Enosz, אֱנוֹשׁ (’enosz), czyli: (1) człowiek; (2) kruchy, delikatny. Wtedy zaczęto wzywać imienia JHWH.#4:26 Tj. czcić PANA (?), por. Rdz 12:8; 13:4; 21:33; 26:25; wg G: Ten miał nadzieję wzywać imienia Pana Boga, οὗτος ἤλπισεν ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ θεου (tłumacz na grecki mógł uznać, że הוּחַל pochodzi od יחל, mieć nadzieję, a nie od חלל, zacząć).

נבחרו כעת:

Rodzaju 4: SNPD4

הדגשה

שתף

העתק

None

רוצים לשמור את ההדגשות שלכם בכל המכשירים שלכם? הירשמו או היכנסו

YouVersion משתמש בקובצי Cookie כדי להתאים אישית את החוויה שלך. על ידי שימוש באתר שלנו, אתה מקבל את השימוש שלנו בעוגיות כמתואר ב מדיניות הפרטיות שלנו