Luka 6
6
Sobatan ižand
(Matv. 12:1-8; Mark. 2:23-28)
1Äipäivän praznikan jäl՚gmäižen sobatan Iisus astui vil՚l՚pöudon kal՚t, i hänen openikad katkoiba tähkid, herotiba käziš i söiba. 2Erased farisejad sanuiba: «Mikš tö teget sidä, midä sobatan ei voi tehta?» 3Iisus sanui: «Ka et-ik tö olgoi lugenuded, midä David tegi, konz hänele i hänen mehile tegihe näl՚g? 4Hän mäni Jumalan pühäkodihe i oti leibäd, kudambad oli pandud altarile, söi i andoi ičeze mehile, hot՚ nenid leibid voi söda vaiše papile.» 5I Iisus sanui völ: «Mehen Poig om sobatan-ki ižand.»
Voib-ik sobatan tervehtoitta mehid?
(Matv. 12:9-14; Mark. 3:1-6)
6Erasen toižen-ki sobatan Iisus mäni suimpert՚he i openzi. Sigä oli mužik, kudambal oiged käzi oli kuivehtunu. 7Käskištonopendajad i farisejad kacuiba, tegeškandeb-ik tervheks Iisus sobatan, sikš ku hö eciba, miš voiži väritada Iisusad. 8No Iisus tezi, midä heil om meles. Hän sanui mužikale, kudambal käzi oli kuivehtunu: «Libu i tule tänna, edehe.» Mužik libui sijalpäi i tuli ezile. 9Iisus sanui: «Minä küzun teil: midä voib sobatan tehta – hüväd vai pahad? Pästta surmaspäi vai surmitada?» Hö oliba vaikti. 10Hän kacuhti heihe kaikihe i sanui mužikale: «Oigenda käzi.» Mužik tegi muga, i hänen käzi tegihe tervheks, kut toine käzi. 11Käskištonopendajad i farisejad lujas käreganziba, i zavodiba meletada, midä voiži tehta Iisusale.
Kaks՚toštkümne apostolad
(Matv. 10:1-4; Mark. 3:13-19)
12Necen aigan Iisus mäni mägele loičmaha i oli sigä kaiken ön. Hän loiči Jumalale. 13Päivän tuldes hän kucui ičezennoks openikoid i valiči heišpäi kaks՚toštkümne, kudambid hän kucuškanzi apostoloikš. 14Hö oliba Simon, kudambale hän andoi mugažo nimen Petr, hänen vel՚l՚ Andrei, Jakov, Joan, Filip, Varfolomei, 15Matvei, Foma i Alfejan poig Jakov, Simon, kudambad kuctihe Zilotaks, 16Jakovan poig Juda, i Juda Iskariot, kudamb möhemba tegihe Iisusan möjaks.
Iisus tegeb tervhikš läžujid
(Matv. 4:23-25)
17Iisus laskihe mägelpäi ühtes heidenke i seižutihe tazangištole. Sigä oli äi hänen openikoid i sur՚ rahvazkogo kaikjalpäi Judejaspäi, Jerusalimaspäi i merenrandalpäi Tir- i Sidon-lidnoišpäi. 18Hö kaik oliba tulnuded kundelmaha Iisusad i tehmahas tervhikš kibuišpäi. Oli mugoižid-ki, keda mokičiba paganad henged. I hö tegihe tervhikš. 19Kaik rahvaz tahtoi kosketada Iisusad, sikš ku hänespäi lähtli vägi, kudamb tegi tervhikš kaikid.
Ozavad i ozatomad
(Matv. 5:1-12)
20Iisus kacuhti ičeze openikoihe i sanui:
«Ozavad olet tö, gol՚l՚ad hengel,
sikš ku Jumalan valdkund om teiden.
21Ozavad olet tö, kudambad nügüd՚ olet näl՚ghižed:
teid sötaškatas külläks.
Ozavad olet tö, kudambad nügüd՚ voikat:
tö nagraškandet.
22Ozavad olet tö, ku teiden päle Mehen Poigan tagut kanttas vihad, teid kükstas, nagrdas, huigenzoittas teiden nimi-ki kuti mitte-se paha. 23Ihastugat sil päiväl, kargaikat ihastusiš, sikš ku pauk, kudamban tö sat taivhas, om sur՚. Ved՚ mugažo tegiba teiden vihanikoiden tatad Jumalan sanankandajile.
24No tö, elokahad – voi teid!
Tö sait jo ičetoi ozan.
25Voi teid, kudambad nügüd՚ olet külläižed!
Tö nägištat näl՚gäd.
Voi teid, kudambad nügüd՚ nagrat!
Tö lankteškandet opalaha i voikaškandet.
26Voi teid, kudambiden polhe kaik mehed pagižeba hüväd! Ved՚ mugažo tehliba heiden tatad tühjile sanankandajile.»
Armastagat ičetoi vihanikoid
(Matv. 5:38-48; 7:12)
27«No teile, kudambad mindai kundlet, minä sanun: Armastagat ičetoi vihanikoid, tehkat hüväd heile, kudambad kandaba teiden päle vihad. 28Blahoslovigat nenid, ked oigendaba vihad teiden päle, loičkat heiden polhe, ked abidoičeba teid. 29Ku ken-se löb sindai modpoliškoho, kärauda toine-ki modpolišk. Ku ken-se otab sinai pälembaižen soban, anda hänele otta sinun paid-ki. 30Anda kaikuččele, ken sinai pakičeb, ala pakiče tagaze sidä, min sinai ken-ni oti.
31Kut tö tahtoit, miše mehed tegižiba teile, muga tehkat tö-ki heile. 32Ku tö armastat heid, ked armastaba teid, miš sid՚ teid kitta? Grähkhižed-ki armastaba nenid, kudambad armastaba heid. 33Ku tö teget hüväd nenile, kudambad tegeba teile hüväd, miš sid՚ teid kitta? Grähkhižed-ki tegeba muga. 34I ku tö andat velgha nenile, ked, tö nadeitoiš, maksaba teile tagaze, miš sid՚ teid kitta? Grähkhižed-ki andaba velgha toižile, ku tedaba, miše heile makstas severdan tagaze. 35Algat tehkoi muga! Armastagat ičetoi vihanikoid, tehkat hüväd i antkat velgha, algat varastagoi, miše sat velgan tagaze. Siloi teiden pauk linneb sur՚, i tö linnet Ülembaižen lapsed, sikš ku hän om hüvä nenile-ki, kudambad oma pahad i ei muštkoi hüväd. 36Armahtagat, kut teiden Tat-ki armahtab.»
Algat sudigoi
(Matv. 7:1-5)
37«Algat sudigoi, siloi teid-ki ei sudiškakoi. Algat väritagoi, siloi teid-ki ei väritaškakoi. Prostigat, i teid-ki prostiškatas. 38Antkat, siloi teile-ki andaškatas. Täudel märal, kudamb om ličtud, pudištadud i čuhunke pandud, andaškatas teile. Miččel märal tö märičet, sil teile-ki märitaškatas.»
39Hän sanui heile völ ozoitezstarinan: «Jose soged voib talutada sogedad? Molembad siloi lankteba haudha. 40Openik ei voi olda arvol korktemba opendajad, no ku om openus lophusai, ka linneb kut hänen opendai.
41Kut sinä näged murdoižen vellen sil՚mäs, no ed homaiče part ičeiž sil՚mäs? 42Kut void sanuda vellele: ‘Anda-ške, vel՚l՚, minä heitän murdoižen sinun sil՚mäspäi’, ku ed näge part ičeiž sil՚mäs. Sinä, koiverdelii! Heitä ezmäi parz՚ ičeiž sil՚mäspäi, vaiše siloi nägištad, kut heitta murdoine vellen sil՚mäspäi.»
Pu i plodud
(Matv. 7:16-20; 12:33-35)
43«Ei ole hüväd pud, kudamb toiži pahad satust, i ei ole pahad pud, kudamb toiži hüväd satust. 44Kaikutte pu tundištadas sen satusišpäi. Ved՚ ei sagoi ogahpenzhaspäi smokvid, a kukoinkarangospäi – vinmarjoid. 45Hüvä mez՚ tob ičeze südäimen aitaspäi hüvüt, paha mez՚ pahut. Mil südäin om täuttud, sidä su-ki pagižeb.»
Kaks՚ sauvojad
(Matv. 7:24-27)
46«Mikš tö sanut minei: ‘Ižand, Ižand,’ no et tehkoi muga, kut minä sanun? 47Minä sanun teile, mitte om se, ken tuleb minunnoks, kundleb minun sanad i tegeb necen sanan mödhe. 48Hän om kuti mez՚, kudamb saudes pertin kaivoi lujas süvän haudan i pani alandusen kivile. Konz vezi libui i löi pertin seinihe, ka se ei voind likahtoitta pertid, sikš ku pertin alandusen oli kivi. 49A se, kudamb kundleb, no ei tege, om kuti mez՚, kudamb sauvoi pertin male, alanduseta. Konz ližavezi löi seinihe, ka se sid՚-žo murenzi pertin i pani sen mantazale. I nece murenduz oli lujas sur՚.»
હાલમાં પસંદ કરેલ:
Luka 6: UZ
Highlight
શેર કરો
નકલ કરો
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006
