ကမၻာဦး 31
31
ယာကုပ္ထြက္ေျပးျခင္း
1ထိုအခါ လာဗန္သားတို႔က၊ ငါတို႔သခင္၏ဥစၥာရွိသမၽွကို ယာကုပ္သည္ ယူသြားေလၿပီတကား၊ ငါတို႔အဘ၏ဥစၥာအားျဖင့္၊ သူ၌ဤမည္ေသာစည္းစိမ္ရွိသမၽွသည္ ျဖစ္ေလၿပီဟု၊ ဆိုၾကသည္ကိုယာကုပ္ၾကား၍၊ 2လာဗန္၏ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေသာအခါ၊ ေရွ႕ကကဲ့သို႔မဟုတ္၊ ျခားနားသည္ကို သိျမင္၏။ 3ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သင္၏ဘိုးေဘးေနေသာျပည္၊ သင္၏အမ်ိဳးသားခ်င္းထံသို႔ ျပန္သြားေလာ့။ ငါသည္ သင့္ဘက္၌ရွိေနမည္ဟု ယာကုပ္အားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 4ယာကုပ္သည္ လူကိုေစလႊတ္၍၊ ရာေခလႏွင့္ ေလအာကို၊ သိုးစုရွိရာေတာသို႔ေခၚၿပီးလၽွင္၊ 5သင္တို႔အဘ၏မ်က္ႏွာသည္ ငါ၌ေရွ႕ကကဲ့သို႔မဟုတ္၊ ျခားနားသည္ကို ငါသိျမင္၏။ သို႔ေသာ္လည္း၊ ငါ့အဘ၏ဘုရားသခင္သည္၊ ငါ့ဘက္၌ရွိေတာ္မူ၏။ 6သင္တို႔အဘ၏အမွုကို၊ ငါတတ္နိုင္သမၽွအတိုင္း၊ ငါေစာင့္သည္ကို သင္တို႔သိၾက၏။ 7သင္တို႔အဘသည္လည္း ငါ့ကိုလွည့္စား၍၊ ငါရထိုက္ေသာအခကို ဆယ္ႀကိမ္လဲခဲ့ၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း၊ ငါ့ကိုညႇဥ္းဆဲေစျခင္းငွာ၊ ဘုရားသခင္အခြင့္ေပးေတာ္မမူ။ 8သူက၊ ေျပာက္ေသာအေကာင္တို႔သည္၊ သင္၏အချဖစ္ေစဟုဆိုလၽွင္၊ သိုး၊ ဆိတ္ရွိသမၽွတို႔သည္ ေျပာက္ေသာအေကာင္တို႔ကိုေမြးၾက၏။ က်ားေသာအေကာင္တို႔သည္၊ သင္၏အချဖစ္ေစဟုဆိုလၽွင္၊ သိုး၊ ဆိတ္ ရွိသမၽွတို႔သည္ က်ားေသာအေကာင္တို႔ကို ေမြးၾက၏။ 9ထိုသို႔ဘုရားသခင္သည္၊ သင္တို႔အဘ၏တိရစၧာန္တို႔ကိုႏုတ္၍ ငါ့အားေပးေတာ္မူၿပီ။ 10ထိုတိရစၧာန္မ်ားတို႔သည္၊ ယွက္တင္ၾကေသာအခါ၊ ငါေမၽွာ္ၾကည့္၍၊ တိရစၧာန္မတို႔ႏွင့္ေပါင္းေဖာ္ေသာ တိရစၧာန္အထီးတို႔သည္၊ အေျပာက္အက်ားမွစ၍၊ အေထြေထြေသာအဆင္းရွိေၾကာင္းကို အိပ္မက္၌ငါျမင္ရ၏။ 11ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္တမန္ကလည္း၊ ယာကုပ္ဟု အိပ္မက္၌ ငါ့ကိုေခၚလၽွင္၊ ကၽြန္ုပ္ရွိပါ၏ဟုငါထူး၏။ 12သူကလည္း ေမၽွာ္၍ၾကည့္ေလာ့။ တိရစၧာန္မႏွင့္ေပါင္းေဖာ္ေသာ တိရစၧာန္အထီးရွိသမၽွတို႔သည္၊ အေျပာက္အက်ားမွစ၍၊ အေထြေထြေသာ အဆင္းရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္၌လာဗန္ျပဳသမၽွတို႔ကိုငါျမင္၏။ 13ငါကား၊ သင္သည္မွတ္တိုင္ကိုဆီေလာင္း၍၊ ငါ၌သစၥာျပဳရာ ေဗသလအရပ္၏ဘုရားျဖစ္၏။ ယခုထ၍ ဤအရပ္မွထြက္သျဖင့္၊ အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ေနေသာျပည္သို႔ ျပန္သြားေလာ့ဟု ငါ့အားမိန္႔ေတာ္မူ၏ဟု ယာကုပ္သည္ၾကားေျပာၿပီးလၽွင္၊#က၊ ၂၈:၁၈-၂၂။ 14ရာေခလႏွင့္ ေလအာတို႔က၊ အကၽြန္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္အဘ၏အိမ္ႏွင့္ အဘယ္သို႔ဆိုင္သနည္း။ အဘယ္သို႔ အေမြခံရေသးသနည္း။ 15သူသည္ကၽြန္ုပ္တို႔ကို တစ္ကၽြန္းတစ္နိုင္ငံသားကဲ့သို႔ မွတ္တတ္သည္မဟုတ္ေလာ။ ကၽြန္ုပ္တို႔ကိုေရာင္းစားခဲ့ၿပီတကား။ 16ကၽြန္ုပ္တို႔အဘမွ ဘုရားသခင္႐ုပ္သိမ္းေတာ္မူေသာ စည္းစိမ္ရွိသမၽွသည္ ငါတို႔ဥစၥာ၊ ငါတို႔သားသမီးမ်ားဥစၥာျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ဘုရားသခင္မွာထားေတာ္မူသည္အတိုင္း ယခုတြင္ျပဳပါေလာ့ဟုျပန္ေျပာၾက၏။
17ထိုအခါယာကုပ္သည္ထ၍၊ မိမိသားမယားတို႔ကို ကုလားအုတ္ေပၚမွာစီးေစ၏။ 18မိမိတိရစၧာန္တည္းဟူေသာ၊ ပါဒနာရံအရပ္၌ရေသာတိရစၧာန္ရွိသမၽွတို႔ႏွင့္၊ ရတတ္သမၽွေသာ ဥစၥာတို႔ကိုေဆာင္ယူ၍၊ အဘဣဇာက္ေနရာ ခါနာန္ျပည္သို႔ ခရီးသြားေလ၏။ 19လာဗန္သည္ သိုးေမြးကိုညႇပ္ျခင္းငွာ၊ အျခားတစ္ပါးသို႔သြားခိုက္တြင္၊ ရာေခလသည္၊ သူ၏ေတရပ္႐ုပ္တုတို႔ကို ခိုးယူေလ၏။ 20ယာကုပ္သည္ မိမိေျပးမည္အေၾကာင္းကို မၾကားမေျပာဘဲေန၍၊ ရွုရိလူျဖစ္ေသာလာဗန္ကို ပရိယာယ္အားျဖင့္နိုင္ေလ၏။ 21ထိုသို႔မိမိဥစၥာရွိသမၽွပါလ်က္ ေျပးသြား၍၊ ျမစ္တစ္ဖက္သို႔ အလ်င္အျမန္ကူးၿပီးလၽွင္၊ ဂိလဒ္ေတာင္ကိုေရွ႕ရွုျပဳလ်က္ ခရီးသြားေလ၏။
ယာကုပ္ေနာက္သို႔လာဗန္လိုက္ျခင္း
22ယာကုပ္ေျပးေၾကာင္းကို၊ သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ လာဗန္ၾကားသိလၽွင္၊ 23ညီအစ္ကိုတို႔ကိုေခၚ၍၊ ခုနစ္ရက္ခရီးလိုက္သျဖင့္၊ ဂိလဒ္ေတာင္ေပၚမွာမီေလ၏။ 24ဘုရားသခင္သည္ ရွုရိလူလာဗန္ဆီသို႔ ညအခ်ိန္တြင္ အိပ္မက္၌ႂကြေတာ္မူ၍၊ သင္သည္ ယာကုပ္အား ေကာင္းမေကာင္းကိုမေျပာႏွင့္၊ သတိျပဳေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 25ထိုအခါယာကုပ္သည္ မိမိတဲကို ဂိလဒ္ေတာင္ေပၚမွာေဆာက္ႏွင့္ၿပီ။ လာဗန္သည္ လိုက္၍မီေသာအခါ၊ မိမိညီအစ္ကိုတို႔ႏွင့္တကြ၊ ထိုေတာင္ေပၚမွာတဲကို ေဆာက္ေလ၏။ 26လာဗန္ကလည္း၊ သင္သည္ အဘယ္သို႔ျပဳသနည္း။ စစ္တိုက္ရာ၌ ဖမ္းမိေသာသူတို႔ကို သိမ္းသြားသကဲ့သို႔၊ ငါ့ကိုလွည့္စား၍၊ ငါ့သမီးတို႔ကို သိမ္းသြားေလၿပီတကား။ 27ငါ့ကိုလွည့္စား၍၊ အဘယ္ေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္စြာထြက္ေျပးသနည္း။ ငါသည္ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းကိုျပဳ၍သီခ်င္းဆိုလ်က္၊ ပတ္သာႏွင့္ေစာင္းတီးလ်က္၊ သင့္ကိုလႊတ္လိုက္ေစျခင္းငွာ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့ကိုမၾကားမေျပာဘဲေနသနည္း။ 28ငါ့သားသမီးတို႔ကိုငါနမ္းေစျခင္းငွာ၊ အဘယ္ေၾကာင့္အခြင့္မေပးသနည္း။ သင္သည္ မိုက္စြာျပဳေလၿပီတကား။ 29ယခုသင့္ကို ငါညႇဥ္းဆဲနိုင္၏။ သို႔ေသာ္လည္း၊ မေန႔ညမွာ သင္၏အဘကိုးကြယ္ေသာ ဘုရားသခင္သည္ႂကြလာ၍၊ ယာကုပ္အား ေကာင္းမေကာင္းကိုမေျပာႏွင့္။ သတိျပဳေလာ့ဟု ငါ့အားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 30ယခုမွာ၊ သင္သည္ မိဘအိမ္ကို အလြန္ေအာက္ေမ့ေသာေၾကာင့္၊ သြားရသည္ဟုတ္ေစေတာ့။ ငါ၏ဘုရားတို႔ကို အဘယ္ေၾကာင့္ခိုးယူခဲ့ရသနည္းဟု ယာကုပ္ကို ဆို၏။ 31ယာကုပ္ကလည္း၊ သင္သည္ကိုယ္သမီးတို႔ကို အနိုင္သိမ္းယူေကာင္းသိမ္းယူလိမ့္မည္ဟု ကၽြန္ုပ္စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ ထြက္ေျပးရ၏။ 32သင္၏ဘုရားတို႔ကိုမူကား၊ အၾကင္သူ၌ေတြ႕လၽွင္၊ ထိုသူကိုေသေစေလာ့။ ကၽြန္ုပ္တို႔ ညီအစ္ကိုမ်ားေရွ႕တြင္၊ သင္၏ဥစၥာကိုျပညႊန္၍ယူပါေလာ့ဟု၊ လာဗန္အား ျပန္ေျပာ၏။ ရာေခလခိုးေၾကာင္းကို ယာကုပ္မသိ။ 33လာဗန္သည္ ယာကုပ္တဲ၊ ေလအာတဲ၊ ကၽြန္မႏွစ္ေယာက္တို႔၏တဲသို႔ဝင္၍ ရွာေသာ္လည္း မေတြ႕လၽွင္၊ ေလအာတဲထဲမွထြက္၍၊ ရာေခလတဲသို႔ဝင္ေလ၏။ 34ရာေခလသည္၊ ထို႐ုပ္တုတို႔ကိုယူ၍ ကုလားအုတ္ကုန္းႏွီးတန္ဆာထဲသို႔ သြင္းထားၿပီးလၽွင္၊ ထိုတန္ဆာေပၚမွာထိုင္လ်က္ေန၏။ လာဗန္သည္ တစ္တဲလုံးကို ရွာေဖြ၍မေတြ႕လၽွင္၊ 35ရာေခလက၊ သခင္ေရွ႕မွာကၽြန္မ မထနိုင္သည္ျဖစ္၍၊ စိတ္ရွိေတာ္မမူပါႏွင့္။ မိန္းမတို႔၌ျဖစ္ျမဲရွိသည္အတိုင္း၊ ကၽြန္မ၌ျဖစ္ပါသည္ဟု အဘအားဆိုေလ၏။ ထိုသို႔လာဗန္သည္ရွာေဖြ၍ ႐ုပ္တုတို႔ကိုမေတြ႕ရ။
36ထိုအခါ ယာကုပ္သည္စိတ္ဆိုး၍ လာဗန္ကိုဆုံးမသည္ကား၊ ကၽြန္ုပ္သည္ အဘယ္သို႔ျပစ္မွား၍၊ အဘယ္အျပစ္ရွိေသာေၾကာင့္၊ ကၽြန္ုပ္ကို ဤမၽွေလာက္ ျပင္းထန္စြာလိုက္ရသနည္း။ 37ကၽြန္ုပ္ဥစၥာရွိသမၽွကိုရွာေဖြသည္ျဖစ္၍၊ သင္၏ဥစၥာပရိကံ တစ္စုံတစ္ခုကိုေတြ႕မိလၽွင္၊ သင္၏ညီအစ္ကို၊ ကၽြန္ုပ္ညီအစ္ကိုတို႔ေရွ႕တြင္၊ ဤအရပ္၌ထားပါ။ သူတို႔သည္၊ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္စပ္ၾကားမွာစီရင္ပါေစ။ 38ကၽြန္ုပ္သည္ သင့္ထံ၌ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ပတ္လုံးေနရာတြင္၊ သင္၏သိုးမ၊ ဆိတ္မတို႔သည္ဝမ္းပိုးမပ်က္။ ဆိတ္ထီး၊ သိုးထီးတို႔ကိုကၽြန္ုပ္မစား။ 39သားရဲကိုက္သတ္ေသာ အေကာင္ကို သင့္ထံသို႔ကၽြန္ုပ္မေဆာင္ခဲ့၊ ကိုယ္အရွုံးခံရ၏။ ေန႔မွာခိုးသည္ျဖစ္ေစ၊ ညမွာခိုးသည္ျဖစ္ေစ၊ သင္သည္ ကၽြန္ုပ္တြင္ အစားေတာင္းေလ့ရွိ၏။ 40ေန႔အခ်ိန္၌လည္း ေနပူကိုလည္းေကာင္း၊ ညအခ်ိန္၌လည္းႏွင္းခဲကိုလည္းေကာင္း ခံရၿပီ။ အအိပ္ပ်က္ျခင္းကိုလည္းခံရၿပီ။ 41ထိုသို႔၊ ကၽြန္ုပ္သည္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ပတ္လုံး သင္၏အိမ္၌ေန၍၊ သင္၏သမီးႏွစ္ေယာက္အတြက္ေၾကာင့္ ဆယ္ေလးႏွစ္၊ သိုးဆိတ္တို႔အတြက္ေၾကာင့္ ေျခာက္ႏွစ္အေစခံရၿပီ။ သို႔ရာတြင္သင္သည္၊ ကၽြန္ုပ္အခကို ဆယ္ႀကိမ္လဲၿပီတကား။ 42ယခုလည္း ကၽြန္ုပ္အဘ၏ဘုရားသခင္၊ အာျဗဟံ၏ဘုရားသခင္၊ ဣဇာက္၏ေၾကာက္ရြံ့ရာဘုရားသည္ ကၽြန္ုပ္ဘက္၌မရွိလၽွင္၊ သင္သည္ ကၽြန္ုပ္ကို ဧကန္အမွန္လက္ခ်ည္း လႊတ္လိုက္လိမ့္မည္တကား။ အကယ္စင္စစ္ ကၽြန္ုပ္ဆင္းရဲခံရျခင္း၊ ပင္ပန္းစြာလုပ္ကိုင္ရျခင္းကို ဘုရားသခင္ျမင္၍၊ မေန႔ညမွာ သင့္ကိုဆုံးမေတာ္မူၿပီဟု ဆိုေလ၏။
ယာကုပ္ႏွင့္လာဗန္တို႔ပဋိညာဥ္ျပဳၾကျခင္း
43လာဗန္ကလည္း၊ ဤသမီးတို႔သည္ ငါ့သမီးျဖစ္ၾက၏။ ဤသူငယ္တို႔သည္၊ ငါ့သားျဖစ္ၾက၏။ ဤတိရစၧာန္တို႔လည္း၊ ငါ့တိရစၧာန္ျဖစ္ၾက၏။ ျမင္သမၽွေသာ ဥစၥာသည္ငါ့ဥစၥာျဖစ္၏။ ငါ့သမီးတို႔၌လည္းေကာင္း၊ သူတို႔ဖြားျမင္ေသာ ငါ့သူငယ္တို႔၌လည္းေကာင္း၊ အဘယ္သို႔ငါျပဳနိုင္သနည္း။ 44သို႔ျဖစ္၍၊ ယခုသင္ႏွင့္ ငါစပ္ၾကား၌သက္ေသျဖစ္ေစ၍၊ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ပဋိညာဥ္ျပဳၾကစို႔ဟု ယာကုပ္အားျပန္ေျပာ၏။ 45ယာကုပ္သည္လည္း ေက်ာက္ကိုယူ၍၊ မွတ္တိုင္ဖို႔စိုက္ထူၿပီးလၽွင္၊ 46ေက်ာက္မ်ားကိုစုထားၾကပါဟု ညီအစ္ကိုတို႔အား ဆိုသည္အတိုင္း၊ သူတို႔သည္ ေက်ာက္မ်ားကိုယူ၍၊ ေက်ာက္ပုံကိုတည္လုပ္ၿပီးမွ၊ ထိုေက်ာက္ပုံအေပၚ၌ စားေသာက္ျခင္းကို ျပဳၾက၏။ 47ထိုေက်ာက္ပုံကို လာဗန္သည္ ေယဂါသဟာဒုသဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ယာကုပ္သည္ ဂိလဒ္ဟူ၍လည္းေကာင္း သမုတ္ေလ၏။ 48လာဗန္ကလည္း၊ ယေန႔ဤေက်ာက္ပုံသည္ ငါႏွင့္သင္၏စပ္ၾကား၌ သက္ေသျဖစ္သည္ဟုဆို၏။ ထိုေၾကာင့္ ဂိလဒ္ဟူ၍သမုတ္ၾက၏။ 49မိဇပါဟူ၍ သမုတ္ၾကေသး၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ လာဗန္က၊ ငါတို႔သည္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ခြာသြားၾကေသာေနာက္၊ ထာဝရဘုရားသည္ ငါႏွင့္သင္၏ စပ္ၾကား၌ေစာင့္ေတာ္မူေစသတည္း။ 50သင္သည္ ငါ့သမီးတို႔ကို ညႇဥ္းဆဲသည္ျဖစ္ေစ၊ ငါ့သမီးတို႔မွတစ္ပါး အျခားေသာမိန္းမႏွင့္ စုံဖက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ငါတို႔၌လူသက္ေသမရွိ၊ ဘုရားသခင္သည္ ငါႏွင့္သင္၏စပ္ၾကား၌ သက္ေသျဖစ္ေစေတာ္မူသတည္း ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ 51တစ္ဖန္လည္း၊ ငါႏွင့္သင္၏စပ္ၾကား၌ သင္သည္တည္လုပ္ခဲ့ၿပီးေသာ ဤေက်ာက္ပုံႏွင့္ ဤမွတ္တိုင္ကိုၾကည့္ပါေလာ့။ 52ငါသည္ သင့္ကိုခိုက္ရန္ျပဳျခင္းငွာ၊ ဤေက်ာက္ပုံ၊ ဤမွတ္တိုင္ကိုမေက်ာ္ရ။ သင္သည္ ငါ့ကိုခိုက္ရန္ျပဳျခင္းငွာ၊ ဤေက်ာက္ပုံ၊ ဤမွတ္တိုင္ကို မေက်ာ္ရဟု ဤေက်ာက္ပုံႏွင့္ ဤမွတ္တိုင္သည္ သက္ေသျဖစ္ေစသတည္း။ 53အာျဗဟံ၏ဘုရားသခင္၊ နာေခၚ၏ဘုရားသခင္၊ သင့္အဘ၏ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔စပ္ၾကား၌ စီရင္ေတာ္မူေစသတည္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ယာကုပ္အားဆို၏။ ယာကုပ္သည္လည္း၊ မိမိအဘေၾကာက္ရြံ့ရာ ဘုရားကိုတိုင္တည္၍ က်ိန္ဆိုျခင္းကိုျပဳေလ၏။ 54ထိုအခါယာကုပ္သည္ ေတာင္ေပၚမွာယဇ္ပူေဇာ္၍၊ ညီအစ္ကိုမ်ားကို အစာစားေစျခင္းငွာ ေခၚဖိတ္သျဖင့္၊ သူတို႔သည္စားေသာက္၍၊ ေတာင္ေပၚမွာညကိုလြန္ေစၾက၏။ 55နံနက္ေစာေစာ လာဗန္ထ၍ မိမိသားသမီးမ်ားကိုနမ္းလ်က္ ေကာင္းခ်ီးေပးၿပီးမွ၊ မိမိေနရာျပည္သို႔ ျပန္သြားေလ၏။
હાલમાં પસંદ કરેલ:
ကမၻာဦး 31: JBZV
Highlight
શેર કરો
નકલ કરો
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.