Лука 20

Исанынъ акъкъы акъкъында суаль

1 # Мт 21.23-27; Мк 11.27-33 Куньлернинъ биринде Иса Алланынъ Сарайында халкъны огретип, Къуванчлы Хаберни илян этмекте эди. Баш руханийлер ве Къанун оджалары акъсакъалларнен берабер келип, 2#Фаал 4.7Онъа суаль бердилер:

– Бизлерге айт, бу ишлерни япмагъа Сенинъ акъкъынъ бармы? Санъа бу акъны ким берди? – дедилер.

3Иса оларгъа шойле джевап берди:

– Мен де сизге бир суаль береджем. Манъа айтынъыз: 4#Лк 3.3Ягъя халкъны сувгъа батырып чыкъаргъаны Алладан я да адамларданмы?

5 # Лк 7.30 Олар озьара давалашып, бир-бирине: «Эгер “Алладан”, – десек, О: “Не ичюн Ягъягъа инанмадынъыз?” – дейджек. 6#Лк 7.26; 9.8Эгер “Адамлардан”, – десек, бутюн халкъ бизни ташларнен ураджакъ. Халкъ Ягъянынъ пейгъамберлигине къатты инана», – дей эдилер.

7Сонъ Исагъа джевап берип:

– Кимден олгъаныны бильмеймиз, – дедилер. 8Иса оларгъа:

– Мен де сизлерге буларны япмагъа насыл акъкъым олгъаныны айтмам, – деди.

Яман юзюмджилер акъкъында кинаели икяе

9 # Мт 21.33-46; Мк 12.1-12 ‌#Збр 79.9; Йыр 8.11; Еш 5.1; Мк 13.34Сонъ Иса халкъкъа бойле кинаели икяе айтып берди:

– Бир адам юзюм багъыны сачып, оны юзюмджилерге кирагъа берди де, озю узакъ вакъыткъа башкъа мемлекетке кетти. 10Мевсими кельгенде, берекеттен озь пайыны алмакъ ичюн, юзюмджилернинъ алдына бир хызметчисини ёллай. Лякин юзюмджилер оны котеклеп, бир шейсиз къайтаралар. 11Юзюм багъынынъ саиби даа бир хызметчисини йибере. Оны да котеклеп, масхара этип, бир шей бермейип къайтарып йиберелер. 12#Лк 11.48-49О кене, энди учюнджисини йибергенде, оны да яралап, къувып чыкъаралар. 13#Мт 3.17; Еуд 1.1О вакъыт юзюм багъынынъ саиби: «Не япайым экен? Севимли огълумны ёллайым. Бельки ондан утанырлар», – дей. 14#Еуд 1.2Амма юзюмджилер онынъ огълуны корьгенлеринен, бир-бирине: «Бу – мирасчы! Оны ольдюрейик, ве бутюн мирас бизге къаладжакъ», – дейлер. 15#Еуд 13.12Сонъ огълуны юзюм багъындан тышарыгъа айдап, ольдюрелер. Бундан сонъ, юзюм багъынынъ саиби оларгъа не япар экен? 16#Фаал 13.46О келип, бу юзюмджилерни ёкъ этеджек, юзюм багъыны исе башкъаларына береджек.

Буны эшиткенлер:

– Алла сакъласын! – дедилер. 17#Збр 117.22Иса исе оларгъа бакъып, шойле деди:

– Айса Алланынъ Китабындаки: «Къуруджылар келишиксиз деп четке ташлагъан таш бинанынъ темельташы олды», – деп язылгъан сёзлер нени анълата? 18#Еш 8.14-15; 28.16Бу ташкъа тюшкен эр кес парчаланып кетеджек. Таш кимнинъ устюне тюшсе, оны эзип ташлайджакъ.

Салым берюв акъкъында суаль

19Иса бу кинаели икяени оларгъа къаршы айткъаныны анълап, баш руханийлернен Къанун оджалары Оны шу ань якъаламагъа истедилер, лякин халкътан къоркътылар.

20 # Мт 22.15-22; Мк 12.13-17 ‌#Лк 6.7; 11.54; 14.1Шунынъ ичюн олар Исанынъ артындан излеп башладылар. Онынъ алдына, озьлерини инсафлы киби косьтерген изджилерни ёлладылар. Исанынъ айткъан лафларына илишип, оны якъаламакъ ве римли акимнинъ къолуна, онынъ укюмине бермеге истей эдилер. 21Олар Исадан:

– Оджа! Биз билемиз ки, Сенинъ сёзлеринъ ве огреткенинъ догърудыр. Адам муим олгъаны я да муим олмагъаны Санъа эп бир, Сен адамларгъа Алланынъ акъикъий ёлуны огретесинъ. 22#Мт 17.24-25Императоргъа салым бермек Къанун боюнджа бизге мумкюнми я мумкюн дегильми? – деп сорадылар.

23 # Мк 7.6; Лк 12.1 Иса оларнынъ хиянетлигини корип:

24– Манъа бир динар косьтеринъиз! Бу акъчадаки ресим ве язув кимнинъки? – деди.

– Императорнынъ, – деп джевап берди олар. 25#Рим 13.7Иса:

– Ойле олса, императорнынъ акъкъыны императоргъа, Алланынъ акъкъыны Аллагъа беринъиз, – деди.

26Бойледже, олар халкъ огюнде айткъан Исанынъ бир сёзюне биле илишип оламадылар. Онынъ джевабындан шашып, индемедилер.

Олюлернинъ тирилюви акъкъында

27 # Мт 22.23-33; Мк 12.18-27 ‌#Фаал 23.8Исанынъ янына бир къач саддукий келип (олар олюмден сонъ тирильмекни инкяр эте эдилер), бойле суаль бердилер:

28 # Текр 25.5 – Оджа! Муса бизге язгъан ки, эгер бирисининъ эвли олгъан агъасы бала къалдырмайып ольсе, къардашы агъасынынъ апайына эвленсин ве онъа агъасынынъ ерине бала берсин. 29Мына, еди агъа-къардаш бар экен. Биринджиси эвленип, баласыз къалып ольген. 30Экинджиси де, 31учюнджиси де бу апайгъа эвленгенлер. Бойледже, единджисине къадар эписи шу апайны алып, бала къалдырмайып олип кеткенлер. 32Эписинден сонъ апай да ольген. 33Тирилюв куню кельгенде, бу къадын къайсы бирисининъ апайы оладжакъ? Едиси де онъа эвленген эдилер де!

34Иса оларгъа джевап берип:

– Бу заманнынъ адамлары эвленелер ве акъайгъа чыкъалар. 35#2 Тес 1.5Лякин келеджек заманда яшамагъа ве тирильмеге ляйыкъ олгъанлар эвленмейджеклер ве акъайгъа чыкъмайджакълар. 36Олар энди олип оламайып, мелеклер киби оладжакълар. Олюлер арасындан тирильгенлер Алланынъ эвлятларыдыр. 37#Чыкъ 3.2, 6Олюлернинъ тирильгенини исе янаяткъан чалы акъкъындаки икяеде Муса озю косьтере. Анда о, Раббиге «Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы» дей. 38Алла олюлернинъ дегиль, тирилернинъ Алласыдыр. Алла ичюн эписи тиридир, – деди.

39О вакъыт Къанун оджаларындан базылары:

– Оджа, Сен яхшы айттынъ, – дедилер. 40#Мт 22.46Ондан сонъ Исадан даа бир шей сорамагъа кимсенинъ джесарети етмеди.

Месих акъкъында суаль

Иса оларгъа:

41 # Мт 22.41-46; Мк 12.35-37 ‌#2 Пад 7.12-16; Лк 1.32; 18.38– Насыл олып, адамлар: «Месих – Давутнынъ огълудыр», – дейлер? 42#Збр 109.1; Фаал 2.34-35Мына, Зебур китабында Давут озю бойле деген:

43РАББИ меним Раббиме айтты:

– Душманларынъны аякъларынъ астына йыкътырмагъанымдже, Меним онъ тарафымда отур!

44Демек, Давут Онъа «Рабби» дей. Насыл олып О, Давутнынъ огълу олур? – деди.

Къанун оджаларындан сакъындырув

45 # Мт 23.1-36; Мк 12.38-40; Лк 11.37-54 Бутюн халкъ Оны динълеп тургъанда, Иса озь шегиртлерине:

46 # Лк 11.43 – Узун урбалар кийип юрген, базар мейданларында халкънынъ урьметли селямыны алмагъа, синагогаларда энъ сайгъылы ерде ве зияфетлерде тёрде отурмагъа севген Къанун оджаларындан сакът олунъыз! 47Олар тул къадынларнынъ эвлерини тутып алалар, козьге корюнмек ичюн узун дувалар окъуйлар. Оларнынъ джезасы энъ агъыр оладжакъ, – деди.

Sélection en cours:

Лука 20: CTB

Surbrillance

Copier