Hebreo 11
11
Ny finoan’ireo Mpino taloha
1Ary ny finoana no fahatokiana ny amin’ny zavatra antenaina, fanehoana ny zavatra tsy hita.
2Fa izany no nahatsara laza ny Mpino taloha.
3Finoana no ahafantarantsika fa ny tenin’Andriamanitra no nanaovana izao tontolo izao ka tsy izay zavatra hita maso no nanaovana izao zavatra hita izao. 4Finoana no nanoloran’i Abela ho an’Andriamanitra fanatitra tsara noho ny an’i Kaina ka izany no nanambaràna azy fa marina satria Andriamanitra no nanambara ny amin’ny fanatitra nataony. Ary amin’izany, na dia maty aza izy dia mbola miteny ihany. 5Finoana no namindrana an’i Enoka tsy hiharan’ny fahafatesana; koa dia tsy hita izy satria nafindran’Andriamanitra; fa talohan’ny namindrana azy dia nambara fa nankasitrahan’Andriamanitra izy. 6Fa raha tsy amin’ny finoana dia tsy misy azo atao hahazoana sitraka Aminy; fa izay manatona an’Andriamanitra dia tsy maintsy mino fa misy Izy sady mpamaly soa izay mazoto mitady Azy. 7Finoana no nanamboaran’i Noa sambofiara hamonjena ny ankohonany, fa natahotra izy rehefa notoroan’Andriamanitra hevitra ny amin’ny zavatra mbola tsy hita; koa izany no nanamelohany an’izao tontolo izao sy nahatongavany ho mpandova ny fahamarinana araka ny finoana.
8Finoana no naneken’i Abrahama rehefa nantsoina hiainga hankany amin’izay tany ho azony ho lova; dia niainga izy na dia tsy fantany aza izay halehany. 9Finoana no nivahinianany tany amin’ny tany nolazain’ny teny fikasana, toy ny any an-tanin’olona, mitoetra an-day, mbamin-dry Isaka sy i Jakoba, mpiara-mandova izany teny fikasana izany aminy; 10fa nanantena hahazo ny tanàna misy fanorenana izy ka Andriamanitra no tompo-marika sy mpanao izany. 11Ary na i Saraha aza dia finoana koa no nandraisany hery hanana anaka rehefa nitsaha-jaza izy satria nataony fa mahatoky ilay efa nanome ny teny fikasana. 12Koa avy tamin’ny iray, izay efa toy ny maty, no niavian’ny maro toy ny kintana eny amin’ny lanitra sy toy ny fasika eny amoron-dranomasina izay tsy hita isa.
13Ireo rehetra ireo dia maty tamin’ny finoana, kanefa mbola tsy nahazo ny teny fikasana; fa nahatazana azy eny lavitra eny izy ka ravoravo niarahaba azy, dia nanaiky fa vahiny sy mpivahiny tetỳ ambonin’ny tany izy. 14Fa izay milaza izany zavatra izany dia maneho marimarina fa mitady izay ho taniny izy. 15Ary raha toa ka nahatsiaro ny tany nialany izy dia ho nahita fotoana hiverenany. 16Fa amin’izany dia ny tsara lavitra no iriny, dia ny any an-danitra. Ary noho izany Andriamanitra dia tsy menatra hatao hoe Andriamaniny satria efa nanamboatra tanàna ho an’ireo Izy.
17Finoana no nanoloran’i Abrahama an’Isaka raha nozahan-toetra izy; eny, ny zanany lahitokana no natolotr’ilay efa nandray tsara ny teny fikasana, 18dia ilay nilazana hoe:
«Avy amin’Isaka no hantsoina izay taranaka ho anao» (Gen 21.12).
19Fa nihevitra izy fa Andriamanitra dia mahay manangana na dia ny maty aza; ary ohatry ny avy tamin’izany no nandraisany azy. 20Finoana no nitsofan’Isaka rano an’i Jakoba sy i Esao ny amin’ny zavatra ho avy. 21Finoana no nitsofan’i Jakoba rano ny zanak’i Josefa roa lahy, rehefa ho faty izy, sady nivavaka izy no niankina tamin’ny lohan’ny tehiny. 22Finoana no nilazan’i Josefa ny fialan’ny Zanak’Israely, rehefa ho faty izy, ary ny nanafarany ny amin’ny taolany.
23Finoana no nanafenan’ny ray aman-drenin’i Mosesy azy telo volana, raha vao teraka, satria hitany fa zaza tsara tarehy izy, ary tsy natahorany ny didin’ny mpanjaka.
24Finoana no nandavan’i Mosesy tsy hatao hoe zanaky ny zanakavavin’i Farao rehefa lehibe izy; 25nifidy hiara-mitondra fahoriana amin’ny olon’Andriamanitra mantsy izy toy izay hanana fifaliana vetivety amin’ny fahotana; 26nanao ny fanaratsiana an’i Kristy* ho harena be lavitra noho ny zava-tsoan’i Ejipta, satria nijery lavitra ny valisoa izy.
27Finoana no nandaozany an’i Ejipta ka tsy natahorany ny fahatezeran’ny mpanjaka; fa naharitra toy ny mahita izay tsy hita izy. 28Finoana no nitandremany ny Paska sy ny famafazana ny ra, fandrao hamono izay lahimatoa Israelita ilay mpandringana. 29Finoana no nitana ny Ranomasina Mena toy ny mandia tany maina, fa mba nandraman’ny Ejiptiana izany ka voatelina ireo.
30Finoana no nampirodana ny mandan’i Jeriko rehefa nohodidinina hafitoana. 31Finoana no tsy nahafaty an’i Rahaba janga niaraka tamin’ireo tsy mpino satria nandray ny mpisafo tany tamin’ny fihavanana izy.
32Ary inona koa no holazaiko? Fa ho lany ny andro raha milaza ny amin’i Gideona sy i Baraka ary i Samsona sy i Jefta aho, ary koa i Davida sy i Samoela ary ny mpaminany, 33izay nandresy fanjakana tamin’ny finoana, niasa tamin’ny fahamarinana, nahazo teny fikasana, nanakombona ny vavan’ny liona, 34namono ny afo midedadeda, afaka tamin’ny lelan-tsabatra, raha nalemy dia nohatanjahina, tonga nahery tamin’ny ady ka nampandositra ny miaramilan’ny firenena hafa.
35Nisy vehivavy nandray ny azy efa maty, tamin’ny fananganana azy ho velona indray; nampijalijaliana ho faty ny sasany, nefa tsy nety nanao izay hahafahany mba hahazoany fitsanganana tsara lavitra; 36ary ny sasany dia niaritra fanesoana sy kapoka mafy ary fatorana sy tranomaizina koa; 37notoraham-bato izy, notsofàna, nampijaliana, novonoina tamin’ny sabatra, nirenireny nitafy hoditr’ondry sy hoditr’osy; tsy nanana na inona na inona, ory, fadiranovana; 38nefa izao tontolo izao dia tsy mendrika ho nitoerany akory; nirenireny tany an-tany efitra izy, tany an-tendrombohitra, tany an-johy ary tany an-dava-tany.
39Ary ireo rehetra ireo, na dia efa nahazo laza tsara noho ny finoana aza, dia tsy mba nandray ny teny fikasana; 40fa Andriamanitra efa nanamboatra izay tsara lavitra ho antsika mba tsy hatao tanteraka ireo raha tsy efa eo koa isika.
Sélection en cours:
Hebreo 11: MRV
Surbrillance
Partager
Copier
Tu souhaites voir tes moments forts enregistrés sur tous tes appareils? Inscris-toi ou connecte-toi
© La Société Biblique Malgache 2011
