آبادی دور نیست!

آیا تا به حال احساس کرده ای که در حال قدم زدن در یک کویر خشک و بی آب و علف هستی و همه چیز در اطراف تو پوچ و خالی از سکنه است؟ یا به این فکر کرده ای که ممکن است خداوند، اجازه داده باشد که این بیابان بر سر راه زندگی تو قرار بگیرد؟ همانطور که خود عیسی توسط روح القدس به بیابان برده شد.( می توانی به کتاب مقدس، لوقا باب 4 آیه ی 1 مراجعه کنی.)

این حقیقت را دریافت کن که تو به بیابان نیامده ای که در آنجا بمیری، بلکه در آنجا هستی تا یک دوره ای را در این مکان پشت سر بگذرانی و مانند عیسی، از خداوند تعلیم بگیری تا رابطه ات با پدر آسمانی محکم تر شود و هر روز یک قدم به او نزدیک تر و به شباهت او در بیایی.

در این زمان خاص، عیسی شخصیت و توانایی خودش را در تو نهادینه می کند تا معجزه ای باشی برای ملت ها و تکیه گاهی برای اطرافیانت و شهادتی زنده از فیض و قدرت خدا در زندگی روزمره ات.

دوست من! طاقت بیار…آبادی دور نیست!

بیا با هم در این مورد دعا کنیم: « پدر، در حین قدم زدن در این بیابان به من فیض عطا کن که از چشمان تو به وضعیتم نگاه کنم و مرا به خودت نزدیکتر کن و به من قوت ببخش تا تو را همیشه در کنار خودم ببینم، حتی زمانی که ناامیدی در خانه ام را می زند. تمامی جلال و شکوه را به تو می دهم… تو کار عظیمت را در من شروع کرده ای و آن را در نهایت عشق به پایان می رسانی. در نام عیسی طلبیدم، آمین.»

شکر برای وجودت… تو یک معجزه هستی!

پیمان شبان لاری