1چندی بعد، عیسی به آن سوی دریاچۀ جلیل که همان دریاچۀ تیبِریه است، رفت. 2گروهی بسیار از پی او روانه شدند، زیرا آیاتی را که با شفای بیماران به ظهور می‌رسانید، دیده بودند. 3پس عیسی به تپه‌ای برآمد و با شاگردان خود در آنجا بنشست. 4عید پِسَخِ یهود نزدیک بود. 5چون عیسی نگریست و دید که گروهی بسیار به سویش می‌آیند، فیلیپُس را گفت: «از کجا نان بخریم تا اینها بخورند؟» 6این را گفت تا او را بیازماید، زیرا خود نیک می‌دانست چه خواهد کرد. 7فیلیپُس پاسخ داد: «دویست دینار#6‏:7 ”دینار“ سکه‌ای بود معادل دستمزد یک روز کارگری ساده. نان نیز کفافشان نمی‌کند، حتی اگر هر یک فقط اندکی بخورند.» 8یکی دیگر از شاگردان به نام آندریاس، که برادر شَمعون پطرس بود، گفت: 9«پسرکی اینجاست که پنج نان جو و دو ماهی دارد، امّا این کجا این گروه را کفایت می‌کند؟» 10عیسی گفت: «مردم را بنشانید.» در آنجا سبزۀ بسیار بود. پس ایشان که نزدیک پنج هزار مرد بودند، نشستند. 11آنگاه عیسی نانها را برگرفت، و پس از شکرگزاری، میان نشستگان تقسیم کرد، و ماهیها را نیز، به قدری که خواستند. 12چون سیر شدند، به شاگردان گفت: «پاره‌نانهای باقی‌مانده را جمع کنید تا چیزی هدر نرود.» 13پس آنها را جمع کردند و از پاره‌های باقی‌ماندۀ آن پنج نان جو که جماعت خورده بودند، دوازده سبد پر شد.

14مردم با دیدن این آیت که از عیسی به ظهور رسید، گفتند: «براستی که او همان پیامبر است که می‌باید به جهان بیاید.» 15عیسی چون دریافت که قصد دارند او را برگرفته، به‌زور پادشاه کنند، آنجا را ترک گفت و بار دیگر تنها به کوه رفت.

Financial Discipleship - the Bible on Crisisنمونه

کلام

دربارۀ اين برنامۀ مطالعه

برنامه‌های مطالعۀ مربوطه

با خدا دوست باش

بال های پرواز

نیکو بجنگ

تو یک معجزه هستی