آموختن پیروزی در هنگام ضعف

از همین رو، در ضعفها، دشنامها، سختیها، آزارها و مشکلات، به‌خاطر مسیح شادمانم، زیرا وقتی ناتوانم، آنگاه توانایم. (دوم قرنتیان 10:12)

" در ضعفها شادمانم". در پایان، پولس بخاطر سرنوشت کناره‌گیری نمی‌کند؛ او از آن استقبال می‌کند. او خوشحال می‌شود که خدا او را مجبور کرده است که هر چه بیشتر به فیض و قدرت خدا تکیه کند تا حدی که او بتواند بگوید: «وقتی ناتوانم، آنگاه توانایم.»

شادمانی پولس از ضعفها، تفکر بیمارگونه یک راهب نیست که فکر می‌کند ما در مقابل خدا با رنجهایمان منزه می‌شویم. پولس به دنبال خار در جسمش نبود، آن خار به او داده شد.

پولس در چنان سطحی از قدرت و بلوغ معنوی قرار داشت که خداوند باید عمداً خاری را در جسم او قرار می‌داد. اکثر ما خودمان خارهای خودمان را فراهم می‌کنیم و در یک نگاه صادقانه آنقدر ضعف در ما نشان داده می شود تا ما را بطور مداوم و کامل به فیض و قدرت عیسی متکی کند. با این حال حتی اگر ما به حد قدرت و بلوغ معنوی پولس رشد کنیم، خدا به ما نیز می گوید: "من باید تو را در همه چیز به خودم وابسته نگه دارم. موارد بسیاری هستند که باید به من برای مواجه با آنها تکیه بکنید." اينجا جای موفقیت است نه دلسردی.

"وقتی ناتوانم، آنگاه توانایم" چه موفقیتی! دنيا با فردی که چنین محکم در میان بازوان عیسی قرار دارد چه کاری می‌تواند بکند؟ خدا اجازه نداد که این خار در جسم پولس عامل تنبیه او باشد یا او را به خاطر ضعف ناتوان نگه دارد. خدا به آن اجازه داد تا قدرت الهی را در پولس نشان دهد.

به پولس فکر کنید. او فرد ضعيفی بود يا فردی قوی بود؟ مردی که به اطراف دنیای باستان سفر ‌کرد و انجیل عیسی مسیح را با وجود شدیدترین شکنجه‌ها بشارت ‌داد، او غرق شدن کشتی و زندانی شدن را تحمل کرد، او کسی بود که پادشاهان و بردگان را موعظه ‌کرد، کلیساهای پرقدرتی تأسیس کرد و رهبران آنها را آموزش داد، او مرد ضعیفی نبود. با توجه به زندگی و موفقیتهای او می‌توانیم بگوییم که پولس مرد بسیار پرقدرتی بود. اما او تنها به این دلیل قوی بود که نقاط ضعف خود را می‌دانست و اصلا به خود برای دریافت قدرت فیض خدا متکی نبود. اگر ما زندگی با چنین قدرتی را بخواهیم، باید ضعف خود را بشناسیم و به آن اعتراف کنیم و فقط به خدا برای دریافت فیضی که ما را برای هر وظیفه‌ای تقویت خواهد کرد، توجه کنیم. پولس مملو از فیض بود که گفت: «قدرت انجام هر چیز را دارم اگر عیسی مسیح من را نیرو ببخشد.» (فیلیپیان 13:4)

چارلز اسپورژن گفت: از همه این موارد من به این جمع بندی می‌رسم که بدترین امتحانی که یک فرد ممکن است داشته باشد، دارایی فراوان برای او در این جهان است؛ بطوریکه عامل شيطان بیش از هر چیز برای او اهمیت داشته باشد؛ بطوریکه برای رضایت شیطان در حال تلاش باشد هرچند مانند همیشه مراقبت را از خداوند بخواهد، چرا که برای رستگاری روح ما ضروری است که ما باید در هر شرایطی وظیفه خود را انجام بدهیم. با این وجود، بدترین شکل امتحان ممکن است، بهترین بخش از وضعیت فعلی و دنیوی ما باشد.

یادآوری: فیض خدا تنها ما را از گناهانمان نجات نمی‌دهد بلکه ما را توانمند و پرقدرت می‌کند. درست همانند پولس، ما می‌توانيم در زمان سختی پيروز بشويم تا وقتی که به فیض خدا تکیه کنیم. امروز مدتی وقت بگذارید تا از فیض خداوند لذت ببرید.

براساس تفسیر کتاب مقدس کلام ماندگار بوسیله دیویدگازیک