شکستاندن فرهنگ یونس نمونه

فرهنگ انحصاریت

یونس خود را پیامبری برای نژاد انتخاب شده اسرائیل می‌دانست به همین ترتیب فکر کرد که وفاداری او برای پادشاه و قومش است. بخاطر همین زمانیکه خداوند او را فراخواند تا به کشور همسایه برود، مردمیکه نجات یافته نبودن و در ظلمت شهرت داشتند، اول بخاطر این آشفته شد بعد سرسخت و سرکش شد. احساسات او انحصار شده و کاملا مخالف طبیعت خدای بود که او را خدمت می‌کرد. انحصاری بودن هیچگاه در برنامه خداوند برای مردمش نبود. در حقیقت عیسی بعد از رستاخیزش به شاگردانش تعلیم داده تا " رفته و همه امت‌های جهان را شاگرد او بسازند" هیچ محدودیت یا شرطی در این فرمان وجود ندارد. انحصاریت گروه در گروه ایجاد می‌کند که این برای پادشاهی خداوند مضر است. انحصاریت باعث می‌شود که نگاه پاینتر کرد به آنهای که از نسل متفاوتی هستند، اقشار متفاوت جامعه و حتی بعضی وقت آنهای که متفاون به نظر میرسند. تمرکز بالای آنچه ما را جدا می‌سازد تا اینکه متحد بسازد باعث اختلاف می‌شود. کلیسای اولیه نیز با این امر مبارزه می‌کرد، و نیاز بود که در همان ابتدایش از بین برده شود تا اینکه بخواهد تبدیل به یک فرهنگ کشنده و مسمون کننده شود. پولس، پطرس و برنابا رهبران ارشد را بیرون فراخواند آنهای که به نوحی به این عمل انحصاریت متوصل شده بودند. پولس آنها را تشویق می‌کند تا بیاد داشته باشند وعده ای که توسط آن نجات یافته اند و بحث می‌کند که این نجات باید همه را شامل شود. ما به عنوان کلیسا باید آگاهان آمده جلوگیر از فضای انحصاریت باشیم چون متاسفانه مانع گسترش پادشاهی خداوند می‌شود. 

نقل قول: انحصاری بودن هیچگاه در برنامه خداوند برای مردمش نبود.