شور و نورانی – درسی از خوشبحال‌هانمونه

  خوشبحال رحم کنندگان

رحم کننده‌گان کسانی هستند که به طور مداوم به دیگران دلسوزی می‌کنند. آنها هرگز این حقیقت را که بخشیده شده و دریافت کنند رحمت الاهی هستند را فراموش نمی‌کنند. و این را بدون سرزنش کردن دیگران توسعه میدهند. آنها رحمت خدا و مردم را به نوبت خود دریافت می‌کنند. صفتی که ما را متمایز با این جهان می‌سازد این است که نگران دیگران باشیم بدون اینکه بخواهیم آنها را قضاوت کنیم. در مثل غلام شریر، عیسی موضوع بخشش غیری طبیعی غلامی که بدهی زیادی داشت توسط ارباب را برجسته میکند، زمانیکه او غلام دیگر را بخاطر بدهی اش به تنگنا قرار میدهد، این داستان باید به ما یاد بدهد که همیشه وقت فرست نشان دادن رحمت به زنان و مردان دیگر را از دست ندهیم. دلسوزی کردن برای ما کدام خرجی نمی‌گذارد اما می‌تواند جهان را متفاوت از آنجه هست بسازد. 

آیا امروز می‌توانید به یک نفر که از جانب شما دلسوزی دریافت نکرده فکر کنید، و کوشش کنید که به او علاقه نشان دهید حدالمکان تلاش خود را برای توجه کردن به آنها بخرچ دهید بدون در نظر گرفتن گذشته که از آنها می‌دانید یا وضعیت فعلی شان؟