دعاهای خطرناکنمونه

آرامش مرا بر هم‌زَن

آنچه برایش دعا می‌کنیم، مهم است. نه تنها مهم، بلکه افشا‌کننده نیز هست. 

محتوی دعاهای ما، بیشتر از آنچه اغلب مردم ممکن است درباره ما تصور کنند، از ما و چگونگی رابطه ما با خدا میگوید. موضوع دعای ما آشکار کننده این است که ما به کدام ویژگی خداوند اعتقاد داریم. اگر بیشتر دعاهای ما در مورد "خودمان" و "آنچه برای ما مهم است" هستند پس محتوای دعاهای ما این را می‌رساند که ما عمیقا بر این باوریم که خدا اساساً برای ما وجود دارد.

پس کمی وقت بگذارید و دعاهایتان را بررسی کنید. به همه چیزهایی که اخیرا برایشان دعا کردید فکر کنید – نه همه دعای عمرتان، به همین هفت روز قبل. همه را در یک دفتر یادداشت بنویسید و یا در دفتر یادداشت الکترونیکی موبایلتان تایپ کنید، تمام موضوعات متفاوتی که طی هفته گذشته برایشان دعا کرده اید، لیست کنید. کمی وقت گذاشته و به آنها فکر کنید. دعاهایت را به یا داری؟ برای چه چیزهایی دعا کردی؟ از خدا خواستی چه کار کند؟ 

حالا صادقانه بگو. اگر خداوند در پاسخ به تمام دعاهای هفت روز گذشته‌ات آری گفته بود، دنیا چقدر تغییر کرده بود؟ 

اگر دعاهایت، دعاهای ساده و محتاطانه ای بوده‌اند، احتمالا روزهای خوبی گذرانده‌ای، سالم سر قرارت رسیده‌ای یا از یک دابل چیزبرگر با سیب زمینی سرخ کرده و نوشابه رژیمی لذت برده‌ای.

اگر دعاهایم طی یکسال را بررسی کنم، احتمالا نتیجه تاسف بار خواهد بود.اگر خداوند تمام دعاهای مرا طی یک هفته تحقق بخشیده بود، دنیا اصلا تغییر خاصی نکرده‌بود. صادقانه بگویم، بعضی هفته ها اصلا برای موضوع خاصی دعا نکرده‌ام. هفته‌های دیگر هم شاید دعا کرده باشم،اما همه درباره خودم بوده و تغییر خاصی در برنامه کلی چیزهای دیگر ایجاد نکرده‌اند.

دعاهایم زیادی محتاطانه و امن بودند.

من به خالق و حافظ جهان دسترسی داشتم. همان که می‌گوید بزرگترین من هستم. همان الف اول و ی آخر. همان شروع و پایان. همان قدرت مطلق، همیشه حاضر، دانای کل که از آسمانها آتش می‌باراند، دهان شیرهای گرسنه را می بندد، طوفان های سهمگین را خاموش میکند. آنوقت تمام چیزی که من از او خواسته بودم این بود که سلامتی مرا حفظ کرده و به من کمک کند روز خوبی را بگذارانم.

در تمام این سالها هرگز از او نخواسته بودم که روال عادی زندگی مرا بر هم زند. اما بعد از مدتی خطرناک دعا کردن، دریافتم حکمت و اراده خداوند، به تدریج در برنامه‌های خودسرانه من وقفه ایجاد کرده و مرا به سوی حکمت جاودان خود هدایت میکند.

ایمانم قوی‌تر است.

زندگی‌ام غنی‌تر است.

قلبم پرتر است.

به این فکر کن اگر تو شفاف‌تر دعا می‌کردی چه می‌شد.اگر بیشتر ریسک میکردی. اگر به جای صرفاً امیداوری به اینکه خداوند کاری برای تو انجام دهد، به آنچه خداوند در در درون تو ممکن بود انجام دهد، پذیراتر بودی. چه می‌شد اگر تو شجاعانه تر دعا میکردی؟ بزرگتر آرزو میکردی؟ بی پروا و با ایمانی از جان گذشته و با جرات، مسیح را دنبال میکردی؟

زمان آن رسیده که روش دعا کردن خود را تغییر دهی. وقتش رسیده که دست از گفتن دعاهای امن و بی خطر، راحت و قابل پیش بینی برداری. وقتش است با جرات و ریسک دعا کرده، و پذیرای مسیر جدیدی از زندگی باشی که به مقصد بهتری منتهی می‌شود. زمان خواندن دعاهای خطرناک فرارسیده. زمان بر هم خوردن آرامش فرا رسیده.

اگر حقیقتا میخواهی روی زمین تغییری ایجاد‌کنی، نیاز به قدرتی از آسمان داری. اگر می‌خواهی زندگیت معنا داشته باشد باید دعاهای بزرگ، شجاع و بی پروا کنی 

خداوند را بجویید و بزرگ آرزو کنید. از شکست نهراسید. زمان ماجراجویی فرا رسیده. زمان اعتماد کردن. جرات کردن. باور داشتن. زندگی تو همیشه امن و بی‌خطر نخواهد ماند. اما همه اینها نیاز به ایمان دارد. بدون ایمان خشنود کردن خداوند ممکن نیست.

منتظر چه هستی؟

بیشتر بدانید درباره کتاب جدید کشیش کِرِگ گروشل دعاهای خطرناک