موعظۀ پولس و حکمت دنیوی

1من نیز ای برادران، هنگامی که نزد شما آمدم، با فصاحت و حکمت بشری نیامدم، آنگاه که راز خدا#2‏:1 در برخی نسخه‌های ترجمۀ یونانی هفتادتَنان:‏ ”شهادت دربارۀ خدا“. را به شما اعلام می‌کردم. 2زیرا عزم جزم کرده بودم در میان شما چیزی ندانم جز عیسی مسیح، آن هم عیسای مصلوب. 3من با ضعف، و با ترس و لرز بسیار نزد شما به سر بردم،#2‏:3 یا «آمدم». 4و پیام و وعظ من با کلمات گیرای حکیمانه بیان نشد، بلکه با برهانِ روح و قدرت،#2‏:4 یا:‏ «بلکه با تجلیِ قدرتِ روح بیان شد». 5تا ایمان شما نه بر حکمت بشری، بلکه بر قدرت خدا مبتنی باشد.

حکمت پنهان خدا

6امّا در عین حال، ما در میان بالغان به بیان حکمت می‌پردازیم، امّا نه حکمتی که متعلق به عصر حاضر#2‏:6 ”عصر حاضر“ یا ”این دنیا“؛ همچنین در آیۀ ۸. یا حکمرانان این عصر باشد که محکوم به زوالند، 7بلکه حکمت خدا را بیان می‌کنیم که در رازی نهان بود و خدا آن را پیش از آغاز زمان،#2‏:7 منظور پیش از آفرینش جهان است. برای جلال ما مقرر فرمود. 8امّا هیچ‌یک از حکمرانان عصر حاضر این حکمت را درک نکردند، زیرا اگر آن را درک کرده بودند، خداوندِ جلال را بر صلیب نمی‌کردند. 9چنانکه آمده است:

«آنچه را هیچ چشمی ندیده،

هیچ گوشی نشنیده،

و به هیچ اندیشه‌ای نرسیده،

خدا برای دوستداران خود مهیا کرده است.»#اِشعیا ۶۴‏:۴.

10زیرا خدا آن را توسط روحِ خود بر ما آشکار ساخته،#2‏:10 آیۀ 9 و قسمت اوّل آیۀ ۱۰ را چنین نیز می‌توان خواند:‏ «آنچه خدا برای دوستداران خود مهیا کرده است، هیچ چشمی ندیده، هیچ گوشی نشنیده، و به هیچ فکری خطور نکرده است. اما خدا آن را توسط روح خود بر ما آشکار ساخته». چرا که روحْ همه چیز، حتی اعماق خدا را نیز می‌کاود. 11زیرا کیست که از افکار آدمی آگاه باشد، جز روح خود او که در درون اوست؟ بر همین قیاس، فقط روح خداست که از افکار خدا آگاه است. 12ولی ما نه روح این دنیا، بلکه روحی را یافته‌ایم که از خداست تا آنچه را خدا به ما عطا کرده است، بدانیم. 13و از همین سخن می‌گوییم، آن هم نه با کلماتی که آموختۀ حکمت بشری باشد، بلکه با کلماتی که روح می‌آموزد؛ و بدین‌سان حقایق روحانی را با کلمات روحانی بیان می‌کنیم.#2‏:13 یا:‏ «حقایق روحانی را برای اشخاص روحانی بیان می‌کنیم». 14امّا انسان نفسانی امور مربوط به روح خدا را نمی‌پذیرد زیرا در نظرش جهالت است، و قادر به درکشان نیست، چرا که قضاوت درست دربارۀ آنها تنها از دیدگاهی روحانی میسّر است. 15امّا شخص روحانی دربارۀ همه چیز قضاوت می‌کند، ولی هیچ‌کس را یارای قضاوت دربارۀ او نیست.

16«زیرا کیست که فکر خداوند را دانسته باشد

تا به او مشورت دهد؟»#اِشعیا ۴۰‏:۱۳.

ولی ما فکر مسیح را داریم.

1 Corinthians With Mark Dever: When Church Hurtsنمونه

Nothing except…

When I came

Apply

A message of wisdom

Apply

Pray

کلام

دربارۀ اين برنامۀ مطالعه

برنامه‌های مطالعۀ مربوطه

فیلیمون