مزمور 97:119-105
مزمور 97:119-105 هزارۀ نو (NMV)
شریعت تو را چقدر دوست میدارم! تمامی روز تفکر من است. فرمان تو مرا از دشمنانم حکیمتر میسازد، زیرا که همواره نزد من است. از همۀ آموزگارانم خردمندتر گشتهام، زیرا که در شهادات تو تأمل میکنم. از ریشسپیدان فهیمتر شدهام، زیرا که احکام تو را نگاه میدارم. پای خود را از هر راه بد بازداشتهام، تا کلام تو را نگاه دارم. از قوانین تو روی نمیگردانم، زیرا تو خودْ مرا تعلیم دادهای. کلام تو به مذاقم چه شیریناست، و به دهانم از عسل شیرینتر! از احکام تو فهم را کسب میکنم، از این رو از هر راه دروغ بیزارم! کلام تو برای پاهای من چراغ، و برای راه من نور است.
مزمور 97:119-105 Persian Old Version (POV-FAS)
شریعت تو را چقدر دوست میدارم. اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من میباشد. از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است. ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم. پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم. ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی. کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر. از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه میدارم. کلام تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است.
مزمور 97:119-105 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
خداوندا، شریعت تو را چقدر دوست دارم! تمام روز در آن تفکر میکنم. احکام تو مرا از مخالفانم حکیمتر ساخته است، زیرا همیشه در ذهن و وجود من است. آری، حتی از معلمان خود نیز داناتر شدهام، زیرا همیشه در احکامت تفکر میکنم. از ریشسفیدان قوم خود نیز خردمندتر شدهام، زیرا فرمانهای تو را اطاعت کردهام. از رفتن به راه بد پرهیز کردهام، زیرا خواست من این بوده که کلام تو را اطاعت کنم. از قوانین تو دور نشدهام، زیرا تعلیم تو برای من نیک بوده است. کلام تو برای جان من شیرین است؛ حتی شیرینتر از عسل! از فرامین تو دانش و حکمت کسب کردم، به همین جهت از هر راه کج بیزار و گریزانم. کلام تو چراغ راهنمای من است؛ نوری است که راه را پیش پایم روشن میسازد!
مزمور 97:119-105 مژده برای عصر جدید (TPV)
شریعت تو را چقدر دوست میدارم، تمام روز به آن فکر میکنم. احکام تو مرا از دشمنانم حکیمتر میسازد، زیرا که همیشه درنظر من هستند. از معلّمین خود داناتر شدهام، زیرا همیشه به تعالیم تو فکر میکنم. از افراد پیر و سالخورده داناتر هستم، زیرا مطیع دستورات تو هستم. پای خود را از راه بد باز داشتهام، تا احکام تو را اطاعت کنم. از اوامر تو سرپیچی نمیکنم، چون تو آنها را به من آموختهای. کلام تو به دهان من چقدر شیرین است، حتّی از عسل نیز شیرینتر است. شریعت تو به من حکمت میآموزد، بنابراین از هر راه بد نفرت دارم. کلام تو برای پاهای من چراغ، و برای راههای من نور است.