ایوب 1:35-16

به اشتراک گذاشتن

ایوب 1:35-16 Persian Old Version (POV-FAS)

«آیا این را انصاف میشماری که گفتی من از خدا عادل تر هستم؟ زیرا گفتهای برای توچه فایده خواهد شد، و به چه چیز بیشتر از گناهم منفعت خواهم یافت. من تو را جواب میگویم ورفقایت را با تو. به سوی آسمانها نظر کن و ببین وافلاک را ملاحظه نما که از تو بلندترند. اگر گناه کردی به او چه رسانیدی؟ و اگر تقصیرهای تو بسیار شد برای وی چه کردی؟ اگر بیگناه شدی به او چه بخشیدی؟ و یا از دست تو چه چیز را گرفته است؟ شرارت تو به مردی چون تو (ضرر میرساند) و عدالت تو به بنی آدم (فایده میرساند). از کثرت ظلمها فریاد برمی آورند واز دست زورآوران استغاثه میکنند، و کسی نمی گوید که خدای آفریننده من کجا است که شبانگاه سرودها میبخشد و ما را از بهایم زمین تعلیم میدهد، و از پرندگان آسمان حکمت میبخشد. پس بهسبب تکبر شریران فریادمی کنند اما او اجابت نمی نماید، زیرا خدابطالت را نمی شنود و قادر مطلق برآن ملاحظه نمی فرماید. هرچند میگویی که او رانمی بینم، لیکن دعوی در حضور وی است پس منتظر او باش. و اما الان از این سبب که درغضب خویش مطالبه نمی کند و به کثرت گناه اعتنا نمی نماید، از این جهت ایوب دهان خودرا به بطالت میگشاید و بدون معرفت سخنان بسیار میگوید.»

ایوب 1:35-16 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

آیا این درست است که ادعا می‌کنی که در حضور خدا بی‌گناهی، و می‌گویی: «از این پاکی و بی‌گناهی خود سودی نبرده‌ام»؟ من جواب تو و همهٔ دوستانت را می‌دهم. به آسمان بلندی که بر فراز سر توست نگاه کن. اگر گناه کنی چه لطمه‌ای به خدا می‌زنی؟ اگر خطاهای تو زیاد شود چه تأثیری بر او دارد؟ یا اگر گناه نکنی، چه نفعی به او می‌رسانی؟ خواه گناه کنی، و خواه کار خوب انجام دهی، تأثیر آن فقط بر انسانهاست. وقتی به انسانها ظلم می‌شود، آنها ناله می‌کنند و فریاد برمی‌آورند تا کسی به دادشان برسد. اما کسی نمی‌گوید: «خدای آفرینندۀ من کجاست، که شبانگاه سرودها می‌بخشد؟ او که ما را توسط حیوانات زمین تعلیم می‌دهد، و توسط پرندگان آسمان حکیم می‌سازد؟» فریاد برمی‌آورند و کمک می‌طلبند اما خدا پاسخی نمی‌دهد، زیرا متکبر و شرور هستند. فریاد آنها سودی ندارد، زیرا خدای قادر مطلق آن را نمی‌شنود و به آن توجهی ندارد. پس چقدر بیشتر، وقتی می‌گویی او را نمی‌بینی و دعوی‌ات در حضور وی است، و منتظر او هستی، خدا تو را نخواهد شنید می‌گویی: «خدا گناهکار را مجازات نمی‌کند و به گناهان او توجهی ندارد.» اما ای ایوب، تو از روی نادانی سخن می‌گویی و سخنانت پوچ و باطل است.

ایوب 1:35-16 مژده برای عصر جدید (TPV)

الیهو در ادامهٔ سخنان خود گفت: ایّوب، آیا صحیح است که ادّعا می‌‌کنی در نظر خدا بی‌عیب هستی؟ یا از خدا بپرسی، اگر گناه کنم به تو چه تأثیر می‌کند و چه فایده اگر گناه نکنم؟ من به تو و به دوستانت که همراه تو هستند، جواب می‌دهم. به آسمان بنگر و ببین که ابرها چقدر بلند هستند. اگر گناه کنی، گناه تو چه صدمه‌ای به خدا می‌رساند؟ اگر خطاهای تو زیاد شوند، به او چه تأثیر می‌کند؟ یا اگر پاک باشی چه فایده‌ای به او می‌رسانی و چه چیزی به او می‌بخشی؟ بدی و خوبی تو در انسانها تأثیر می‌کند. وقتی مردم ظلم می‌بینند، فریاد برمی‌آورند و می‌نالند و می‌خواهند که کسی به آنها کمک کند. امّا آنها برای کمک به سوی خدایی که خالق آنهاست و در تاریکترین روزهای زندگی به آنها امید می‌بخشد و آنها را داناتر از حیوانات و پرندگان هوا ساخته است، به خدا روی نمی‌آورند. آنها فریاد می‌زنند، امّا خدا فریادشان را نمی‌شنود، زیرا اشخاصی مغرور و شریر هستند. فریادشان سودی ندارد، چرا که خدای قادر مطلق نه فریاد پوچ آنها را می‌شنود و نه به آن توجّه می‌کند. تو می‌گویی نمی‌توانی خدا را ببینی، امّا صبر کن، او به دعوی تو رسیدگی می‌کند. تو فکر می‌‌کنی که خدا بدکاران را جزا نمی‌دهد و به گناهشان توجّه نمی‌کند. این حرفها همه پوچ و بی‌معنی می‌باشند و تو از روی نادانی حرف می‌زنی.

ایوب 1:35-16 هزارۀ نو (NMV)

اِلیهو ادامه داده، گفت: «آیا این را انصاف می‌شماری که بگویی: ”از خدا عادلترم“؟ یا بگویی: ”مرا چه سود؟ مرا از گناه نکردن چه منفعت؟“ «من تو را پاسخ خواهم گفت، و دوستانت را با تو. به سوی آسمانها بنگر و ببین، و ابرها را ملاحظه کن که از تو بلندترند. اگر گناه کنی، چه زیانی به او می‌رسانی؟ اگر نافرمانیهایت بسیار باشد، به او چه خواهی کرد؟ اگر پارسا باشی، به او چه می‌بخشی؟ و از دست تو چه می‌گیرد؟ شرارتِ تو تنها بر مردی همچون خودت اثر می‌گذارد، و پارسایی‌ات تنها بر بنی‌آدم. «آدمیان از فرط ظلم فریاد برمی‌آورند، و به سبب دست زورمندان فغان سر می‌دهند. اما کسی نمی‌گوید: ”خدای آفرینندۀ من کجاست، که شبانگاه سرودها می‌بخشد؟ آن که ما را بیش از وحوشِ زمین تعلیم می‌دهد، و از پرندگان آسمان حکیمتر می‌سازد؟“ فریاد آدمیان بلند می‌شود، اما او پاسخ نمی‌دهد، به سبب تکبر شریران. به‌یقین که خدا بطالت را نمی‌شنود، و قادر مطلق بدان اعتنا نمی‌کند. چقدر بیشتر نخواهد شنید وقتی می‌گویی او را نمی‌بینی؛ دعوی‌ات در حضور وی است، و منتظر او هستی! پس حال، چون او در خشم خود جزا نمی‌دهد، و گناه را بسیار در نظر نمی‌آورد، ایوب دهان خویش به بطالت می‌گشاید، و با نادانی سخنان بسیار می‌گوید.»