ایوب 1:26-14

به اشتراک گذاشتن

ایوب 1:26-14 هزارۀ نو (NMV)

ایوب در پاسخ گفت: «شخص بی‌قوّت را عجب یاری رسانده‌ای! بازوی ناتوان را عجب نجات داده‌ای! شخص بی‌حکمت را عجب مشورت داده‌ای! خردمندی را عجب به نمایش گذاشته‌ای! به یاریِ چه کسی چنین سخنان بر زبان رانده‌ای، و روحِ کیست که از طریق تو سخن گفته است؟ «ارواح مردگان می‌لرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش. هاویه به حضور وی عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. شمال را بر خلاء می‌گسترانَد، و زمین را بر نیستی می‌آویزد. آبها را در ابرهای خود می‌پیچد، اما ابرها زیر بار آنها شکافته نمی‌شود. روی ماهِ تمام را می‌پوشانَد، و ابرهای خویش را بر آن می‌گسترانَد. دایره‌ای بر سطح آبها کشیده است، و آن را حدِ بین روشنایی و تاریکی قرار داده است. ستونهای آسمان می‌لرزد و از عتاب او حیران می‌ماند. به نیروی خویش دریا را آرام می‌سازد، و به حکمتِ خویش رَهَب را خُرد می‌کند. به روح او آسمانها زینت داده شده‌اند، و دست او مارِ تیزرو را سُفته است. براستی که اینها تنها حواشی طریقهای اوست، و چه نجوای آرامی از او می‌شنویم! اما رعدِ جَبَروتِ او را کیست که درک توانَد کرد؟»

ایوب 1:26-14 Persian Old Version (POV-FAS)

پس ایوب در جواب گفت: «شخص بیقوت را چگونه اعانت کردی؟ و بازوی ناتوان را چگونه نجات دادی؟ شخص بیحکمت را چه نصیحت نمودی؟ وحقیقت امر را به فراوانی اعلام کردی! برای که سخنان را بیان کردی؟ و نفخه کیست که از توصادر شد؟ ارواح مردگان میلرزند، زیر آبها وساکنان آنها. هاویه به حضور او عریان است، وابدون را ستری نیست. شمال را بر جو پهن میکند، و زمین را بر نیستی آویزان میسازد. آبها را در ابرهای خود میبندد، پس ابر، زیرآنها چاک نمی شود. روی تخت خود رامحجوب میسازد و ابرهای خویش را پیش آن میگستراند. به اطراف سطح آبها حد میگذاردتا کران روشنایی و تاریکی. ستونهای آسمان متزلزل میشود و از عتاب او حیران میماند. به قوت خود دریا را به تلاطم میآورد، و به فهم خویش رهب را خرد میکند. به روح اوآسمانها زینت داده شد، و دست او مار تیز رو راسفت. اینک اینها حواشی طریق های او است. و چه آواز آهستهای درباره او میشنویم، لکن رعد جبروت او را کیست که بفهمد؟»

ایوب 1:26-14 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

آنگاه ایوب پاسخ داد: چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید! چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانه‌ای زدید! چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟ ارواح مردگان می‌لرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش. هاویه به حضور خدا عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. خدا آسمان شمالی را بر خلاء می‌گستراند و زمین را بر نیستی می‌آویزد. او آب را در ابرهای خود قرار می‌دهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمی‌دارند. خدا تخت خود را با ابرهایش می‌پوشاند. او برای اقیانوس حد می‌گذارد و برای روز و شب مرز قرار می‌دهد. ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در می‌آیند. او با قدرت خویش دریا را مهار می‌کند و با حکمت خود هیولای دریا را در هم می‌شکند. دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف می‌سازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ می‌کند. اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟

ایوب 1:26-14 مژده برای عصر جدید (TPV)

شما چه مددکاران خوبی برای منِ مسکین و بیچاره هستید! و با پندهای عالی و گفتار حکیمانه مرا متوجّه حماقتم ساختید! چه کسی به این سخنان شما گوش می‌دهد و چه کسی این حرفها را به شما الهام کرده است؟ ارواح مردگان، آبها و موجوداتی که در آنها زندگی می‌کنند، در حضور خدا می‌لرزند. در دنیای مردگان، همه‌چیز برای او آشکار است و هیچ چیزی از نظر او پوشیده نیست. خدا آسمان را در فضا پهن کرد و زمین را بی‌ستون، معلّق نگه داشته است. او ابرها را از آب پُر می‌سازد و ابرها از سنگینی آن نمی‌شکافد. روی ماهِ بدر را با ابر می‌پوشاند و از نظرها پنهان می‌کند. او افق را بر روی اقیانوسها کشید و با آن تاریکی را از روشنایی جدا کرد. وقتی او تهدید می‌کند، ستونهایی که آسمان را نگه می‌دارند می‌لرزند و به ارتعاش درمی‌آیند. با قدرت خود، دریای متلاطم را آرام می‌سازد و با حکمت خود، هیولای دریایی را رام می‌کند. روح او آسمانها را زینت داده است و دست او مار تیزرو را هلاک کرده است. اینها فقط قسمتی از کارهای بزرگ اوست؛ ما فقط زمزمه‌ای شنیده‌ایم. چه کسی می‌تواند، در برابر قدرت عظیم او بایستد.»