ایوب 1:26-14

آنگاه ایوب پاسخ داد: چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید! چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانه‌ای زدید! چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟ ارواح مردگان می‌لرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش. هاویه به حضور خدا عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. خدا آسمان شمالی را بر خلاء می‌گستراند و زمین را بر نیستی می‌آویزد. او آب را در ابرهای خود قرار می‌دهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمی‌دارند. خدا تخت خود را با ابرهایش می‌پوشاند. او برای اقیانوس حد می‌گذارد و برای روز و شب مرز قرار می‌دهد. ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در می‌آیند. او با قدرت خویش دریا را مهار می‌کند و با حکمت خود هیولای دریا را در هم می‌شکند. دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف می‌سازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ می‌کند. اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟