پیدایش 11
11
برج بابل
1و تمام جهان را یک زبان و یک گفتار بود. 2و واقع شد که چون از مشرق کوچ میکردند، دشتی در زمین شِنعار یافتند و در آنجا ساکن شدند. 3و به یکدیگر گفتند: «بیایید، خشتها بسازیم و آنها را خوب بپزیم.» و ایشان را آجر به جای سنگ بود، و قیر به جای گچ. 4و گفتند: «بیایید شهری برای خود بنا نهیم و برجی را که سرش به آسمان برسد، تا نامی برای خویشتن پیدا کنیم، مبادا بر روی تمام زمین پراکنده شویم.» 5و خداوند فرود آمد تا شهر و برجی را که آدمیان بنا میکردند، ببیند. 6و خداوند گفت: «اینک قوم یکی است و تمامی ایشان را یک زبان و این کار را شروع کردهاند، و اکنون هیچ کاری که قصد آن بکنند، از ایشان بازداشته نخواهد شد. 7اکنون فرود آییم و زبان ایشان را در آنجا مغشوش سازیم تا سخن یکدیگر را نفهمند.» 8پس خداوند ایشان را از آنجا بر روی تمام زمین پراکنده ساخت و از بنای شهر باز ماندند. 9از آن سبب آنجا را بابل#11.9 نام ”بابِل“ با واژۀ عبری به معنی ”به هم ریخته“ شباهت آوایی دارد. نامیدند، زیرا که در آنجا خداوند لغت تمامی اهل جهان را مغشوش ساخت. و خداوند ایشان را از آنجا بر روی تمام زمین پراکنده نمود.
نسل سام
10این است پیدایش سام. چون سام صد ساله بود، اَرفَکشاد را دو سال بعد از طوفان آورد.#11.10 در متن اصلی: «پدر اَرفَکشاد شد». ”پدر“ میتواند به معنی ”جد و نیا“ باشد؛ همچنین در آیات ۱۱-۲۵. پس در آیات مذکور ”پسر“ میتواند به معنی ”خَلف“ باشد. 11و سام بعد از آوردن اَرفَکشاد، پانصد سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. 12و اَرفَکشاد سی و پنج سال بزیست و شِلَح را آورد. 13و اَرفَکشاد بعد از آوردن شِلَح، چهار صد و سه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. 14و شِلَح سی سال بزیست و عِبِر را آورد. 15و شِلَح بعد از آوردن عِبِر، چهارصد و سه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. 16و عابر سی و چهار سال بزیست و فالج را آورد. 17و عِبِر بعد از آوردن فِلِج، چهار صد و سی سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. 18و فِلِج سی سال بزیست و رِعو را آورد. 19و فِلِج بعد از آوردن رِعو، دویست و نه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. 20و رِعو سی و دو سال بزیست و سِروج را آورد. 21و رِعو بعد از آوردن سِروج، دویست و هفت سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. 22و سِروج سی سال بزیست و ناحور را آورد. 23و سِروج بعد از آوردن ناحور، دویست سال بزیست و پسران و دختران آورد. 24و ناحور بیست و نه سال بزیست و تارح را آورد. 25و ناحور بعد از آوردن تارَح، صد و نوزده سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. 26و تارَح هفتاد سال بزیست و اَبرام و ناحور و هاران را آورد.
27و این است پیدایش تارَح که تارح، اَبرام و ناحور و هاران را آورد و هاران، لوط را آورد. 28و هاران پیش پدر خود، تارَح در زادگاه خویش در اور کلدانیان بمرد. 29و اَبرام و ناحور زنان برای خود گرفتند. زن اَبرام را سارای نام بود. و زن ناحور را مِلکه نام بود، دختر هاران، پدر مِلکه و پدر یِسکه. 30اما سارای نازاد مانده، فرزندی نیاورد. 31پس تارَح پسر خود اَبرام و نواده خود لوط، پسر هاران، و عروس خود سارای، همسر پسرش اَبرام را برداشته، با ایشان از اور کلدانیان بیرون شدند تا به سرزمین کنعان بروند، و به حران رسیده، در آنجا توقف نمودند. 32و مدت زندگانی تارَح، دویست و پنج سال بود، و تارَح در حران مرد.
اکنون انتخاب شده:
پیدایش 11: RCPV
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
@ 2024 Korpu Company