Rodzaju 25
25
Potomkowie Abrahama i Ketury
1I dodał [sobie jeszcze] Abraham i pojął żonę, a na imię jej było Ketura.#1Krn 1:32-33#25:1 Ketura, קְטוּרָה (qeturaʰ), czyli: wypachniona. 2I urodziła mu Zimrana#25:2 Wg PS: Zimrona, זמרון. i Jokszana, i Medana, i Midiana, i Jiszbaka, i Szuacha.
3A Jokszan zrodził Sabę#25:3 G dod.: i Temana, καὶ τὸν Θαιμαν. i Dedana.#Rdz 10:7
A synami Dedana byli:#25:3 G dod.: Reguel i Nabdeel, Ραγουηλ καὶ Ναβδεηλ. Aszurim i Letuszim, i Leumim.#25:3 Brak w 1Krn 1:32.
4A synami Midiana byli: Efa i Efer, i Henoch, i Abida, i Eldaa#25:4 Więcej na temat genealogii i etymologii, zob. Rdz 25:4L. – ci wszyscy byli synami Ketury.
5Abraham zaś oddał Izaakowi#25:5 PS G S dodają: swojemu synowi. wszystko, co do niego należało.
6A synom nałożnic, które miał Abraham, dał Abraham dary i wyprawił ich od Izaaka, swego syna, jeszcze za swego życia na wschód, do ziemi wschodniej.
Śmierć i pogrzeb Abrahama
7A to są lata życia Abrahama, które przeżył, sto siedemdziesiąt pięć lat.#25:7 Hbr. מְאַת שָׁנָה וְשִׁבְעִים שָׁנָה וְחָמֵשׁ שָׁנִים. Tak podana liczba może, jak w przypadku Sary, skłaniać do poszukiwania symboli. 8I ustał, i umarł Abraham w pięknej starości, sędziwy i syty dni,#25:8 dni za PS G sy. i został przyłączony do swego ludu.
9I pochowali go Izaak i Ismael, jego synowie, w jaskini Makpela, na polu Efrona, syna Sochara, Chetyty, naprzeciw Mamre, 10na polu, które kupił Abraham od synów Cheta.#Rdz 23:3-16 Tam został pochowany Abraham i Sara, jego żona.
11I stało się po śmierci Abrahama, że błogosławił Bóg Izaaka, jego syna. Izaak zaś zamieszkał przy Studni Żyjącego, który mnie widzi.
Potomkowie Ismaela
12A to rodowody Ismaela,#1Krn 1:28-31 syna Abrahama, którego urodziła Abrahamowi Hagar, Egipcjanka, służąca#25:12 służąca, שִׁפְחָה (szifchaʰ). Sary.
13A to są imiona synów Ismaela, według imion ich pokoleń: Pierworodny Ismaela Nebajot, i Kedar, i Adbeel, i Mibsam, 14i Miszma, i Duma, i Masa, 15Chadad#25:15 W wielu edd Mss: Hadar. i Tema, Jetur, Nafisz i Kedma. 16To są synowie Ismaela i takie są nazwy ich zagród#25:16 zagroda, חָצֵר (chatser), lub: osada, wieś. i obozowisk,#25:16 obozowisk, טִירָה (tiraʰ), lub: twierdz. dwunastu książąt ich plemion.#25:16 plemię, אֻמָּה (’ummaʰ).
17A to lata życia Ismaela: sto trzydzieści siedem lat. I ustał, i umarł, i został przyłączony do swego ludu.
18A mieszkali oni od Chawili aż do Szur, które leży na wschód#25:18 Lub: naprzeciw. od Egiptu idąc do Asyrii. Osiadł naprzeciw wszystkich swoich braci.#Rdz 16:12#25:18 osiadł naprzeciw wszystkich swoich braci, עַל־פְּנֵי כָל־אֶחָיו נָפָל: lub: (1) upadł przed obliczem wszystkich swoich braci; (2) osiadł na przekór wszystkim swoim braciom. Co do geografii i etymologii, Rdz 25:18L.
Potomkowie Izaaka
19A to są pokolenia Izaaka,#25:19 Dane z życia Izaaka: Sara umiera, gdy ma 37 lat (Rdz 23:1), żeni się w wieku 40 lat (25:20); rodzi mu się Jakub i Ezaw, w wieku 60 lat (25:26), Abraham umiera, gdy ma 75 lat (25:7); jego brat Ismael umiera, gdy Izaak ma 123 lata (Rdz 25:17), Izaak posyła Jakuba do Labana, gdy sam ma 137 lat (28:5), rodzi mu się wnuk, syn Jakuba, gdy ma 144 lata (Rdz 30:25; 31:38-41). Umiera w wieku 180 lat (Rdz 35:28). syna Abrahama:
Abraham zrodził Izaaka. 20Izaak miał czterdzieści lat, gdy pojął sobie za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Padan-Aram, siostrę Labana, Aramejczyka.#25:20 Podkreślanie przynależności plemiennej Labana (pod. Rdz 28:5; 31:20, 24) oraz różnic językowych (Rdz 31:47) może sugerować kształtowanie się odrębności narodowej wśród członków klanu Abrahama (Pwt 26:5). Jakub jest ostatnim szukającym żony w Padan-Aram, a więc identyfikującym się z dawną ojczyzną. Jego widzenie (Rdz 46:1-4) oraz przekonanie Józefa (Rdz 50:24-25) wskazują, że ojczyzną stał się Kanaan. 21A wstawiał się#So 3:10 Izaak do JHWH za swoją żonę,#25:21 za swoją żonę, לְנֹכַח אִשְׁתּוֹ, idiom: przed swoją żoną (tj. wstawiał się do PANA, stając przed nią, jakby twarzą do Boga, mając ją za plecami). gdyż była ona niepłodna, i JHWH dał się ubłagać – i Rebeka, jego żona, poczęła.
22A synowie trącali się w jej wnętrzu, stąd zapytała: Jeśli tak, to dlaczego to mnie? I poszła zapytać JHWH. 23JHWH zaś powiedział jej:
Dwa narody w twym brzuchu
i dwa ludy#25:23 lud, לְאֹם (le’om), l. naród (poet. i późn.). – od twego wnętrza
podzielone.
Lud będzie miał przewagę nad
ludem –
i starszy będzie służył młodszemu.#Ml 1:2-3; Rz 9:10-13
24A gdy wypełniły się jej dni, aby porodzić, oto w jej brzuchu były bliźnięta. 25I wyszedł pierwszy, cały rudy, jak płaszcz włochaty#25:25 włochaty, שֵׂעָר (se‘ar), koresponduje z nazwą pogórza Seir, gdzie zamieszkiwali potomkowie Ezawa. – i nadano#25:25 nadała, ἐπωνόμασεν, G S Vg. mu imię Ezaw.#25:25 Ezaw, עֵשָׂו (‘esaw): Imię to jest nieznane na starożytnym Wschodzie. Co do etymologii, tekst zdaje się łączyć znaczenie tego imienia z owłosieniem Ezawa, być może zatem nawiązuje do arab. ‘gaszija, czyli: przykryty. Mniej prawdopodobne, że do Ousoosa, myśliwego z opowiadań fenickich, Rdz 25:25L. 26Za nim zaś wyszedł jego brat, a jego ręka trzymała za piętę Ezawa – i nadano#25:26 nazwała, ἐκάλεσεν, G; wg MT: nazwał; wg GK: nazwano. mu imię Jakub.#25:26 Jakub, יַעֲקֹב (ja‘aqow), czyli: trzymajpięta, od עָקַב (‘aqaw), deptać po piętach, a zatem: idiom. depczący po piętach, oszust (?), spryciarz (?). Wydarzenia z jego życia: Jego dziad Abraham umiera, gdy Jakub ma 15 lat (Rdz 25:7), ucieka do Charanu w wieku 77 lat (Rdz 28:5), żeni się z Leą i Rachelą w wieku 84 lat (Rdz 29:21-30; 30:1, 22-26), rodzi mu się Józef, syn Racheli, gdy Jakub ma 91 lat (Rdz 30:22-24), ucieka od Labana w wieku 97 lat (Rdz 31), jego syn zostaje sprzedany do Egiptu, gdy Jakub ma 108 lat (Rdz 37:12-36), Izaak umiera, gdy Jakub ma 120 lat (Rdz 35:28-29, por. 25:26 z 35:28), przenosi się do Egiptu w wieku 130 (Rdz 46-47) i umiera w wieku 147 lat (Rdz 47:28), Rdz 25:26L. A Izaak miał sześćdziesiąt lat, gdy ich zrodził.
Jakub i pierworództwo
27A gdy chłopcy wyrośli, Ezaw był człowiekiem znającym się na łowach, człowiekiem pola. Jakub zaś był człowiekiem spokojnym,#25:27 spokojny, תָּם (tam), słowo oznacza też nienaganność, niewinność i doskonałość, w G: naturalny, ἄπλαστος. mieszkającym w namiotach. 28Izaak kochał Ezawa, bo łowy#25:28 swe łowy PS. miał w swych ustach,#25:28 łowy miał w swych ustach, צַיִד בְּפִיו: idiom: lubił dziczyznę. a Rebeka kochała Jakuba.
29Pewnego razu Jakub ugotował#25:29 ugotował, זִיד: w hebrajskim jest więcej ironii w tej historii dzięki grze słów: upolować – ugotować, צִיד – זִיד. potrawę,#25:29 potrawę, נָזִיד (nazid), lub: gęstą zupę jarzynową, gulasz (warzywny). a Ezaw przyszedł z pola i był zmęczony. 30I powiedział Ezaw do Jakuba: Daj mi się, proszę, nażreć#25:30 daj mi się nażreć, הַלְעִיטֵנִי (hale‘iteni): לָעַט odnosi się w późn. okresie do karmienia zwierząt. Czy podobne znaczenie miało w czasach redagowania księgi? Rdz 25:30L. z tej czerwonej potrawy,#25:30 czerwonej potrawy, za G: ἀπὸ τοῦ ἑψέματος τοῦ πυρροῦ τούτου, wg MT: z czerwonej, czerwonej. bo jestem zmęczony. Dlatego nadano mu imię Edom.#25:30 Edom, אֱדוֹם (’edom), czyli: czerwony. 31A Jakub powiedział: Najpierw#25:31 najpierw, כַיּוֹם (kajjom), lub: od dziś, z dniem dzisiejszym, od zaraz. sprzedaj mi swoje pierworództwo.#25:31 Praktyka sprzedaży pierworództwa potwierdzona jest w tekstach z Nuzi w Mezopotamii, z XV w. p. Chr. 32A Ezaw odpowiedział: Oto ja jestem bliski śmierci, więc po co mi pierworództwo? 33Lecz Jakub powiedział: Najpierw mi przysięgnij. I przysiągł mu. I sprzedał swoje pierworództwo Jakubowi. 34Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb i potrawę z soczewicy – i jadł, i pił, i wstał, i poszedł; i wzgardził Ezaw pierworództwem.#Hbr 12:16
اکنون انتخاب شده:
Rodzaju 25: SNPD4
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej