Rodzaju 22
22
Ofiarowanie Izaaka i potwierdzenie błogosławieństwa
1I stało się#22:1 I stało się: וַיְהִי (wajhi): bardzo częste wyrażenie czasowe zaznaczające początek narracji, ze względów stylistycznych nie zawsze tak tłumaczone (Rdz 22:1L). po tych wydarzeniach, że Bóg wystawił Abrahama na próbę. Powiedział do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem. 2Wtedy powiedział: Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego kochasz, Izaaka, i udaj się do ziemi Moria,#22:2 Wg G: do ziemi wyżynnej, εἰς τὴν γῆν τὴν ὑψηλὴν; wg PS: do ziemi More (w okolice Sychem?) l. do ziemi widzenia, ארץ המורה; wg σ’ Vg: do ziemi widzenia, τῆς ὀπτασίας (הַמַּרְאֶה) por. TgPsJ, sy: do ziemi Amorytów, tj. הָאֱמֹרִי. Jeśli przyjąć MT, to na górze Moria ponad 1000 lat później Salomon wybudował świątynię, zob. 2Krn 3:1. i złóż go tam w ofierze całopalnej#Hbr 11:17-19 na jednej z gór, o której ci powiem.
3Wstał więc Abraham wcześnie rano, osiodłał swego osła i wziął z sobą dwóch swoich chłopców, i swego syna Izaaka, i narąbał drewna do ofiary całopalnej, i wstał, i udał się do tego miejsca, o którym powiedział mu Bóg.
4Trzeciego dnia podniósł Abraham swoje oczy i zobaczył to miejsce z daleka. 5Wtedy powiedział Abraham do swoich chłopców:#22:5 Lub: służących. Zostańcie tutaj z osłem, a ja i chłopiec pójdziemy tam, a gdy pokłonimy się [Bogu], wrócimy do was. 6Następnie Abraham wziął drewno do ofiary całopalnej, włożył je na Izaaka, swego syna, i wziął w swą rękę ogień i nóż, i poszli obaj razem.
7Wówczas Izaak powiedział do Abrahama, swojego ojca: Ojcze mój! A [ten] odpowiedział: Oto jestem, mój synu! I powiedział: Oto ogień i drewno, a gdzie jest jagnię na ofiarę całopalną? 8I odpowiedział Abraham: Bóg sobie upatrzy jagnię na ofiarę całopalną, mój synu. I szli obaj razem.
9A gdy przyszli na to miejsce, o którym powiedział mu Bóg, zbudował tam Abraham ołtarz i ułożył drewno. Potem związał#22:9 związał, יַעֲקֹד (ja‘aqod), Rdz 22:9L. swego syna Izaaka i położył go na ołtarzu na drewnie.#Jk 2:18-24 10Następnie wyciągnął Abraham swoją rękę i wziął nóż, aby zabić swego syna. 11Lecz Anioł JHWH#Rdz 16:7 zawołał do niego z niebios i powiedział: Abrahamie! Abrahamie! I odpowiedział: Oto jestem! 12I powiedział: Nie podnoś swej ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że ty boisz się Boga#22:12 Bojaźń Boża nie ozn. tylko lęku, ale pierwszeństwo na liście wartości, bezgraniczne zaufanie do Niego i Jego Słowa. i#22:12 Spójnik w tym przyp. wyjaśniający, tj. tak że, Rdz 22:12L. nie odmówiłeś Mi swego syna, swego jedynaka.#22:12 Wg G: swego ukochanego, τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ, pod. Rdz 22:16.
13A gdy Abraham podniósł oczy i rozejrzał się, oto baran za [nim]#22:13 za [nim], אַחַר: (1) lub: zaraz, w tejże chwili, por. Rdz 18:5; Rt 1:16; Kzn 12:21; Jr 25:26; (2) wg wielu Mss PS G sy: jednego, אֶחָד (’echad). uwiązł w gąszczu rogami. Abraham poszedł więc, wziął barana i złożył go na ofiarę całopalną zamiast swego syna.#J 1:29
14I nadał Abraham temu miejscu nazwę: JHWH widzi.#22:14 JHWHwidzi, יְהוָה יִרְאֶה (JHWHjir’eʰ). Dlatego mówi się do dzisiaj: Na górze JHWH [wszystko] widać.#22:14 Na górze JHWH[wszystko] widać, בְּהַר יְהוָה יֵרָאֶה (behar JHWHjera’eʰ): (1) Tekst spółgłoskowy w obu wyrażeniach się nie różni, zob. יְהוָה יֵרָאֶה, można by więc odczytać: Na górze JHWHwidzi; (2) strona bierna (ni יֵרָאֶה) mogłaby być odczytana: (a) widziany, czyli: Na górze JHWHjest widziany; (b) w sensie zwrotnym: Na górze JHWHsię objawia l. ukazuje; (c) w sensie bezosobowym: Na górze JHWHsię okazuje (l. się widzi, l. się zobaczy, l. wszystko stanie się jasne); myśl, że na górze JHWH jest zaopatrzenie, wynika z tego ostatniego sensu, tj. Na górze JHWHbędzie doglądnięte, oraz z całego kontekstu wydarzenia.
15I powtórnie zawołał Anioł JHWH z niebios do Abrahama 16i powiedział: Przysiągłem#22:16 Pf. ze znaczeniem teraźniejszym, tj. w momencie, gdy coś mówię, natychmiast staje się to przeszłością, Rdz 22:16L. na siebie samego#Jr 22:5; 49:13; Am 4:2; 6:8; Hbr 6:13-14 – oświadczenie JHWH#Lb 14:28#22:16 oświadczenie JHWH, נְאֻם־יְהוָה (ne’um-JHWH): wyrażenie użyte 364 razy w pismach prorockich; dwa razy w Pięcioksięgu, zob. Lb 14:28. – ponieważ uczyniłeś tę rzecz i nie odmówiłeś Mi#22:16 Mi PS, por. G i S. swego syna, swego jedynaka, 17będę ci obficie błogosławił i wielce rozmnożę twoje potomstwo#Ga 3:15-16 – niczym gwiazdy na niebiosach i niczym piasek, który jest nad brzegiem morza, i posiądzie twoje nasienie bramę swoich wrogów,#Lb 22:4; Pwt 1:10; 1Krl 4:20; Hbr 11:12#22:17 i posiądzie twoje nasienie bramę swoich wrogów, וְיִרַשׁ זַרְעֲךָ אֵת שַׁעַר אֹיְבָיו, idiom: twoje potomstwo zwycięży twoich wrogów, por. Rdz 24:60. 18i błogosławić się będą#22:18 Forma zwrotna występuje również w Pwt 29:18; Ps 72:17; Iz 65:16; Jr 4:2, forma bierna: Rdz 12:2; 18:18; 28:14. w twoim nasieniu wszystkie narody ziemi#Rdz 12:2; 18:18; 28:14 za to, że usłuchałeś mego głosu.
19Potem wrócił Abraham do swoich chłopców, powstali i udali się razem do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham w Beer-Szebie.
Potomkowie Nachora
20I stało się po tych wydarzeniach, że doniesiono Abrahamowi, mówiąc: Oto Milka, również ona urodziła synów Nachorowi, twojemu bratu: 21Usa, jego pierworodnego, i Buza,#22:21 Buz: zob. Jb 32:2. Z miejscowości o tej nazwie pochodził Elihu. Może jednak oznaczać różne lokalizacje: (1) kraj o nazwie Bazu, pustynny, pełen węży i skorpionów, podbity przez Asarhaddona w 676 r. p. Chr.; (2) miejsce w Arabii lub Persji; (3) miejsce wspomniane w listach z Mari (EM 2:4), Rdz 22:21L. jego brata, i Kemuela, ojca Arama, 22i Keseda, i Chazo, i Pildasza, i Jidlafa, i Betuela. 23A Betuel zrodził#22:23 zrodził, יָלַד: wg PS: הוליד. Rebekę.#22:23 Rebeka, רִבְקָה (riwqaʰ), czyli: (1) więzadło (przylepa?) od רבק, por. arab. rabaqa; (2) miękka, giętka, od ak. rabaku; (3) trad. tłumaczone jako jałówka (Rdz 22:23L). Wyrażenia: ojca Arama oraz Betuel zrodził Rebekę mogą świadczyć o: (1) ograniczonych kontaktach rodzinnych i ograniczonej wymianie informacji, stąd najświeższe wiadomości mogły mieć kilkadziesiąt lat, albo (2) o późniejszej redakcji.
Tych ośmiu urodziła Nachorowi, bratu Abrahama, Milka. 24A jego nałożnica, imieniem Reuma,#22:24 Reuma, רְאוּמָה (re’umaʰ), tj. (1) ukochana; (2) dzika bawolica, por. Lb 23:22; 24:8 (Rdz 22:24L). ona także urodziła: Tebacha i Gachama, i Tachasza, i Maakę.#22:24 Imiona te mogły stać się nazwami miejscowości, Rdz 22:24L.
اکنون انتخاب شده:
Rodzaju 22: SNPD4
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej