Rodzaju 1
1
Stworzenie świata
1Na początku stworzył#1:1 stworzył, בָּרָא (bara’), lub: ukształtował, por. Rdz 1:27; בָּרָא zawsze opisuje działanie Boga, jak również tworzenie czegoś na nowo, zob. Ps 51:12; Iz 43:15; 65:17. Bóg#1:1 Bóg, אֱלֹהִים (’elohim): mimo lm (pl majestatu) stworzył jest w lp. niebiosa i ziemię.#Ps 8:3; 93:4; 104:2-32; 148:5-6; J 1:1-3; 1Kor 8:6; Kol 1:15-17; Hbr 1:2; 11:3#1:1 Rdz 1:1 to: (1) tytuł opisu stworzenia w części dot. człowieka; (2) podsumowanie pierwszego etapu stworzenia, po którym ziemia stała się (הָיְתָה) bezładna i pusta; (3) zdanie zależne względem w. 2: Gdy na początku […], to ziemia była; (4) zdanie wraz z w. 2 zależne względem w. 3: Gdy na początku […], a ziemia była […], wtedy Bóg powiedział. 2A ziemia była bezładna i pusta,#1:2 bezładna i pusta, תֹהוּ וָבֹהוּ (tohu wawohu), tak opisywane są skutki sądu, np. Iz 34:10-11; Jr 4:23. Odczyt w. 2: Ziemia zaś stała się bezładna i pusta i (l. tak, że) ciemność [rozciągała się] nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód, służy za uzasadnienie teorii stworzenia – odnowy, głoszącej, że Bóg stworzył niebo i ziemię, doszło do katastrofy (zob. Iz 45:18; Ez 28:11-19), a w. 3 rozpoczyna opis procesu odnowy. ciemność [rozciągała się] nad otchłanią,#1:2 otchłań, תְהוֹם (tehom): może ozn. głębię oceanu; charakterystyczne dla opisu biblijnego jest to, że w odróżnieniu od kosmogonii innych kultur żywioły nie są w nim przedstawiane jako bóstwa (Rdz 1:2L), por. Rdz 1:7, 14; 7:11; 8:2; Ps 33:7; 104:6. a Duch Boży#Rdz 41:38; Wj 31:3; 35:31; Lb 24:2; 1Sm 10:10; 11:6; 19:20, 23; 2Krn 15:1; 24:20; Ez 11:24 unosił się nad powierzchnią wód.#2P 3:5
3Wtedy#1:3 Spójnik waw, ו, Rdz 1:3L. Bóg powiedział:#Prz 8:22-31; Iz 48:13; 66:2 Niech się stanie światło!#2Kor 4:6 I stało się światło. 4I zobaczył#1:4 Lub: uznał, pod. Rdz 1:10, 18, 21, 25. Bóg, że światło jest dobre. Oddzielił#Wj 26:33; Kpł 10:10; 11:47; 20:24 zatem Bóg światło od ciemności. 5I nazwał#2Krl 23:34 Bóg światło dniem,#Rdz 2:4; Ps 90:4; Iz 61:2; 2P 3:8 a ciemność nazwał nocą. Tak nastał wieczór i nastał poranek#1:5 Tak nastał wieczór i nastał poranek, וַיְהִי־עֶרֶב וַיְהִי־בֹקֶר: (1) idiom: tak minął dzień pierwszy; wyrażenie odzwierciedlające mez. sposób wyznaczania doby (noc i dzień, por. Ne 13:19; Est 4:16; Ps 55:18; Dn 8:14), kontrastujący z egip. (dzień i noc, zob. Rdz 1:3-5, 14, 16, 18); ponadto por. np. Sdz 19:4-9; 1Sm 9:20; 28:19; (2) wyrażenie wieczór odnosi się do wieczoru dnia przed pierwszym etapem stworzenia (Rdz 1:5L). – dzień#1:5 dzień, יוֹם, tj. (1) wieczór i poranek sprzed stworzenia słońca, Rdz 1:8, 13; (2) po stworzeniu słońca, Rdz 1:19, 23, 31; (3) okres dni stworzenia, Rdz 2:4. pierwszy.
6Następnie Bóg powiedział: Niech powstanie sklepienie#Jb 37:18; Ez 1:22; Dn 12:3#1:6 sklepienie, Rdz 1:14L. pomiędzy wodami i niech rozdziela między wodami a wodami!#1:6 G dod.: i tak się stało. 7I zrobił Bóg sklepienie; oddzielił wody spod sklepienia od wód znad sklepienia – i tak się stało. 8I nazwał Bóg sklepienie niebiosami.#1:8 G dod.: i zobaczył Bóg, że to było dobre, καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι καλόν (Rdz 1:8L). Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień drugi.
9Następnie Bóg powiedział: Niech się zbiorą wody spod niebios na jedno miejsce#1:9 miejsce, מָקוֹם (maqom): zbiornik, συναγωγή, מִקְוֶה (miqweʰ), G; zob. podobieństwo samogłosek oraz zbiorniki w Rdz 1:10. i niech się ukaże suchy ląd!#Ps 104:8 Tak też się stało.#1:9 G dod.: i zebrała się woda pod niebem w zbiornik jej (tj. ich) i ukazał się suchy ląd, καὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν καὶ ὤφθη ἡ ξηρα. 10Suchy ląd nazwał Bóg ziemią, a zbiorniki wód morzami#1:10 zbiorniki wód morzami, וּלְמִקְוֵה הַמַּיִם קָרָא יַמִּים, lub zbiornik wody morzem: lm potęgująca, wskazująca na wielkie morze: Ps 24:2. – i zobaczył Bóg, że to jest dobre. 11Potem Bóg powiedział: Niech ziemia zakiełkuje trawą,#1:11 trawą, דֶּשֶׁא (desze’), tj. młodą, miękką zielonością, która pojawia się po deszczu i okrywa łąki i doliny (2Sm 23:4; Jb 38:27; Jl 2:22; Ps 23:2). roślinnością#1:11 Lub: zielem. wydającą nasienie, drzewem owocowym wydającym owoc, w którym jest nasienie, stosownie do swego rodzaju#Kpł 19:19; Pwt 22:9-11#1:11 rodzaj, מִין (min), może też wskazywać na różnorodność aktu stwórczego. na ziemi! I tak się stało. 12Ziemia wypuściła trawę, roślinność wydającą nasienie według swego rodzaju i drzewo rodzące owoc, w którym jest nasienie, według swego rodzaju, i Bóg uznał to za dobre. 13Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień trzeci.
14Następnie Bóg powiedział: Niech na sklepieniu niebios pojawią się światła, aby rozdzielać dzień od nocy i być znakami dla pór, dni i lat! 15Niech też będą światłami na sklepieniu niebios, aby oświetlać ziemię! Tak też się stało. 16Bóg utworzył dwa wielkie światła: światło większe, aby rządziło dniem, i światło mniejsze, aby rządziło nocą. [Utworzył] również gwiazdy.#Pwt 4:19; Ps 136:9 17Umieścił je Bóg na sklepieniu niebios, aby świeciły nad ziemią 18i rządziły dniem i nocą, i oddzielały światło od ciemności – i zobaczył Bóg, że to jest dobre. 19Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień czwarty.
20Następnie Bóg powiedział: Niech się zapełnią wody rojem żywych istot,#1:20 rojem żywych istot, שֶׁרֶץ נֶפֶשׁ חַיָּה, tj. rojem żywej duszy (l. żywego tchnienia). Co do נֶפֶשׁ חַיָּה (nefesz chajjaʰ), zob. Rdz 1:24. a nad ziemią niech zatrzepocze ptactwo na obliczu sklepienia niebios!#1:20 G dod.: i tak się stało, καὶ ἐγένετο οὕτως. 21Tak więc stworzył Bóg wielkie potwory#1:21 potwory, תַנִּינִם (taninim): oznacza węża w Wj 7:9; krokodyla w Ez 29:3; potężne zwierzę w Jr 51:34, a w Iz 27:1 oznacza smoka; z Ps 148:7 wynika, że chodzi o potwory morskie. i wszelkie ruszające się żywe istoty, którymi – stosownie do ich rodzajów – zaroiły się wody. I wszelkie skrzydlate ptactwo według jego rodzaju – i uznał to Bóg za dobre. 22Wówczas pobłogosławił im Bóg, mówiąc: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie wody mórz. A ptactwo niech się rozmnaża na ziemi! 23Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień piąty.
24Następnie Bóg powiedział: Niech ziemia wyda żywą duszę#1:24 żywą duszę, נֶפֶשׁ חַיָּה, l. żywe tchnienie (l. istotę). stosownie do jej rodzajów: bydło, płazy i zwierzęta ziemi według swego rodzaju! Tak też się stało. 25Bóg uczynił zwierzęta ziemi według ich rodzajów, bydło według jego rodzajów i wszelkie płazy ziemi#1:25 wszelkie płazy ziemi, כָּל־רֶמֶשׂ הָאֲדָמָה. według ich rodzajów – i zobaczył Bóg, że to jest dobre.
26Następnie Bóg#1:26 Bóg, אֱלֹהִים (’elohim): (1) lm podkreślająca wielkość (tzw. pl majestatis, tj. Wielki Bóg l. Potężny Bóg); (2) lm ozn. innych bogów, aniołów lub sędziów. powiedział: Uczyńmy#1:26 Uczyńmy, נַעֲשֶׂה (na‘aseʰ): (1) Bóg zwraca się w ten sposób do siebie; w Rdz 1:27 pl majestatis łączy się z zaimkiem w lp. Określenia: na nasz obraz (בְּצַלְמֵנוּ, betsalmenu), na nasze podobieństwo (כִּדְמוּתֵנוּ, kidmutenu) oznaczają podobieństwo człowieka do Boga, a nie bogów czy aniołów. Ponadto być może mamy do czynienia z pierwszą wskazówką na temat Trójjedności Boga (Ojciec, Syn i Duch) jak i trójjedności człowieka (duch, dusza, ciało). (2) Bóg zwraca się do aniołów, zob. Rdz 3:5, choć to mniej prawdopodobne (por. 1Krl 22:19-22; Jb 1:6-12; 2:1-6; Iz 6:1-8). człowieka na nasz obraz, na nasze#1:26 na nasze l. zgodnie z naszym, l. według podobieństwa do nas. podobieństwo,#1:26 obraz i podobieństwo, צֶלֶם (tselem), εἰκών, i דְּמוּת (dymut), ὁμοίωσις, to określenia bliskoznaczne, por. Rdz 1:27; 5:3. Ten obraz Boga w człowieku może odnosić się do złożoności natury, nieskażoności, wolności (suwerenności), twórczości i miłości (misyjności). i niech panuje nad rybami morza, i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem, który pełza po ziemi. 27I stworzył Bóg człowieka#1:27 człowieka, אָדָם (’adam), lub: rodzaj ludzki; określenie to czyni opis upadku opisem doświadczenia każdej istoty ludzkiej; określenie to staje się dalej imieniem własnym (Rdz 2:20; 3:17, 21; 4:1; 5:1). na swój obraz, stworzył go na obraz Boga – stworzył ich jako mężczyznę i kobietę.#Rdz 5:1-2; Mt 19:4; Mk 10:6 28Potem błogosławił im Bóg i powiedział im Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie,#Rdz 9:1, 7; 17:20; 28:3; 35:11; 48:4 i napełniajcie ziemię i podporządkowujcie ją sobie: panujcie nad rybami mórz i nad ptactwem niebios, i nad wszelkim zwierzęciem, które pełza po ziemi!#1:28 G dod.: i nad wszelkim płazem, który pełza po ziemi, καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς, por. Rdz 1:26. 29Potem Bóg powiedział: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie, na całej powierzchni ziemi, i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie – [to] niech wam służy za pokarm!#Rdz 9:3 30Wszystkim zaś zwierzętom ziemi i wszelkiemu ptactwu niebios, i wszystkiemu, co pełza po ziemi, w czym jest żywa dusza,#1:30 żywa dusza, נֶפֶשׁ חַיָּה, lub: tchnienie życia, żywe tchnienie. [daję] do jedzenia wszelkie zielone rośliny. Tak też się stało.
31I spojrzał Bóg na wszystko, czego dokonał, a oto było [to] bardzo dobre.#Mk 7:37 Tak nastał wieczór i nastał poranek – dzień szósty.
اکنون انتخاب شده:
Rodzaju 1: SNPD4
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej