مزمور 132

132
داوود و معبدِ بزرگ
1خداوندا، داوود را به یادآور؛
به یادآور تمام زحمت‌هایی را که او متحمّل شد.
2به یادآور که چگونه قسم خورد
و برای تو، ای خدای یعقوب، نذر کرد:
3«به خانه و خیمه خود نخواهم رفت،
نه به بستر و تختخواب خویش؛
4نه به خواب خواهم رفت،
و نه به چشمانم استراحتی خواهم داد،
5تا زمانی‌‌که برای خداوند مکانی
و برای خدای یعقوب خانه‌ای بنا بکنم.»
6در بِیت‌لِحِم، از وجود صندوق پیمان باخبر شدیم
و در شهر یعاریم آن‌ را یافتیم.
7بیایید به خانۀ خداوند برویم
و در برابر تختش او را پرستش کنیم.
8خداوندا، با صندوق پیمان که نشانۀ قدرت تو است،
به معبدِ بزرگ خود بیا
و در آنجا ساکن شو.
9کاهنانت لباس عدالت بپوشند
و آنانی که به تو وفادارند فریاد شادی سردهند!
10به‌خاطر بنده‌ات داوود،
روی خود را از پادشاه برگزیده‌ات برمگردان.
11تو به داوود وعده دادی
و از وعدۀ خود برنمی‌گردی:
«یکی از فرزندان تو را،
بر تخت سلطنت خواهم نشاند.
12اگر پسران تو نیز به پیمان
و به دستوراتی که به آن‌ها می‌آموزم وفادار بمانند،
پسران آن‌ها نیز تا به‌ابد بر تخت سلطنت تو خواهند نشست.»
13خداوند صهیون را
برای سکونت خود برگزید
14و فرمود: «در اینجا برای همیشه سکونت خواهم کرد،
زیرا چنین اراده نموده‌ام.
15تمام روزیِ صهیون را به فراوانی برآورده خواهم ساخت
و بینوایان آن‌ را با نان سیر خواهم کرد.
16کاهنانش را با لباس رستگاری خواهم پوشانید
و آنانی که به تو وفادارند فریاد شادی سردهند!
17در اینجا، داوود را به قدرت خواهم رسانید
و چراغی برای برگزیدۀ خود روشن خواهم کرد.
18دشمنانش را با لباس خجالت خواهم پوشانید،
امّا سلطنت او شکوهمند خواهد بود.»

اکنون انتخاب شده:

مزمور 132: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید