اِشعیا 43
43
وعدۀ خدا برای نجات قوم خودش
1ای اسرائیل، خداوندی که تو را آفریده است، چنین می‌گوید:
«نترس، من تو را نجات خواهم داد.
من تو را به نام خوانده‌ام و تو به من تعلّق داری.
2وقتی تو از آب‌های عمیق می‌گذری، من با تو خواهم بود،
و مشکلات بر تو چیره نخواهند شد.
وقتی از میان آتش عبور نمایی، نخواهی سوخت،
و سختی‌ها به تو صدمه‌ای نخواهند زد،
3چون من، یَهْوه، خدای تو،
قدّوس اسرائیل هستم که تو را نجات می‌دهم.
مصر را برای آزادی تو خواهم داد،
و سِبا و حَبشه را برای نجات جان تو.
4تمام ملّت‌ها را فدیهٔ تو خواهم ساخت،
زیرا تو برایم عزیز هستی
و من تو را دوست دارم و به تو افتخار می‌کنم.
5نترس، من با تو هستم!
«از سرزمین‌های دوردست، هم از مشرق و هم از مغرب،
قوم تو را باز خواهم گرداند.
6به شمال می‌گویم آن‌ها را آزاد کن
و به جنوب دستور می‌دهم مانع رفتن آن‌ها نشود.
بگذارید قوم من از سرزمین‌های دوردست
واز تمام نقاط جهان بازگردند.
7آن‌ها قوم خود من هستند؛
من آن‌ها را آفریدم تا باعث جلال من باشند.»
اسرائیل شاهد خداوند است
8خدا می‌گوید:
«قوم مرا به دادگاه احضار کنید.
آن‌ها چشم دارند، امّا کور هستند؛
آن‌ها گوش دارند، ولی کر هستند.
9ملّت‌ها را برای محاکمه حاضر کنید.
کدام‌یک از خدایان آن‌ها می‌توانند آینده را پیشگویی کنند؟
کدام‌یک از آن‌ها توانستند آنچه را که اکنون واقع می‌شود، پیشگویی کنند؟
بگذارید این خدایان شاهدان خود را بیاورند
تا درستی آن‌ها را ثابت کنند،
و به صداقت گفتار آن‌ها شهادت بدهند.
10«ای قوم اسرائیل، شما شاهدان من هستید.
من شما را برگزیدم تا بندۀ من باشید
تا این‌که مرا بشناسید و به من ایمان آورید
و بدانید که من تنها خدا هستم.
غیراز من خدایی نیست،
نبوده و نخواهد بود.
11«تنها من خداوند هستم
و فقط من می‌توانم شما را نجات بخشم.
12من پیشاپیش، آنچه را که باید واقع شود، اعلام کردم،
و بعد به داد شما رسیدم.
خدایان ملّت‌های بیگانه هرگز چنین نکردند؛
شما شاهدان من هستید.
13من خدا هستم و برای همیشه خواهم بود.
هیچ‌کس نمی‌تواند از دست من بگریزد،
و هیچ‌کس نمی‌تواند آنچه را من کرده‌ام، تغییر دهد.»
فرار از بابِل
14خدای قدّوس اسرائیل، خداوندی که منجی تو است، می‌گوید:
«برای نجات تو ارتشی را بر ضد بابِل خواهم فرستاد،
و دروازه‌های آن شهر را درهم خواهم شکست،
و فریاد شادی مردم آن شهر به گریه تبدیل خواهد شد.
15من یَهْوه، خدای قدّوس تو هستم.
ای اسرائیل، من تو را آفریدم و من پادشاه تو هستم.»
16در سالیان گذشته، خداوند راهی از درون دریا،
و طریقی از میان رودهای پُرپیچ‌وخَم گشود.
17او ارتشی نیرومند،
ارتشی مجهّز به ارّابه‌های جنگی و
سواره‌نظام را به‌سوی نابودی سوق داد.
آن‌ها سقوط کردند و هرگز برنخاستند،
و مثل شعلۀ یک چراغ خاموش شدند.
18خداوند می‌گوید:
«به آنچه در قدیم رُخ داد، متّکی نباشید
و با خاطرات گذشته زندگی نکنید.
19به کارهای تازه‌ای که می‌کنم نگاه کنید.
آن‌ها در حال وقوع هستند؛ شما می‌توانید آن‌ها را هم‌اکنون ببینید!
من راهی در داخل بیابان خواهم ساخت
و در آنجا نهرهای آب برایت جاری خواهم کرد.
20وقتی نهرهای آب را در بیابان جاری سازم
و آب کافی به قوم برگزیدۀ خودم بدهم،
آنگاه حتّی حیوانات وحشی نیز حرمت مرا نگاه خواهند داشت،
و شغال‌ها و شترمرغ‌ها هم مرا ستایش خواهند کرد.
21آن‌ها قومی هستند که من برای خودم آفریدم،
و آن‌ها با سراییدن سرودها مرا ستایش خواهند کرد!»
گناه اسرائیل
22خداوند می‌گوید:
«ای اسرائیل، تو از دست من خسته شدی،
و دیگر مرا پرستش نکردی.
23تو قربانی‌های سوختنی از گوسفندان خود به حضور من نیاوردی،
و با قربانی‌های خود احترام مرا نگاه نداشتی.
من با انتظار دریافت هدایا، باری بردوش تو نبودم،
و با توقّع سوزاندن بُخور تو را خسته و فرسوده نکردم.
24تو برای من بُخور نخریدی
و مرا با چربی‌های حیوانات خودت راضی نکردی.
در عوض تو با گناهان خودت باری بر دوش من شدی؛
با خطاهایی که مرتکب شده‌ای مرا فرسوده کردی.
25باوجوداین، من خدایی هستم که گناهان تو را می‌بخشد،
چون این ذات من است.
من از گناهانت بر ضد تو استفاده نخواهم کرد.
26«بیا تا به دادگاه برویم؛ اتّهامات خود را بیاور!
دعوی خود را ارائه کن تا ثابت شود که حقّ با تو است!
27اجداد نخستین تو همه گناه کردند،
رهبران تو بر ضد من گناه ورزیدند،
28و حکّام تو جایگاه مقدّس مرا بی‌حرمت ساختند.
از‌این‌رو من برای اسرائیل ویرانی آوردم،
و اجازه دادم به قوم خودم توهین شود.»
اکنون انتخاب شده:
اِشعیا 43: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023