عبرانیان 6
6
1پس بیایید دروس ابتدایی دربارهٔ مسیح را پشت سر بگذاریم و به‌سوی بلوغ پیش برویم. ما نباید دوباره همان مقدّمات اوّلیه مانند توبه از کارهای بیهوده، ایمان آوردن به خدا، 2تعلیم دربارۀ تعمیدها و دست‌گذاری و قیامت مردگان و کیفر ابدی را تکرار کنیم. 3آری به امید خدا جلو خواهیم رفت.
4زیرا آنانی که یک‌بار از نور الهی منوّر شده‌اند و طعم عطیۀ آسمانی را چشیده در روح‌القدس نصیبی دارند 5و نیکویی کلام خدا را در وجود خود درک کرده نیروهای جهان آینده را احساس نموده‌اند، 6اگر سقوط کنند، محال است که بار دیگر آنان را به توبه کشانید، زیرا با دست‌های خود، پسر خدا را بار دیگر به صلیب میخکوب می‌کنند و او را در برابر همه رسوا می‌سازند.
7اگر زمینی، بارانی را که بر آن می‌بارد، جذب کند و محصول مفیدی برای کارندگان خود به بار آورد، از طرف خدا برکت می‌یابد. 8امّا اگر آن زمین خاروخس و علف‌های هرز به بار آورد، زمینی بی‌فایده است و چیزی نمانده که مورد لعنت خدا قرار گیرد و در آخر محکوم به سوختن خواهد شد.
9امّا ای عزیزان، اگرچه این‌چنین سخن می‌گوییم، در مورد شما اطمینان داریم و می‌دانیم که برکات بهتری نصیبتان خواهد شد، برکاتی که متعلّق به نجات شما است. 10خدا با‌انصاف است و همۀ کارهایی را که شما کرده‌اید و محبّتی را که به نام او در خدمت به ایمان‌داران مسیحی نشان داده‌اید و هنوز هم انجام می‌دهید، فراموش نخواهد کرد. 11امّا آرزو می‌کنیم که هریک از شما اشتیاق شدید خود را تا به آخر حفظ کنید تا امیدتان به واقعیّت بپیوندد. 12پس تنبل نباشید، بلکه از آنانی که به‌وسیلهٔ ایمان و صبر، وارث وعده‌ها می‌شوند، پیروی کنید.
وعدۀ الهی
13وقتی خدا به ابراهیم وعده داد، به نام خود سوگند یاد کرد، زیرا کسی بزرگ‌تر نبود که به نام او سوگند یاد کند. 14او گفت، «به‌یقین تو را به فراوانی برکت خواهم داد و فرزندان تو را کثیر خواهم ساخت.»#6:14 نقل قول از پیدایش ۲۲:۱۷ 15پس از آنکه ابراهیم با صبر زیاد انتظار کشید، آنچه را که خدا وعده داده بود دریافت کرد. 16در میان آدمیان مرسوم است که به چیزی بزرگ‌تر از خود سوگند بخورند و آنچه مباحثات را خاتمه می‌دهد معمولاً یک سوگند است. 17همچنین خدا وقتی می‌خواست صریح‌تر و واضح‌تر به وارثان وعده نشان دهد که مقاصد او غیرقابل تغییر است، آن را با سوگند تأیید فرمود. 18پس در اینجا دو امر غیرقابل تغییر، یعنی وعده و سوگند خدا، وجود دارد که محال است خدا دربارهٔ آن‌ها دروغ بگوید. پس ما که به او پناه برده‌ایم، با دلگرمی بسیار به امیدی که او در برابر ما قرار داده است متوسّل می‌شویم. 19آن امیدی که ما داریم مثل لنگری برای جان‌های ما است. آن امید، قوی و مطمئن است که از پردۀ معبد گذشته و به مقدّس‌ترین مکان وارد می‌شود؛ 20جایی‌که عیسی از جانب ما و قبل از ما وارد شده و در رتبۀ کهانت مِلْکی‌صِدِق تا ابد کاهن اعظم شده است.
اکنون انتخاب شده:
عبرانیان 6: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023