Genesis 3
3
PEN. III.
1. Y sarph yn hudo y wraig. 6 hithe yn denu ei gwr i bechu 8 y gwr a’r wraig yn ymguddio rhag Duw. 14 Cospedigaeth ar bob vn o’r tri. 15 Addewid o Grist. 19 Bod dyn yn bridd. 22 Bwriad dyn allan o baradwys.
1A’r #Doeth.2.24.sarph oedd gyfrwysach na holl fwyst-filod y maes, y rhai a wnaethe yr Arglwydd Dduw, a hi a ddywedodd wrth y wraig, ai diau ddywedyd o Dduw na chaech chwi fwytta o holl brennau’r ardd?
2A’r wraig a ddywedodd wrth y sarph, o ffrwyth prennau’r ardd y cawn ni fwytta.
3Ond am ffrwyth y prenn yr hwn [sydd] yng-hanol yr ardd, Duw a dywedodd, na fwyttewch o honaw ac na chyffyrddwch ag ef, rhac eich marw.
4Yna y sarph a ddywedodd wrth y wraig: ni byddwch feirw ddim.
5Ond gwybod y mae Duw, mai yn y dydd y bwyttaoch o honaw ef, yr agorir eich llygaid, ac y byddwch megis duwiau yn gwybod dâ a drwg.
6Pan welodd y wraig mai dâ oedd [ffrwyth] y prenn yn fwyd, ac mai têg mewn golwg ydoedd, ai fod yn brenn dymunol i beri deall, yna hi a gymmerth oi ffrwyth ef, ac a fwyttaodd, ac a roddes iw gŵr hefyd gyd a hi, ac efe a fwyttaodd.
7Yna eu llygaid hwynt ill dau a agorwyd, a gwybuant mai noethion [oeddynt] hwy, a gwnîasant ddail y ffigus-bren, a gwnaethant arffedogau iddynt.
8Pan glywsant lais yr Arglwydd Dduw yn rhodio yn yr ardd, gyd ag awel y dydd, yna yr ymguddiodd Adda ai wraig, o olwg yr Arglwydd Dduw, ym mysc prennau’r ardd.
9A’r Arglwydd Dduw a alwodd ar y dŷn, ac a ddywedodd wrtho, pa le [yr wyt] ti?
10Yntef a ddywedodd, dy lais a glywais yn yr ardd; a mi a ofnais, o blegit noeth [oeddwn] i am hynny yr ymguddiais.
11Yna y dywedodd [Duw:] pwy a fynegodd i ti mai noeth [oeddyt] ti? ai o’r prenn yr hwn y gorchymynnaswn i ti na fwytteit o honaw, y bwytteaist?
12Ac Adda a ddywedodd: y wraig yr hon a roddaist gyd â mi, hi a roddodd i mi o’r prenn, a mi a fwytteais.
13Yr Arglwydd Dduw a ddywedodd wrth y wraig, pa ham y gwnaethost ti hyn? a’r wraig a ddywedodd: y sarph a’m twyllodd, a bwytta a wneuthum.
14A’r Arglwydd Dduw a ddywedodd wrth y sarph: am wneuthur o honot hyn, melldigediccach [wyt] ti na’r holl anifeiliaid, ac na holl fwyst-filod y maes: ar dy dorr y cerddi, a phridd a fwyttei holl ddyddiau dy enioes.
15Gelyniaeth hefyd a ossodaf rhyngot ti a’r wraig, a rhwng dy hâd ti, ai hâd hithe: efe a yssiga dydi, a thithe a yssigi ei sodl ef.
16Wrth y wraig y dywedodd, gan amlhau yr amlhaf dy boenau di, a’th feichiogi, mewn poen y dygi blant, a’th ddymuniad [fydd] at dy ŵr, ac efe a feistrola arnat ti.
17Hefyd wrth Adda y dywedodd, am wrando o honot ar lais dy wraig, a bwytta o’r prenn am yr hwn y gorchymynnaswn i ti gan ddywedyd, na fwytta o honaw: melltigedic [fydd] y ddaiar oth achos di, a thrwy lafur y bwyttei o honi holl ddyddiau dy enioes.
18Drain hefyd ac ysgall a ddŵg hi i ti: a llyssiau y maes a fwyttei di.
19Trwy chwŷs dy wyneb y bwyttei fara, hyd pan ddychwelech i’r ddaiar; o blegit o honi i’th gymmerwyt, canys pridd [wyt] ti, ac i’r pridd y dychweli.
20A’r dŷn a alwodd henw ei wraig Efa: o blegit hi oedd fam pob [dŷn] byw.
21A’r Arglwydd Dduw a wnaeth i Adda, ac iw wraig ef beisiau crwyn, ac ai gwiscodd am danynt.
22Hefyd yr Arglwydd Dduw a ddywedodd, wele y dŷn sydd megis vn o honom ni yn gwybod dâ a drwg, weithian gan hynny, [edrychwn] rhac iddo estyn ei law, a chymmeryd hefyd o brenn y bywyd, a bwytta, a byw yn dragwyddol.
23Am hynny yr Arglwydd Dduw ai hanfonodd ef allan o ardd Eden, i lafurio y ddaiar, yr hon y cymmerasyd ef o honi.
24Felly efe a yrrodd allan y dŷn, ac a ossododd o’r tu dwyrain i ardd Eden, y cerubiaid, a llafn y cleddyf tanllyd yscwydedig, i gadw ffordd prenn y bywyd.
اکنون انتخاب شده:
Genesis 3: BWMG1588
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Y Beibl Cyssegr-lan. Cyhoeddwyd gyntaf yn 1588, a’i ddigideiddio i Gymdeithas y Beibl yn 2023.