Eoin 3
3
Niocadaemas
1Bhí ar na Fairisínigh duine darbh ainm Niocadaemas, uachtarán ar na Giúdaigh. 2Tháinig an duine seo chuige san oíche agus dúirt leis: “Tá a fhios againn, a Raibí, gur oide thú a tháinig ó Dhia óir ní féidir le haon duine na comharthaí seo a dhéanann tú a dhéanamh gan Dia a bheith leis.” 3Dʼfhreagair Íosa:
“Áiméan, Áiméan,” ar sé leis,
“mura nginfear duine athuair
ní féidir dó ríocht Dé a fheiceáil.”
4Dúirt Niocadaemas leis: “Conas is féidir duine a ghiniúint agus é ina shean-duine ? An amhlaidh a dʼfhéadfadh sé dul isteach i mbroinn a mháthar agus teacht ar an saol athuair?” 5Dʼfhreagair Íosa:
“Go deimhin féin, deirim leat,
mura ngintear duine ó uisce agus ón Spiorad,
ní féidir dó dul isteach i ríocht Dé.
6An ghin a gineadh ón bhfeoil is feoil í;
an ghin ón Spiorad is spiorad í.
7Ná déan ionadh de go ndúirt mé leat:
‘Ní foláir sibh a ghiniúint arís ó lastuas.’
8Séideann an ghaoth mar is áil léi.
Is clos duit a glór,
ach ní heol duit cad as di ná cá ngabhann sí.
A dála-san ag gach duine a ghintear ón Spiorad.”
9Dʼfhreagair Niocadaemas: “Conas is féidir na nithe sin a bheith amhlaidh?” ar sé leis.
10Dʼfhreagair Íosa: “Is oide in Iosrael thú,” ar sé leis, “agus nach eol duit na nithe sin!
11Go deimhin féin, deirim leat,
an ní is eol dúinn is air a labhraimid,
agus an ní a chonaiceamar is air a thugaimid fianaise,
ach ní ghlacann sibh ár bhfianaise.
12Má dʼinis mé nithe talmhaí daoibh,
agus nach gcreideann sibh,
cén chaoi a gcreidfidh sibh,
má insím nithe neamhaí daoibh?
13Níl aon duine a chuaigh suas ar Neamh,
ach an té a tháinig anuas ó Neamh,
Mac an Duine atá ar Neamh.
14Faoi mar a dʼardaigh Maois an nathair nimhe sa bhfhásach,
sin mar a chaithfear Mac an Duine a ardú,
15i dtreo, gach duine a chreideann ann,
go mbeidh an bheatha shíoraí aige.
16Óir ghráigh Dia an domhan chomh mór sin
gur thug sé a Aonghin Mhic uaidh
i dtreo, gach duine a chreideann ann,
nach gcaillfear é ach go mbeidh an bheatha shíoraí aige.
17Óir ní chun daorbhreith a thabhairt ar an saol
a chuir Dia a Mhac uaidh ar an saol
ach chun go slánófaí an saol tríd.
18An té a chreideann ann ní thabharfar daorbhreith air,
ach an té nach gcreideann ann,
tá daorbhreith tugtha air cheana féin,
mar nár chreid sé in ainm Mhac Dé, a Aonghin.
19Agus an daorbhreith, is mar seo í:
mar gur tháinig an solas isteach sa saol,
agus gur rogha leis na daoine an dorchadas thar an solas
de bhrí gurbh olc iad a ngníomhartha.
20Óir gach duine a bhíonn ag déanamh an oilc,
bíonn fuath aige don solas agus seachnaíonn sé an solas,
le heagla go gcáinfear a ghníomhartha.
21Ach an té a dhéanann an fhírinne,
tagann sé chun an tsolais,
chun go dtaispeáinfear gur i nDia
a rinneadh a ghníomhartha.”
Fianaise Dheiridh Eoin
22Ina dhiaidh sin tháinig Íosa agus a dheisceabail i ndúiche Iúdáia agus dʼfhan sé ansiúd leo agus bhí ag déanamh baiste. 23Bhí Eoin ag baisteadh comh maith in Aenón in aice le Sailím mar bhí fliúirse uisce ann; agus thagadh na daoine ann agus bhaistí iad. 24Óir bhí Eoin fós gan cur i gcarcair.
25Dʼéirigh ansin aighneas idir deisceabail le hEoin agus Giúdaigh faoin íonghlanadh. 26Tháinig siad chun Eoin agus dúirt siad leis: “A Raibí, an té a bhí farat lastall den Iordáin, an té ar a ndearna tú fianaise, féach, tá seisean ag déanamh baiste agus tá na daoine go léir ag dul chuige.” 27Dʼfhreagair Eoin: “Ní féidir do dhuine aon ní a ghlacadh,” ar sé, “mura dtugtar dó é ó Neamh. 28Is finnéithe sibh féin orm go ndúirt mé: ‘Ní mise an Críost, ach gur cuireadh roimhe amach mé.’
29An té a bhfuil an nuachar aige, sin é an céile;
ach cara an chéile,
atá ina sheasamh ag éisteacht leis,
tagann racht áthais air de bharr ghuth an chéile.
An t-áthas mar sin atá orm-sa, tá sé iomlán.
30Ní foláir dó-san méadú, ach ní foláir dom-sa laghdú.
31An té ar anuas a thagann, tá sé os cionn cách.
An té ar den talamh é is den talamh dó
agus is dá réir a labhraíonn sé.
An té a thagann ó neamh tá sé os cionn cách.
32An rud a chonaic sé agus a chuala sé,
déanann sé fianaise air,
ach ní ghlacann aon duine lena fhianaise.
33An té a ghlacann a fhianaise
chuir sé a shéala leis gur fírinneach é Dia.
34Óir an té a chuir Dia uaidh,
labhraíonn sé briathra Dé;
mar ní de réir tomhais a thugann Dia an Spiorad.
35Tá grá ag an Athair don Mhac
agus tá gach uile ní tugtha ina lámh aige dó.
36An té a chreideann sa Mhac
tá an bheatha shíoraí aige.
Ach an té nach gcreideann sa Mhac,
ní fheicfidh sé an bheatha,
ach tá fearg Dé socair air.”
اکنون انتخاب شده:
Eoin 3: ABN2012
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
© An Sagart 2012 Úsáidtear le cead. Used by permission.
