Galarnad Ieremia 1
1
PENNOD I.
1Podd yr eistedd wrthi ei hun
Y ddinas oedd lïosog o bobl!#1:1 Nid gofyniad yw yr ymadrodd, ond iaith syndod. Rhyfeddai y prophwyd wrth y fath olwg — y ddinas boblogaidd yn ddibobl.
Megys gweddw y mae hi,
Oedd lïosog ymysg cenedloedd!
Tywysoges ymysg talaethau,
Tan deyrnged y mae!
2Gan wylo wyla ar hyd y nos#1:2 Nid digon oedd y dydd i wylo, ond yn lle gorphwys a chysgu, wylai ar hyd y nos. Dynoda hyn wylofain pârhaus.
A’i deigyr ar ei grudd,
Heb iddi gysurydd
O’i holl gariadau!
Ei holl gyfeillion, siomasant hi;
Aethant iddi yn elynion.#1:2 “Cariadau” oeddent y gau-dduwiau a addolid yn Ierusalem; a’r “cyfeillion” oeddent yr Assyriaid a’r Aiphtiaid, y rhai yr ymddibynid arnynt a, gymhorth yn erbyn y Caldeaid.
3Mudwyd Iowda o herwydd gormes,
Ac o herwydd amledd caethwasanaeth;#1:3 Gormesu a chadw caethweision oeddent rai o’r pechodau y bygythid y wlad am danynt & chaethgludiad. Gwel Ier. 34.
Hi a drig ymysg y cenedloedd,
Heb gael gorphwysfa:
Ei holl erlidwyr, goddiweddasant hi
Rhwng cyfyngleoedd.#1:3 Neu, “cul-leoedd.” Y cyfeiriad sydd at yr arfer o hela anifeiliaid gwylltion trwy eu gyru i gulfanau er mwyn eu dala. Gwedi son am fudiad Iowda, cyfeirir at yr hyn a wnaed tuag at ei mudo; goddiweddasai ei herlidwyr hi megys rhwng cul-leoedd.
4Ffyrdd Sïon ydynt yn galaru
Am na ddaw neb i’r uchel-wyl;
Ei holl byrth ydynt anghyfannedd,
Ei hoffeiriaid yn ocheneidio,
Ei morwynion yn drallodedig,
A hithau, chwerwder sydd iddi.
5Aeth ei gormeswyr yn ben,
Ei gelynion, ffynu a wnaethant;
O herwydd Iehofa wnaeth ei chystuddio
Am amledd ei throseddau:
Ei phlant, aethant i gaethiwed
O flaen y gormesydd;
6Ac ymadawodd â merch Sïon
Ei holl brydferthwch;
Daeth ei thywysogion fel hyddod,
Na chawsant borfa;#1:6 Mae’r hydd yn greadur bywiog, cyflym; ond coll ei fywiogrwydd pan byddo bob borfa: dynodir yma wendid a llesgedd y tywysogion, goreuon y wlad.
A cherddasant heb nerth
O flaen yr ymlidiwr.
7Cofiodd Ierusalem
Yn nyddiau ei thrallod a’i hiseliadau,#1:7 Neu, “ei darostyngiadau.” Daw o air a arwydda, disgyn, dyfod i lawr — disgyniadau. Arferir ef yn yr un ystyr yn pen. 3:19.
Ei holl bethau dymunol,
Y rhai oeddent er dyddiau gynt:
Pan syrthiodd ei phobl i law y gorthrymydd,
Ac heb gynnorthwywr iddi,
Edrychodd arni orthrymwyr
A chwarddasant am ei chaethiwed.#1:7 Nid arferir y gair “Sabboth,” ac nid yw hyny yn briodol yma. Deillia, medd rhai, o air a arwydda, peidio, dyfod i’r dim — dyspeidiad, hyny yw, o ran eu hanfodiad fel cenedl. Yn ol eraill, daw o air a ddynoda, caethiwo, neu ddwyn i gaethiwed; a dyma yr ystyr fwyaf cymhwys yma.
8Gan bechu pechodd Ierusalem,
Am hyny aeth ar ddisperod; #1:8 Neu, “ar grwydr;” neu, “Am hyny daeth yn grwydredig,” neu, “yn ffoadures.”
Ei holl anrhydeddwyr, diystyrasant hi,
O herwydd gwelsant ei noethni:
Ië, hi a ocheneidiodd,
Ac a drodd yn ei hol.#1:8 Troi yn ol, sydd yn arwyddo cywilydd, heb allu wynebu eraill.
9Ei haflendid oedd yn ei godre,#1:9 Felly yn amlwg i bawb: pechodau Ierusalem oeddent yn eglur; ac ni chywilyddiai o’u herwydd nos i farn ei goddiweddu.
Ni chofiodd ei diwedd;#1:9 Sef y caethiwed a fygythid iddi gan y prophwydi.
A disgynodd yn dra rhyfedd,#1:9 Yn llythyrenol, “A disgynodd — rhyfeddodau!” Parodd ei disgyniad amledd o ryfeddodau, syndod ar syndod, ac eto nid oedd gysurydd iddi.
Heb neb yn gysurydd iddi:
Gwel, Iehofa, fy nhrallod,
Canys ymfawrygodd y gelyn.
10Ei law a ymledodd y gorthrymydd
Dros ei holl hethau dymunol:
Canys gwelodd genedloedd,
Daethant i’w sancteiddfan,
Y rhai y gorchymynaist am danynt,
Na ddelent i’th gynnulleidfa.
11Ei holl bobl oeddent yn ocheneidio,
Yn ceisio bara;
Rhoddasant eu pethau dymunol am fwyd,
Er dadebru yr enaid:
Gwel, Iehofa, ac edrych;
Canys aethum yn ddirmygedig.
12Ai dim yw i chwi oll sy yn tramwy y ffordd?
Edrychwch a gwelwch,
A oes tristwch fel fy nhristwch,
Yr hwn a barwyd i mi?
Canys cystuddiodd fi Iehofa,
Yn nydd angerdd ei ddigofaint.
13O’r uchelder danfonodd dân i’m hesgyrn,
A threchodd arnynt;
Taenodd rwyd i’m traed,
Trodd fi yn fy ol;
Gwnaeth fi yn anrhaith,
Yr holl ddydd yn fethedig.#1:13 Neu, “yn llesg.”
14Gwyliodd ar fy nhroseddau,#1:14 Felly y cyfieithiadau cynnaraf. Gwyliodd ar droseddau, er mwyn eu cosbi. Gwel Dan. 9:14. Dywed i Dduw eu plethu megys â’i law, er dangos nad anghofiai un o honynt, gau eu bod wedi eu cysylltu ynghyd. Rhoddodd hefyd “iau” caethiwed megys ar wddf y bobl.
Gan ei law y plethwyd hwynt;
Ei iau sydd ar fy ngwddf,
Parodd fy nerth syrthio;
Rhoddodd Iehofa fi yn nwylaw gorthrymydd, #1:14 Mae terfyn y gair “dwylaw” yn dangos bod gair wedi ei adael allan.
Nis gallaf gyfodi.
15Sathrodd Iehofa fy holl ddewrion
Yn fy nghanol;#1:15 Sef pan oedd tan warchae.
Galwodd i’m herbyn gynnulleidfa
I ddryllio fy rhai dewisol;
Y gwinwryf a sathrodd Iehofa,
O ran y forwyn, merch Iowda.
16Am y pethau hyn yr wyf yn wylo;
Fy llygad! fy llygad! dwg i lawr ddwfr,
O herwydd pellhâodd oddiwrthyf ddyddanwr,
A ddadebrai fy enaid;
Mae fy meibion yn anrheithiedig,
Canys gorchfygu a wnaeth y gelyn.
17Ymledodd Sïon ei dwylaw,
Heb neb yn ddyddanwr iddi:
Gorchymynodd Iehofa am Iacob,
“Y rhai o’i amgylch, byddant ei orthrymwyr;”
Daeth Ierusalem;
Yn ddisperod yn eu canol.#1:17 Neu, “yn grwydredig (neu, yn alltud) yn eu canol.” Yr un gair yw ag a gawn yn adnod 8.
18Cyfiawn yw Iehofa,
Canys ei enau a wrthwynebais;#1:18 Genau yma sydd yn lle yr hyn a ddaw o’r genau, sef gair neu orchymyn Duw.
Clywch, atolwg, bobloedd oll,
A gwelwch fy nhristwch;
Fy morwynion a’m meibion,
Aethant i gaethiwed.
19Gelwais ar fy nghariadau,
Hwy a’m twyllasant;
Fy offeiriaid a’m henafgwŷr,
Yn y ddinas y trengasant,
Tra y ceisient fwyd iddynt eu hunain,
Er dadebru eu henaid.
20Gwel, Iehofa, canys cyfyng yw arnaf,
Fy ymysgaroedd a gynhyrfwyd;
Dadymchwelwyd fy nghalon yno,
Canys gan wrthryfelu y gwrthryfelais:
Oddiallan amddifadodd y cleddyf,
Fel yr angeu yn y tŷ.#1:20 Wrth “angeu” y meddylir y newyn: lladdai y newyn neu y pla yn y tai, a’r cleddyf y rhai a elent allan.
21Clywsant fy mod yn ocheneidio,
Heb neb yn ddyddanwr i mi;
Fy holl elynion, clywsant am fy nrygfyd,
Gorfoleddasant am i ti wneyd hyn,
A dwyn y dydd a gyhoeddais;#1:21 Sef dydd y gaethglud, a gyhoeddasai Duw yn aml trwy ei brophwydi.
Ond byddant hwy fel finnau.
22Deued eu holl ddrwg ger dy fron;
A gwna iddynt hwy,
Yn ol yr hyn a wnaethost i mi,
Am fy holl droseddau;
Oblegid aml yw fy ocheneidiau
A’m calon sydd fethedig.
اکنون انتخاب شده:
Galarnad Ieremia 1: CJO
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Proffwydi ac Epistolau gan John Owen. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.