Hosea 4
4
PENNOD IV.
1Gwrandewch air yr Arglwydd, blant Israel,
Gan fod dadl gan yr Arglwydd â thrigolion y wlad;
Am nad oes gwirionedd, na thrugaredd,
Na gwybodaeth o Dduw, yn y wlad:
2Tyngu, a chelwydda, a lladd,
Lladrata hefyd a godinebu, a dorasant allan,
A gwaed a gyffyrddodd â gwaed.#4:2 Pa gofrestr o ddrygau! Yr oeddynt yn tori allan, fel yr arferir y gair weithiau, fel llifeiriant, ac yn ymdaenu dros yr holl wlad; a gwaed oedd yn dilyn gwaed fel ffrwd ddïymdor; lladdiad ar ol lladdiad yn barhaus. Mae geiriad yr Hebraeg a’r Gymraeg yn cydweddu yma yn hollol: y parwyddiadau, yn eu llun gwreiddiol, yn sefyll fel sylweddeiriau.
3O herwydd hyn y galara y wlad,
A nycha pob trigiannydd ynddi,
Ynghyd â bwystfil y maes ac adar y nefoedd;
A physg y môr hefyd a ddyfethir.
4Eto dyn ni rybuddia ac ni cherydda ddyn;
A’th bobl ydynt megys yn amddiffynwyr#4:4 Y gair am amddiffynwyr sydd â’r ystyr hyn iddo, ac nid “ymrysonwyr,” oddieithr y canlynir ef â rhagosodydd. Gwel Esay 1:17. Y mae yno, fel yma, “dadleuwch dros (neu, amddiffynwch) y weddw.” Ni weinyddai yr offeiriaid, na neb arall, gerydd: a hyn a amddiffynid gan y bobl. Gwelwn y cyffelyb beth yn cael ei nodi gan Ier. 5:31. yr offeiriaid.
5Ond syrthio a wnai y dydd,
A syrthia hefyd y prophwyd gyda thi yn y nos,#4:5 Pan ddelai aflwydd — “nos,” syrthiai y gau-brophwyd a addawai heddwch, yn nghyd âg eraill, heb wahaniaeth: a syrthiant yn y “dydd,” sef pan na byddant yn meddwl am aflwydd.
A dyfethu a wnaf dy fam.#4:5 “Fam” — y genedl fel teyrnas, neu y famddinas, Samaria.
6Dyfethir fy mhobl o eisieu gwybodaeth;
Gan wrthod o honot wybodaeth,#4:6 MISSING
Felly gwrthodaf di o fod yn offeiriad i mi;
Ac am i ti anghofio deddf dy Dduw,
Anghofio dy blant di a wnaf finnau.#4:6 Cyfeiria y ddwy linell hyn at y bobl, a’r ddwy flaenorol at yr offeiriaid.
7Yn ol eu lliosogiad, felly y pechasant i’m herbyn;
Eu gogoniant a droaf i warth.#4:7 Eu “gogoniant” oedd eu nifeiri; ond fel yr oeddynt yn lliosogi, yr oeddynt yn lliosogi eu pechodau.
8Pech-aberth fy mhobl a fwytânt,
Ac at eu hanwiredd y dyrchafant eu calon.#4:8 Cefnogai yr offeiriaid y bobl i bechu, fel y byddent i ddwyn ychwanegol aberthau! Dyrchafu y galon yw dymuno.
9A bydd megys y bobl, felly yr offeiriad;
Ïe, ymwelaf arno ei ffyrdd,
A’i weithredoedd a ddychwelaf iddo:
10Canys bwytânt, ond nis digonir hwynt;
Puteiniant, ond ni chynnyddant,
Oblegid wrth yr Arglwydd gommeddasant gadw.#4:10 Yr oeddynt yn aberthu i Dduw ac yn aberthu i eilunod. Ymadael â Duw oedd hyn.
11Puteindra, a gwin, a gwin newydd,
Dygant ymaith y galon.#4:11 “Puteindra,” — eilun-addoliaeth, a gloddesta yn nhemlau eilunod, oeddynt yn dwyn ymaith y galon oddiwrth Dduw.
12Fy mhobl — gan eu pren#4:12 Sef y ddelw a wnaed o bren. y gofynant,
A’u ffon#4:12 Arferid ffyn er dewinio: ysgrifenid ar un, “gorchymyna Duw;” ac ar y llall, “gwarafuna Duw.” Ac yn ol y ffon a ddygwyddai iddynt, y gweithredent. — traetha iddynt;
O herwydd ysbryd puteindra a’u gwyrdrôdd,
A phuteiniasant, gan ymadael â’u Duw;
13Ar benau mynyddoedd yr aberthant,
Ac ar fryniau yr arogldarthant,
O tan y dderwen a’r aethnen a’r llwyfen,
Gan mai hyfryd eu cysgod:
O herwydd hyn, puteinia eich merched,
A’ch gwragedd — godinebant:
14Nid ymwelaf â’ch merched pan buteiniont,
Nac â’ch gwragedd pan odinebont;
Oblegid hwy eu hunain — gyda phuteiniaid yr ymddidolant,
A chyda hoedenod#4:14 “Sancteiddesau” yw y gair; sef benywod a gysegrent neu a ymroddent i buteindra fel gweithred grefyddol i dduwies anlladrwydd, a elwid Astarte yn y dwyrain, a Venus yn y gorllewin. yr aberthant;
A’m pobl na ddeallant a ddadymchwelir.
15Os puteiniaist ti, Israel,
Na throsedded Iowda:
Nac ewch i Gilgal,
Nac esgynwch chwaith i Bethafan,
Ac na thyngwch, “Byw yw’r Arglwydd.”#4:15 Gwarafunir yma y pethau hyn ynghyd. Tyngu i’r Arglwydd, neu broffesu ei enw, oedd beth da ynddo ei hun, ond nid mewn cysylltiad âg eilun-addoliaeth.
16Fel anner wrthdyn y gwrthdynodd Israel;
Yn awr portha’r Arglwydd hwynt fel oen mewn ëang le.#4:16 Bygythir eu danfon i gaethglud, megys oen a dröir allan i’r anialwch, lle nad oes fugail i ofalu am dano.
17Yn glynu wrth eilunod y mae Ephraim, gâd iddo:
18Gwrthdrôdd hwynt eu diod gadarn;
Gan buteinio y puteiniasant;
Gan garu carodd ei hamddiffynwyr warth.#4:18 Dyma yr ystyr oreu a röir gan esbonwyr, a gwna lai o gyfnewid nag un arall ar y geiriau fel eu ceir yn bresennol. Y “gwarth” oedd ddelw-addoliaeth, a’r “amddiffynwyr,” neu “tarianwyr,” oedd y gwŷr mawr, y tywysogion.
19Rhwymodd y gwynt hi yn ei adenydd;#4:19 Y genedl a feddylir; a dywed am dani fel yn ngafael rhyferthwy o wynt, er ei chludo ymaith o’i gwlad ei hun; ac yna y byddai cywilydd ganddi o herwydd ei haberthau i eilunod. Dywed am dani fel yn bresennol yn rhwym gan y gwynt, er am yr hyn a ddygwyddai y llefara.
A chywilyddiant o herwydd eu haberthau.
انتخاب شده:
Hosea 4: CJO
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Proffwydi ac Epistolau gan John Owen. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.