Matthaw 13
13
PENNOD XIII.
Dammeg yr hauwr a’r hâd, yr efrau, yr hâd mwstard, y surdoes, y trysor cuddiedig, y perl, a’r rhwyd. Dirmygiad Christ gan ei gydwladwyr.
1Y DYDD hwnnw yr aeth yr Iesu allan o’r tŷ, ac yr eisteddodd wrth lan y llyn. 2A thorfeydd lawer a ymgynnullasant atto ef, fel yr aeth efe i’r bâd, ac yr eisteddodd: a’r holl dyrfa a safodd ar y lan. 3Ac efe a lefarodd wrthynt lawer trwy ddamhegion, gan ddywedyd, Wele, yr hauwr a aeth allan i hau. 4Ac fel yr oedd efe yn hau, peth a syrthiodd ar y ffordd; a’r adar a ddaethant ac a’i difasant. 5Arall a syrthiodd ar greigleoedd, lle ni chawsant fawr ddaear: ac yn y man yr eginasant, gan nad oedd iddynt ddyfnder daear: 6Ac wedi codi yr haul, y poethasant; ac am nad oedd ganddynt wreiddyn, hwy a wywasant. 7Ac arall a syrthiodd ym mhlith y drain; a’r drain a godasant, ac a’u tagasant hwy. 8Arall hefyd a syrthiodd mewn tir da, ac a ddygasant ffrwyth, peth ar ei ganfed, arall ar ei dri-ugeinfed, arall ar ei degfed ar hugain. 9Y neb sydd ganddo glustiau i wrandaw, gwrandawed. 10A’i ddisgyblion a ddaethant ac a ofynnant iddo, Paham yr wyt ti yn llefaru wrthynt trwy ddamhegion? 11Ac efe a attebodd ac a ddywedodd wrthynt, oblegyd i chwi roddwyd i wybod dirgelion y lywodraeth nefoedd, ac ni roddwyd iddynt hwy. 12Oblegyd pwy bynnag sydd ganddo yn helaeth, i hwnnw y rhoddir, ac efe a gaiff helaethrwydd: eithr pwy bynnag sydd ganddo ond ychydig, oddi arno ef y cymmerir, ïe, yr hyn sydd ganddo. 13Am hynny yr ydwyf yn llefaru wrthynt hwy trwy ddamhegion: canys a hwy yn gweled, nid ydynt yn gweled; ac yn clywed, nid ydynt yn clywed, nac yn deall. 14Ac ynddynt hwy cyflawnir prophwydoliaeth Esaias, yr hon sydd yn dywedyd, Gan glywed y clywch, ac ni ddeallwch; ac yn gweled y gwelwch, ac ni chanfyddwch. 15Canys caledwyd calon y bobl hyn, a hwy a glywsant â’u clustiau yn drwm, ac a gauasant eu llygaid; rhag canfod â’u llygaid, a chlywed â’u clustiau, a deall â’r galon, ac iddynt droi, ac i mi eu hiachâu hwynt. 16Eithr dedwydd yw eich llygaid chwi, am eu bod yn gweled; a’ch clustiau, am eu bod yn clywed. 17Oblegyd yn wir y dywedaf i chwi, chwennychu o lawer o brophwydi a rhai cyfiawn weled y pethau a welwch chwi, ac ni’s gwelsant; a chlywed yr hyn a glywch chwi, ac ni’s clywsant. 18Gwrandêwch gan hynny ddammeg yr hauwr. 19Pob un ag sydd yn clywed y gair am y lywodraeth, ac heb ei deall, y mae’r un drwg yn dyfod, ac yn cipio’r hyn a hauwyd yn ei galon ef. Dyma’r hwn a hauwyd ar y ffordd. 20A’r hwn a hauwyd ar y creigleoedd, yw’r hwn sydd yn gwrandaw y gair, ac yn ebrwydd trwy lawenydd yn ei dderbyn; 21Ond nid oes ganddo wreiddyn ynddo ei hun, eithr dros amser y mae; a phan ddelo gorthrymder neu erlid oblegyd y gair, yn ddioed efe a rwystrir. 22A’r hwn a hauwyd ym mhlith y drain, yw’r hwn sydd yn gwrandaw y gair; ac y mae gofal y byd hwn, a thwyll cyfoeth yn tagu’r gair, ac y mae yn myned yn ddiffrwyth. 23Ond yr hwn a hauwyd yn y tir da, yw’r hwn sydd yn gwrandaw y gair, ac yn ei ddeall; sef yr hwn sydd yn ffrwytho, ac yn dwyn peth ei ganfed, arall ei dri-ugeinfed, arall ei ddegfed ar hugain. 24Dammeg arall a osododd efe iddynt, gan ddywedyd, Y lywodraeth nefoedd sydd gyffelyb i ddyn a hauodd had da yn ei faes: 25A thra yr oedd y dynion yn cysgu, daeth ei elyn ac a hauodd efrau ym mhlith y gwenith, ac a aeth ymaith. 26Ac wedi i’r eginyn, dyfu, a dangos ffrwyth, yna’r ymddangosodd yr efrau hefyd. 27A gweision gwr y tŷ a ddaethant, ac a ddywedasant wrtho, Arglwydd, oni hauaist ti had da yn dy faes? o ba le gan hynny y daeth yr efrau? 28Yntau a ddywedodd wrthynt, Y gelyn ddyn a wnaeth hyn. A’r gweision a ddywedasant wrtho, A fynni di gan hynny i ni fyned a’u casglu hwynt? 29Ac efe a ddywedodd, Na fynnaf; rhag i chwi, wrth gasglu’r efrau, ddiwreiddio y gwenith gyd â hwynt. 30Gadêwch i’r ddau gyd-dyfu hyd y cynhauaf: ac yn amser y cynhauaf mi a ddywedaf wrth y medelwŷr, Cesglwch yn gyntaf yr efrau, a rhwymwch hwynt yn ysgubau i’w llwyr-losgi; ond cesglwch y gwenith i’m hysgubor. 31Dammeg arall a osododd efe iddynt, gan ddywedyd, Cyffelyb yw lywodraeth nefoedd i ronyn o had mwstard, yr hwn a gymmerodd dyn ac a’i hauodd yn ei faes. 32Yr hwn sydd leiaf o’r holl hadau; ond wedi iddo dyfu ydyw y mwyaf o’r llysiau, ac yn myned yn bren; fel y daw adar y nef i nythu yn ei gangau. 33Dammeg arall a lefarodd efe wrthynt, Cyffelyb yw’r lywodraeth nefoedd i surdoes, yr hwn a gymmerodd gwraig ac a’i cuddiodd mewn tri pheccaid o flawd, hyd oni surodd y cwbl. 34Hyn oll a lefarodd yr Iesu trwy ddamhegion wrth y torfeydd; ac heb ddammeg ni lefarodd efe wrthynt: 35Fel y cyflawnid yr hyn a ddywedwyd trwy’r prophwyd, gan ddywedyd, Agoraf fy ngenau mewn damhegion; mynegaf bethau cuddiedig er pan seiliwyd y byd. 36Yna yr anfonodd yr Iesu y torfeydd ymaith, ac yr aeth i’r tŷ: a’i ddisgyblion a ddaethant atto, gan ddywedyd, Eglura i ni ddammeg efrau’r maes. 37Ac efe a attebodd ac a ddywedodd wrthynt, Yr hwn sydd yn hau yr had da yw Mab y dyn; 38A’r maes yw’r byd; a’r had da yw plant y lywodraeth: a’r efrau yw plant yr un drwg. 39A’r gelyn yr hwn a’u hauodd hwynt, yw y diafol; a’r cynhauaf yw diwedd yr oes; a’r medelwŷr yw yr angylion. 40Megis gan hynny y cynhullir yr efrau, ac a’u llwyrlosgir yn y tân; felly y bydd yn niwedd yr oes hon. 41Mab y dyn a ddenfyn ei angylion, a hwy a gynhullant allan o’i lywodraeth ef yr holl dramgwyddiadau, a’r rhai a wnant anwiredd; 42Ac a’u bwriant hwy i’r ffwrn dân; yno y bydd wylofain a rhingcian dannedd. 43Yna y llewyrcha y rhai cyfiawn fel yr haul, yn lywodraeth eu Tad. Yr hwn sydd ganddo glustiau i wrandaw, gwrandawed. 44Drachefn, cyffelyb yw’r lywodraeth nefoedd i drysor wedi ei guddio mewn maes; yr hwn wedi i ddyn ei gaffael, a’i celodd, ac o lawenydd am dano, sydd yn myned ymaith, ac yn gwerthu yr hyn oll a fedd, ac yn prynu y maes hwnnw. 45Drachefn, cyffelyb yw’r lywodraeth nefoedd i farchnattawr, yn ceisio perlau teg: 46Yr hwn wedi iddo gaffael un perl gwerthfawr, a aeth ac a werthodd gymmaint oll ag a feddai, ac a’i prynodd ef. 47Drachefn, cyffelyb yw’r lywodraeth nefoedd i rwyd a fwriwyd yn y môr, ac a gasglodd o bob rhyw beth: 48Yr hon, wedi ei llenwi, a ddygasant i’r lan, ac a eisteddasant, ac a gasglasant y rhai marchnadawl mewn llestri, ac a fwriasant allan y rhai diles. 49Felly y bydd yn niwed yr oes: yr angylion a ant allan, ac a ddidolant y rhai drwg o blith y rhai cyfiawn; 50Ac a’u bwriant hwy i’r ffwrn dân: yno y bydd wylofain a rhingcian dannedd. 51Iesu a ofynnodd iddynt, A ddarfu i chwi ddeall hyn oll? Hwythau a ddywedasant wrtho, Do, Arglwydd. 52A dywedodd yntau wrthynt, Am hynny pob ysgrifenydd wedi ei ddysgu i lywodraeth nefoedd, sydd debyg i ddyn o berchen tŷ, yr hwn sydd yn dwyn allan o’i drysor, bethau newydd a hen. 53A bu, wedi i’r Iesu orphen, y damhegion hyn, efe a ymadawodd oddi yno. 54Ac efe a ddaeth i’w wlad ei hun, ac a’u dysgodd hwynt yn eu synagog; fel y synnodd arnynt, ac yr ymofynasant, O ba le y daeth y doethineb hyn a’r gweithredoedd nerthol i’r dyn hwn? 55Onid hwn yw mab y saer? onid Maria y gelwir ei fam ef? a Iacob, a Ioses, a Simon, a Iudas, ei frodyr ef? 56Ac onid yw ei chwiorydd ef oll gyd â ni? o ba le gan hynny y mae gan hwn y pethau hyn oll? 57A hwy a rwystrwyd ynddo ef. A’r Iesu a ddywedodd wrthynt. Nid yw prophwyd heb anrhydedd, ond yn ei wlad ei hun, ac yn ei dŷ ei hun. 58Ac ni wnaeth efe nemmawr o weithredoedd nerthol yno, oblegyd eu hanghrediniaeth hwynt.
انتخاب شده:
Matthaw 13: JJCN
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Y Cyfammod Newydd gan John Jones. Argraffwyd gan John Williams, Llundain 1808. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.
