Seònd Matìe 4
4
1In chê vòlte Jèsu al fo menàd dal Spìrit tal desèrt, par jèssi tentàd dal diàul.
2E avìnd zunàd cuarànte dìs, e cuarànte gnots, finalmèntri i vignì fam.
3E fasìnjisi dònge lu tentadòr, i disè: Se tu sês fi di Dio, dis, che chèstis pièris devèntin pans.
4Lui po rispuindìnji, i disè: Al è scritt: L’ om nol viv solamèntri di pan, ma cun cualùncue çhòsse, che ven da part di Dio.
5Alòre lu diàul lu puartà te’ sànte citàd, e lu pojà jù su le pìgne dal tèmpio,
6E i disè: Se tu sês fi di Dio, bùtiti jù. Parcechè al sta scritt: Ch’ al à ordenàd ai siei àgnui di vejà sòre di te, e ti puartaràn su lis mans, parcechè par acidènt no tu t’ inçopèdis cul pìd in cuàlche pière.
7Jèsu i disè: L’ è ànçhe scritt: No tu tentarâs lu Signòr Dio to.
8Gnovamèntri lu diàul lu puartà sun d’ ùne mont àlte ùne vòre: e i mostrà duçh ju règnos de’ tière, e lis lor grandèzzis,
9E i disè: Jo ti darài dùtis chèstis çhòssis, se inzenoglàd tu mi adorarâs.
10Alòre Jèsu i disè: Màrçhe vie, Satanàss: parcechè al è scritt: Tu adorarâs lu Signòr Dio to, e tu servirâs lui sol.
11In chê vòlte lu diàul lu lassà; e èco che ju àgnui si fasèrin dònge, e si metèrin a servìlu.
12Jèsu po avìnd sintùd, che Zuan l’ ère stad mitùd in presòn, al si ritirà in Galilèe:
13E lassàde le citàd di Nàzaret, al vignì a abità in Cafàrnao sul mar, ai confìns di Zàbulon e di Nèftali:
14Parcechè si complìss chell, cu è stad ditt da Isaìe profète:
15Tière di Zàbulon, tière di Nèftali, stràde dal mar di là dal Giordàn, la Galilèe des naziòns,
16Lu pòpul, ch’ al stève tes tènebris, al viodè ùne gran lûs: e a chèi, che jèrin sentàds tal pajìs e te’ scuretàd de muart, ur è nassùde le lûs.
17Da chell pont in denànt Jèsu al scomençà a prediçhà, e a dì: Fàit penitìnze: parcechè l’ è vicìn lu règno dal cîl.
18E çhaminànd Jèsu dònge ’l mar di Galilèe, al viodè doi fràdis, Simòn clamàd Pièri, e Andrèe so fràdi, che butàvin le red tal mar (parcechè jèrin pesçhadòrs),
19E ur disè: Vignìmi daûr, e jo us farài pesçhadòrs di ùmign.
20E lor sul fatt, lassàdis impastanàdis lis reds, i lèrin daûr.
21E land indenànt, al viodè doi àltris fràdis, Jàcum di Zebedèo, e Zuan so fràdi, in t’ ùne bàrçhe cun Zebedèo lor pàri, che comedàvin lis lor reds: e ju clamà.
22Lor po sul momènt, lassàdis lis reds e lor pàri, i lèrin daûr.
23E Jèsu al lève atòr par dùte le Galilèe, insegnànd tes lor sinagòghis, e prediçhànd lu vanzèli dal règno, e vuarìnd duçh ju languòrs, e dùtis lis malatìis dal pòpul.
24E si spandè le fàme di lui par dùte le Sìrie, e i menàrin dònge duçh chèi, che vèvin mal, e ju tumiàds da divièrs languòrs e tormènts, e ju indemoneàds, e ju lunàtics, e ju paralìtics, e ju vuarì.
25E i lèrin daûr a grums lis tùrbis de’ Galilèe, de’ Decàpoli, di Jerusalèm, e da di là dal Giordàn.
اکنون انتخاب شده:
Seònd Matìe 4: FUR1860
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
First published in London in 1860.
