Sant Matiéu 9
9
CHAPITRE NOUVEN
Jèsu garis un ome paralisa. — Voucacioun de S. Matiéu. — Responso à prepaus di pecadou e dóu june. — Garisoun de l'Emourouïsso e resurreicioun de la chato de Jaïre. — Jèsu rènd la visto à dous avugle e la paraulo à-n-un mut endemounia.
1Jèsu estènt mai mounta dins la barco, repassè lou lau e venguè dins sa vilo.#9.1 Cafarnaoun. Soun abitacioun èro aqui. (Vèire chap. iv, v. 13.)
2E veici que i'aduguèron un paraliti coucha dins uno brèsso. E de vèire, Jèsu, la fe d'aquéli gènt, diguè au paure rampous: Agues fisanço, moun fiéu, te soun remés ti pecat.#9.2 Jamai proufèto avié parla 'nsin. Pèr aquelo paraulo, Jèsu mostro bèn qu'es éu lou Messìo, éu de quau Jan-Batisto disié: Vès-lou l'Agnèu de Diéu que lèvo lou pecat dóu mounde. (Knab. Op. cit.)
3E subran quàuquis-un dis Escribo diguèron dintre éli: Aquéu-d'aqui blasfèmo.
4Mai Jèsu legiguè dins si pensado e ié venguè: Perqué pensas à mau dins lou founs de vòsti cor?
5Dequ' es lou mai eisa, de dire: Te soun remés ti pecat; o de dire: Lèvo-te e marcho?
6Or, pèr que sachés que lou Fiéu de l'ome#9.6 Vèire la noto 1 dóu chap. VIII, v. 20. a lou poudé sus terro de remetre li pecat: Lèvo-te, diguè au paralitica, cargo ta brèsso e vai-t'en à toun oustau.
7Aquest se levè e s'enanè à soun oustau.
8En lou vesènt, lou pople n'aguè grand temoùr, e rendeguè glòri à Diéu d'avé douna tant de poudé is ome.
9Jèsu, sourtènt d'aqui, veguè 'n ome dóu noum de Matiéu asseta au burèu dis impousicioun, em' acò ié diguè: Seguisse-me! Aquest s'aubourè subran e lou seguiguè.
10E s'anè trouva qu'estènt à taulo dins l'oustau,#9.10 De Matiéu. (Marc, ii, 15; Lu, v, 29.) pas mau de publican#9.10 Agènt dóu fisc au service di Rouman. En Judèio, èron mai-que-mai detesta. e de pecadou venguèron s'entaula 'mé Jèsu e si disciple.
11De vèire acò, li Farisen diguèron à si disciple: Coume vai que voste mèstre manjo en coumpagno di publican e di pecadou?
12Mai Jèsu, lis aguènt ausi, ié diguè: Es pas li gènt gaiard qu'an besoun dóu mede in, mai li malaut.
13Anas dounc aprene ço que vòu dire: Es la misericòrdi que vole e noun lou sacrifice.#9.13 De preferènci au sacrifice. (Corn. Op. cit.) Siéu pas vengu, dóumaci, souna li juste, mai li pecadou.
14Alor s'avancèron d'éu li disciple de Jan e ié diguèron: Coume vai que nautre emé li Farisen junan souvènt, e que vòsti disciple junon pas?
15Jèsu ié respoundeguè: Es que podon, lis ami dóu nòvi#9.15 Acò 's li coumpagnoun dóu souto-nòvi. En grè emai en ebriéu soun apela «li fiéu dóu lié nouviau o di noço.» Dins la Galilèio, tóuti li jouvènt qu'èron d'un mariage pourtavon aquéu noum. Devien faire grand fèsto, se diverti, emai toumbèsse un jour de june. Jèsu se coumparo au nòvi, e si disciple soun li fiéu o ami dóu nòvi. Tant que se trovo em' éli, es lou tèms di noço. Perqué dounc junarien e menarien dóu? (Fouard, Corn, Knab. Op. cit.) èstre dins lou dóu, d'enterin qu'es em' éli lou nòvi? Mai vendra 'n tèms que lou nòvi ié levaran#9.15 Pèr la proumiero fes, Jèsu laisso entre-vèire que mourira de mort vióulènto. (Knab. Op. cit.) e alor junaran.
16Res pedasso emé de drap rufe un abihage vièi: empourtarié, dóumaci, un rode de l'abihage, e bèn mai gros sarié l'estras.
17Se bouto pas nimai de vin nouvèu dins d'ouire vièi#9.17 Lis ouire, acò 's de pèu de bòchi courdurado ensèmble en formo de sa, e que servon, vuei encaro, dins nòsti païs de mountagno, pèr pourta lou vin.: autramen se roumpon lis ouire, e lou vin s'escampo, e lis ouire soun perdu; mai bouton lou vin nouvèu dins d'ouire nòu, e ansin tóuti dous se counservon.
18D'enterin que ié disié 'cò, veici qu'un catau s'avancè d'éu, e l'adouravo, disènt: Segnour, ma chato vèn de mouri; mai venès, pausas vosto man sus elo e tournara en vido.
19Jèsu, s'aubourant, lou seguiguè, e tambèn si disciple.
20Or, vous trouvarés qu'uno femo, enuiado dempièi douge an d'uno perdo de sang, s'avancè à rèire d'éu e ié touquè la franjo de sa raubo.#9.20 Vèire la noto qu'es au verset 26 dóu chap. XIV.
21Car se disié dintre elo: Se 'no fes toque soulamen sa raubo, sarai garido.
22Jèsu, se revirant e la vesènt, ié diguè: Fisanço, ma fiho, vosto fe vous a garido. E garido fuguè la femo, partènt d'aquelo ouro.
23Jèsu, estènt pièi vengu à l'oustau dóu catau e vesènt de flahutaire em' un mouloun de gènt que menavon grand varai,#9.23 Èro la coustumo de faire veni de flahutaire e de plourouso à l'oustau di mort. ié diguè:
24Levas-vous d'aqui, qu'es pas morto la pichouno, mai dor. E li gènt se trufavon d'éu.
25Quouro aguèron mes deforo tout aquéu mounde, éu intrè e prenguè la man de la chatouno. Tant-lèu aquesto se levè.
26E lou brut d'aquéu miracle s'espandiguè dins tout lou terraire.
27Coume Jèsu sourtié d'aqui, dous avugle i'anèron après en cridant e disènt: Agués pieta de nautre, Fiéu de Dàvi.#9.27 Èro lou titre counsacra que lou pople dounavo au Messìo.
28E quand aguè tourna dins soun oustau#9.28 A Cafarnaoun. I'anèron trouva lis avugle. E ié diguè Jèsu: Cresès que vous pode faire acò? Ié respoundeguèron: Si, Segnour.
29Alor ié touquè lis uei en disènt: Coume cresès, ansin vous siegue fa.
30E fuguèron dubert sis uei. Em' acò Jèsu li rambaiè, disènt: Avisas-vous que degun lou sache.#9.30 Èro pèr evita d'enjalousi lis Escribo e li Farisen. (Maudounat cita pèr Knab. Op. cit.)
31Mai éli, s'enanant, esbrudiguèron sa renoumado pèr tout lou païs.
32Venien de sourti, quand à Jèsu ié presentèron un ome mut, endemounia.
33Or, lou demòni uno fes embandi, parlè lou mut, e li gènt n'en fuguèron espanta. Jamai, fasien, s'es vist de causo ansin en Israèl.
34Li Farisen, pèr contro, disien: Es au noum dóu prince di demòni que bandis li demòni.#9.34 Estènt que noun podon nega la causo, dis S. Jirome, n'en desnaturon lou principe. (Op. imperf.)
35Pamens s'enanavo Jèsu de tout caire pèr li vilo e li vilage, ensignant dins li sinagogo, predicant l'evangèli dóu reiaume e garissènt tout malautun e touto infiermita.
36E de vèire aquéli pople, n'en aguè pieta: èron ablasiga, dóumaci, e 'stendu pèr lou sòu coume de fedo sènso pastre.
37Em'acò diguè à si disciple: La meissoun de tout segur es grosso, mai d'oubrié n'i'a gaire.
38Pregas dounc lou mèstre de la meissoun que mande de travaiaire à sa meissoun.
اکنون انتخاب شده:
Sant Matiéu 9: PROV
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
