เยเนซิศ 2
2
1ฟ้าและแผ่นดินและสรรพสัตว์สรรพสิ่งที่มีอยู่ในที่เหล่านั้น พระเจ้าได้ทรงสร้างให้สำเร็จดังนี้แหละ. 2วันที่เจ็ดพระเจ้าได้ทรงกระทำให้การงานของพระองค์ที่ทรงสร้างมาแล้วนั้นสำเร็จ; ในวันที่เจ็ดนั้นก็ได้ทรงงดการที่พระองค์ทรงกระทำมานั้นทุกประการ. 3วพระเจ้าจึงได้ทรงอวยพระพรแก่วันที่เจ็ดนั้นตั้งไว้เป็นวันบริสุทธิ์; เพราะในวันนั้นพระองค์ได้ทรงหยุดจากสรรพการที่พระองค์ทรงนฤมิตสร้างไว้นั้น
4เรื่องฟ้าและแผ่นดินที่พระองค์ได้ทรงสร้างก็เป็นดังนี้: ในวันที่พระยะโฮวาเจ้าได้ทรงสร้างฟ้าและแผ่นดิน 5ต้นไม้ตามทุ่งก็ยังไม่เกิดขึ้นที่แผ่นดิน. และต้นผักตามทุ่งก็ยังไม่งอกขึ้นเลย; เพราะพระยะโฮวาเจ้ายังไม่ทรงบันดาลให้ฝนตกที่แผ่นดิน: กับยังไม่มีมนุษย์ที่จะทำไร่ไถนา; 6มีแต่หมอกขึ้นมาจากแผ่นดินทำให้พื้นดินเปียกทั่วไป. 7พระยะโฮวาเจ้าได้ทรงสร้างมนุษย์ด้วยผงคลีดิน. ระบายลมแห่งชีวิตเข้าทางจมูกให้มีชีวิตหายใจเข้าออก; มนุษย์จึงเกิดเป็นจิตต์วิญญาณมีชีวิตอยู่
8พระยะโฮวาเจ้าทรงสร้างสวนแห่งหนึ่งไว้ในตำบลเอเดนทางทิศตะวันออก, และให้มนุษย์ที่พระองค์ได้ทรงสร้างไว้นั้นอยู่ที่นั่น. 9แล้วพระยะโฮวาเจ้าได้ทรงบันดาลให้ต้นไม้ทุกอย่างที่งามน่าดูและที่เป็นอาหารรับประทานดีงอกขึ้นจากดิน; มีต้นไม้ที่ให้ชีวิตเจริญต้นหนึ่งในท่ามกลางสวนนั้น, กับต้นไม้ที่รู้จักความดีและชั่วต้นหนึ่งด้วย. 10สวนเอเดนนั้นมีแม่น้ำไหลมาทำให้ที่ดินชุ่มชื่น; ที่ปลายลำแม่น้ำนั้นแยกออกเป็นสี่แคว. 11แควที่หนึ่งเรียกว่าพีโซน. ไหลผ่านแผ่นดินฮาวิลา; ที่นั่นมีแร่ทองคำ. 12ทองคำที่เมืองนั้นเป็นทองคำอย่างดี, และมียางไม้หอมบะโดแล็คและพลอยโซเฮ็ม 13แควที่สองเรียกว่า ฆีโฮน, ไหลผ่านแผ่นดินคูศ. 14แควที่สามเรียกว่า ฮิเดะเค็ล, ไหลไปทิศตะวันออกเมืองอาซูร; และแควที่สี่เรียกว่าฟะราธ. 15พระยะโฮวาเจ้าจึงให้ มนุษย์นั้นอยู่ในสวนเอเดน, ให้ทำงานรักษาสวน. 16พระยะโฮวาเจ้าจึงตรัสสั่งแก่มนุษย์นั้นว่า, “บรรดาผลไม้ทุกอย่างในสวนนี้เจ้ากินได้ทั้งหมด; 17เว้นแต่ต้นไม้ที่ให้รู้ความดีและชั่ว ผลของต้นนั้นเจ้าอย่ากินเป็นอันขาด; ถ้าเจ้าขืนกินในวันใด, เจ้าจะตายในวันนั้นเป็นแน่.”
18พระยะโฮวาเจ้าทรงดำริว่า, “ซึ่งมนุษย์ผู้นั้นจะอยู่คนเดียวก็ไม่เหมาะ; เราจะสร้างขึ้นอีกคนหนึ่ง, ให้เป็นคู่เคียงเหมาะกับเขา.” 19พระยะโฮวาเจ้าได้ทรงสร้างบรรดาสัตว์ป่าและนกในอากาศให้เกิดขึ้นแต่ดิน; แล้วจึงพามายังชายนั้นเพื่อดูว่าเขาจะเรียกชื่ออย่างไร. ชายนั้นได้เรียกสัตว์ทั้งปวงที่มีชีวิตชื่อใด, ก็นั่นแหละเป็นชื่อสัตว์นั้น. 20ชายนั้นจึงตั้งชื่อบรรดาสัตว์ใช้และฝูงนกในอากาศและฝูงสัตว์ป่า; แต่ชายนั้นยังหามีคู่เคียงเป็นผู้ช่วยเหมาะกับตนไม่. 21แล้วพระยะโฮวาเจ้าจึงทรงบรรดาลให้ชายนั้นหลับสนิท; เมื่อหลับสนิทอยู่นั้นพระองค์ทรงชักกะดูกซี่โครงอันหนึ่งของเขาออกมา, แล้วทำให้เนื้อติดกันเข้าแทนกะดูกอย่างเดิม. 22ส่วนกะดูกซี่โครงที่พระยะโฮวาเจ้าได้ทรงชักออกจากชายนั้น พระองค์ได้สร้างขึ้นเป็นหญิง, แล้วประทานให้ชายนั้น. 23ชายจึงว่า, “นี่เป็นกะดูกแท้และเนื้อแท้ของเรา: จะต้องเรียกว่าหญิง, เพราะหญิงนี้ออกมาจากชาย.” 24เพราะเหตุนั้น ผู้ชายจึงจะละบิดามารดาของตนไปผูกพันอยู่กับภรรยา: และเขาทั้งสองจะเป็นเนื้อหนังอันเดียวกัน. 25ฝ่ายสามีกับภรรยาทั้งสองคนนี้กายเปลือยเปล่าอยู่, แต่ยังไม่รู้สึกมีความอาย
اکنون انتخاب شده:
เยเนซิศ 2: TH1940
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society