N. Marc 9
9
IX. CAIB.
Criosta caochladh cruth; a tilgeadh a mach spioraid neo-ghlain; a teagasg irioslachd, agus a sheachnadh sgainneil.
1Agus an deigh shia laithean ghabh Iosa Peadar, us Seumas, agus Eoin; us threoraich e iadsa leo fhein gu beinn aird a lethtaobh, agus dhʼatharraicheadh a chruth ʼnan lathair.
2Agus dhʼfhàs eideadh dealrach us ro-gheal mar shneachda, geal mar nach urrainn fucadair air talamh a dhianamh.
3Us chunnacas leo Elias agus Maois; agus bha iad a bruidhinn ri Iosa.
4Agus Peadar a freagairt, thuirt e ri Iosa: A Rabbi, is math dhuinne a bhith an so; agus dianamaid tri paillionan, a h-aon dhutsa, a h-aon do Mhaois, ʼsa h-aon do Elias.
5Oir cha robh fios aige ciod a bha e g-radh; bhrigh gun robh iad fo fhiamh ro-mhor.
6Agus bha nial a cur sgàile orra, agus as an nial thainig guth, a g-radh: Se so mo Mhac ro-ghaolach; eisdibh ris.
7ʼSa g-amharc san uair mun cuairt daibh, cha n-fhac iad gin a thuilleadh, ach Iosa leis fhein maille riu.
8ʼSa tearnadh bhoʼn bheinn, dhʼàithn e orra, gun iad a dhʼ innse do neach air bith nan nichean a chunnaic iad, gus an eireadh Mac an duine bho na mairbh.
9Us ghleidh iad am facal aca fhein, a cur cheisd air a cheile, ciod a bʼe: gus an eireadh e bho na mairbh.
10Agus dhʼfharraid iad dheth, a g-radh: Car-son ma ta tha na Phairisich ʼs na Sgriobhaich a cantuinn, gum feum Elias tighinn an toiseach?
11Thuirt e riu, ʼs e freagairt: Elias, nuair thig e air tùs, ath-shuidhichidh e h-uile ni; us mar tha e sgribhte mu Mhac an duine, gum fuilig e moran, ʼs gum faigh e taire.
12Ach tha mi g-radh ribh, gun tainig Elias, (ʼs gun dʼrinn iad air gach ni bʼaill leo) mar tha sgribhte uime.
13ʼSa tighinn gu dheisciopuil, chunnaic e moran sluaigh muʼn timchioll, ʼs na Sgriobhaich a deaspud riu.
14ʼS cha luaithe chunnaic an sluagh uile Iosa, na ghlac iongantas agus uamhas iad, ʼsa ruith ga ionnsuidh chuir iad fàilt air.
15Agus dhʼfhaighnich e dhiu: Ciod mu bheil sibh a consachadh ri cheile?
16Us fhreagair fear deʼn t-sluagh, a g-radh: A mhaighistir, thug mi ga tʼ ionnsuidh mo mhac anns am beil spiorad balbh.
17Agus, ge bʼe aite an glac e e, tha e ga bhualadh ri làr, agus tha e cur a mach cobhair, ʼsa giosgail le fhiaclan, ʼsa seargadh as: us thuirt mi ri dʼ dheisciopuil iad a thilgeadh a mach, agus cha bʼ urrainn daibh.
18ʼSa freagairt thuirt e: O ghinealaich ana-creidich, cia fhad a bhitheas mi mar-ribh? cia fhad a chuireas mi suas ribh? thugaibh gam ionnsuidh e.
19Agus thug iad e ga ionnsuidh. Agus cha luaithe chunnaic e Iosa, na ghluais an spiorad e; us bhuaileadh e ris an làr, agus chuir e caran deth us cop mu bhial.
20Us dhʼfhaighnich e dhe athair: Cia fhad bho na thachair so dha? Us thuirt esan: Bho na bha e ʼna leanabh.
21Agus is tric a thilg e san teine us anns an uisge e, gu cur as da: ach ma tha ni sa bith na dʼ chomas, gabh truas ruinn agus cuidich sinn.
22Us thuirt Iosa ris: Ma ʼs urrainn dhut creidsinn, is comasach a h-uile ni doʼn chreideach.
23Agus athair a ghille a glaodhach san uair, thuirt e le deoir: Tha mi creidsinn, a Thighearna: cuidich mʼ ana-creideamh.
24Us nuair a chunnaic Iosa an sluagh a ruith cuideachd, mhaoidh e air an spiorad neoghlan, a cantuinn ris: A spioraid bhodhair agus bhailbh, tha mi g-àithneadh ort, theirig a mach as; ʼs na rach a stigh ann tuilleadh.
25Agus chaidh e mach as, a g-eigheach, ʼs ga riabadh gu goirt: agus dhʼfhas e coltach ri duine marbh, air chor ʼs gun robh moran a g-radh: Tha e marbh.
26Ach Iosa breith air laimh air, thog e e, agus dhʼ eirich e.
27ʼS nuair chaidh e stigh doʼn tigh, dhʼfharraid a dheisciopuil deth fos n-iosail: Car-son nach bʼ urrainn duinn a thilgeadh a mach?
28Us thuirt e riu: Cha n-urrainn do ʼn t-seorsa so dol a mach air sheol sa bith, ach le urnaigh ʼs le traisg.
29ʼSa falbh as a sin, chaidh iad troimh Ghalile; ʼs cha bʼaill leis gum biodh fios aig duine air bith air so.
30Oir bha e teagasg a dheisciopul, ʼsa g-radh riu: Gun rachadh Mac an duine liubhairt seachad do lamhan dhaoine, ʼs gum marbhadh iad e, ʼs an deigh a mharbhadh, gun eireadh e rithist air an treas latha.
31Ach cha do thuig iadsan am facal; agus bha sgàth orra fharraid dheth.
32Us thainig iad gu Capharnaum. ʼS nuair a bha iad san tigh, dhʼfhaighnich e dhiu: Ciod mun robh sibh a deaspud air an rathad?
33Ach bha iadsa samhach: oir air an rathad bha iad a consachadh eatorra fhein, co dhiu bu mhua bhiodh.
34ʼSa suidhe, ghairm e na dhà-dhiag, us thuirt e riu: Ma tha toil aig fear sam bith a bhith air thoiseach, bithidh e air dheireadh orra uile, agus ʼna sheirbhiseach dhaibh uile.
35ʼSa breith air leanabh, chuir e ʼnam miadhon e; ʼs an deigh a ghlacail ʼna uchd, thuirt e riu:
36Ge bʼe sa bith ghabhas ri aon leanabh deʼn leithidean so na mʼ ainmse, tha e gabhail riumsa; agus co sa bith ghabhas riumsa, cha n-ann riumsa tha e gabhail, ach ris-san a chuir mi.
37Agus fhreagair Eoin e, a g-radh: A Mhaighistir, chunnaic sinn duine araid, nach eil gaʼr leanailne, a tilgeadh a mach dheomhan na tʼ ainmse, agus bhac sinn e.
38Agus thuirt Iosa: Na bacaibh e: oir cha n-eil aon air bith, a ni miarailt na mʼ ainmse, a ʼs urrainn gu h-ealamh labhairt gu h-olc orm.
39Oir an neach nach eil ʼnur n-aghaidh, tha e leibh.
40Oir co sa bith a bheir dhuibh ri ol cupan uisge na mʼainmse, a chionn ʼs gur le Criost sibh: gu firinneach tha mi g-radh ribh: cha chaill e dhuais.
41Agus co sa bith bheir sgainneal do h-aon deʼn fheadhainn bheaga so, a tha creidsinn unnamsa, bʼfhearr dha clach mhuilinn a bhith crochte mu amhaich, ʼsa bhith air a thilgeil sa mhuir.
42ʼS ma bheir do lamh sgainneal dhut, gearr dhiot i: is fhearr dhut dol a stigh gu beatha air lethlaimh, na dol le dà laimh a dhʼiutharna gu teine nach smalar:
43Far nach basaich a chnuimh aca, ʼs nach smalar an teine.
44Agus ma bheir do chas sgainneal dhut, gearr dhiot i: is fhearr dhut dol a stigh gu beatha air lethchois, na do thilgeadh le dà chois a dhʼ iutharna gu teine nach diocail:
45Far nach basaich a chnuimh aca, ʼs nach smalar an teine.
46Agus ma bheir do shuil sgainneal dhut, spion asad i: is fhearr dhut dol a stigh do rioghachd Dhe le aon shuil, na do thilgeadh le dʼ dhà shuil ann an teine iutharna:
47Far nach basaich a chnuimh aca, ʼs nach smalar an teine.
48Oir saillear gach aon le teine, us saillear gach iobairt le salann.
49Tha salann math: ach ma dhʼfhasas an salann neo-bhlasda, co leis a ni sibh blasda e? Biodh salann agaibh unnaibh, agus biodh sith agaibh eadaraibh fhein.
اکنون انتخاب شده:
N. Marc 9: MacETN
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
© Scottish Bible Society 2017
© Comann Bhìoball na h-Alba 2017
