N. Marc 4
4
IV. CAIB.
Dubhfhocal an fhir-chuir; Criosta ciuineachadh stoirm na mara.
1Agus thòisich e rithist ri teagasg aig taobh na mara; us thionail moran sluaigh ga ionnsuidh, air chor ʼsa dol air bord saghaich air a mhuir, gun do shuidh e, agus bha an sluagh uile ri taobh na mara air tir;
2Agus theagasg e moran nichean dhaibh an dubhfhacail, us thuirt e riu ʼna theagasg:
3Eisdibh: Seall, chaidh fear-cuir a mach a chur.
4ʼS nuair a bha e cur, thuit cuid ri taobh an rathaid; agus thainig eoin an athair, agus dhʼich iad e.
5Agus thuit cuid eile air talamh creagach, far nach robh moran ùire aige: ʼs ghrad-dhʼfhas e, chionn nach robh doimhneachd fuinn aige:
6ʼS nuair a dhʼeirich a ghrian, shearg e; ʼs bho nach robh friamh aige, shearg e as.
7Agus thuit cuid eile dheth feadh dhreaghan; agus dhʼ fhàs an dreaghan suas, us thachd e e, agus cha tug e mach toradh.
8Agus thuit cuid eile air talamh math; agus dhʼfhas e suas, us chinnich e, agus thug e bhuaithe toradh, cuid deich thar fhichead, cuid tri fichead, agus cuid ciad fillte.
9Us thuirt e: Esan aig a bheil cluasan gu cluinntinn, cluinneadh e.
10Agus nuair a bha e leis fhein, dhʼfhaighnich na dhà-dhiag, a bha comhla ris, an dubhfhacal dheth.
11Us thuirt e riu: Thugadh dhuibhse eolas air run-diomhair rioghachd Dhe: ach dhaibhse, a tha muigh, nithear a h-uile ni ann an dubhfhacail,
12Air chor ʼsa faicinn gum faiceadh iad, ʼs nach bu leir dhaibh; ʼsa cluinntinn gun cluinneadh iad, ʼs nach tuigeadh iad: eagal gun tionndadh iad uair air bith, ʼs gum mathte dhaibh am peacannan.
13Us thuirt e riu: Nach aithne dhuibh an dubhfhacal so? agus ciamar a dhʼaithneas sibh a h-uile dubhfhacal?
14Esan a tha cur, tha e cur an fhacail.
15Agus is iadsan ri taobh an rathaid, far na chuireadh am facal, an fheadhainn nach luaithe chluinneas iad e, na thig Satan, us sgobaidh e air falbh am facal a chuireadh ʼnan cridheachan.
16Agus is iadsan mar an ciadna, a chuireadh anns an talamh chreagach, an fheadhainn, an deigh dhaibh eisdeachd ris an fhacal, a ghrad-ghlac e le aoibhneas:
17ʼS cha n-eil friamh aca; unnta fhein, ach mairidh iad car tamuill; agus an deigh sin nuair a dhʼeirgheas trioblaid agus geur leanmhuinn air son an fhacail, tha iad a gabhail sgainneil san uair.
18Agus tha feadhainn eile ann, a tha air an cur am measg dhreaghan; ʼsiad sin iadsan a dhʼeisdeas ris an fhacal,
19Ach tha iomaguin an t-saoghail, agus mealltaireachd beartais, agus sannt air nichean eile dol a stigh ʼsa tachdadh an fhacail, agus ga fhagail gun toradh.
20Agus an fheadhainn a chuireadh air talamh math, ʼsiad sin iadsan a dhʼeisdeas ris an fhacal, ʼsa ghlacas e, sa bheir a mach toradh, cuid deich thar fhichead, cuid tri fichead, cuid ciad fillte.
21Us thuirt e riu: An toirear coinneal, gus a cur fo shaghach, no fo leabaidh? nach ann gus a cur an coinnleir?
22Oir cha n-eil ni am falach, nach toirear am follais; ʼs cha dʼrinneadh ni an uaigneas, ach los gun tig e fos naird.
23Ma tha cluasan aig duine air bith gu cluinntinn, cluinneadh e.
24Us thuirt e riu: Thugaibh an aire do ʼn rud a chluinneas sibh. Leis an tomhas leis na thomhais sibh, toimhsear dhuibh air ais, agus cuirear tuille ris dhuibh.
25Oir doʼn neach aig a bheil, bheirear: agus bho an neach aig nach eil bheirear an ni sin fhein a thʼaige.
26Us thuirt e: Mar so tha rioghachd Dhe mar gun tilgeadh duine siol anns an talamh,
27ʼS gun caidleadh e, ʼs gun eirgheadh e a dhʼoidhche ʼsa latha, ʼs gum fàsadh an siol, ʼs gun cinneadh e gun fhios da.
28Oir bheir an talamh a mach toradh leis fhein, an toiseach an duilleag, an sin an dias, a rithist an grainnean lan anns an déis.
29ʼS nuair a tha ʼn toradh abaich, cuiridh e an corran ris gun dàil, bho na tha am faghar air tighinn.
30Us thuirt e: Co ris a shamhlaicheas sinn rioghachd Dhe? no ciod an dubhfhacal ris an cuir sinn an coimeas i?
31Tha i coltach ri grainne de shiol mustaird, fras, nuair a chuirear san talamh i, is lugha deʼn h-uile siol a tha air thalamh:
32ʼS an deigh a cur, fàsaidh i suas, us cinnidh i nas mua na h-uile luibh, us cuiridh i mach giagan mora, ionnus ʼs gum faod eoin an athair tamh fo ʼsgàile.
33Agus le ioma dubhfhacal deʼn leithidean so, labhair e riu am facal, air reir ʼs mar bʼurrainn daibh eisdeachd:
34Agus gun dubhfhacal cha do labhair e riu: ach a lethtaobh mhinich e a h-uile ni dha dheisciopuil.
35Us thuirt e riu an latha sin fhein, nuair thainig am feasgar: Rachamaid null thun an taoibh eile.
36ʼSa cur air falbh an t-sluaigh, ghabh iad e stigh doʼn eathar mar a bha e; us bha eathraichean eile comhla ris.
37Agus dhʼeirich stoirm mhor ghaoithe, agus thaom i na tuinn a stigh doʼn eathar, air chor ʼs gun robh an t-eathar lionadh.
38Agus bha esan an deireadh an eathair ʼna chadal air cluasaig; agus dhuisg iad e, us thuirt iad ris: A Mhaighistir, nach eil omhail agad gu bheil sinn a dol a dhith?
39ʼSa g-eirigh bhagair e air a ghaoith, ʼs thuirt e ris a mhuir: Gabh fois, bi samhach. Us laidh a ghaoth; agus thainig fiath mor.
40Us thuirt e riu: Car-son a tha eagal oirbh? nach eil creideamh agaibh fhathast? Agus ghabh iad eagal mor; us thuirt iad ri cheile: Co, a shaoileas tu, is e so, chionn tha ghaoth araon agus a mhuir umhailt dha?
اکنون انتخاب شده:
N. Marc 4: MacETN
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
© Scottish Bible Society 2017
© Comann Bhìoball na h-Alba 2017
