مزامیر 25:18-50

ای خداوند تو با اشخاص وفادار، وفادار هستی، و به مردم بی‌عیب، نیكویی می‌كنی. با کسانی‌که پاک هستند به پاکی رفتار می‌نمایی و با کسانی‌که کجرو هستند مخالفت می‌کنی. تو فروتنان را نجات می‌بخشی و اشخاص متکبّر را سرنگون می‌کنی. ای خداوند تو نور من هستی، تو تاریكی مرا روشن گردان. با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم و دژهای آنان را درهم می‌شکنم. راه خدا کامل و وعدهٔ خداوند قابل اطمینان است. او حافظ کسانی است که به او پناه می‌آورند. خداوند تنها خداست؛ خدا تنها تکیه‌گاه ماست. خداست که مرا قدرت بخشیده، و راه مرا امن ساخته است. پاهای مرا مانند پاهای آهو ساخته و بر کوهها استوارم نموده است. دستهایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد تا بتوانم قویترین کمان را به دست گیرم. ای خداوند تو از من حمایت نموده و مرا نجات دادی؛ توجّه تو مرا قوی گردانید، و کمک تو مرا حفظ نمود. راه را برای قدمهایم وسیع ساختی تا پاهایم نلغزد. دشمنانم را تعقیب کردم و آنها را گرفتم و تا آنها را از بین نبردم، بازنگشتم. آنها را بکلّی پایمال نمودم تا دیگر برنخیزند و به زیر پاهایم جان دادند. تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی و دشمنانم زیر پاهایم جان دادند. دشمنانم را متواری ساختی و من کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم. آنها برای کمک زاری نمودند، امّا کسی به دادشان نرسید. خداوند را صدا کردند، امّا او به آنها جوابی نداد. من آنها را همچون غبار خرد کردم، که باد آنها را پراکنده می‌کند و زیر پاهای خود مانند گل و لای کوچه، پایمال نمودم. تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی، و مرا فرمانروای ملتّها ساختی؛ و مردمی را که نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند. بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند و دستوراتم را فوراً اطاعت می‌نمایند. آنها دلسرد شده‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. خداوند زنده است! حامی خود را ستایش می‌کنم، متبارک باد خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد. او در برابر دشمنان، مرا پیروزی می‌بخشد و ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد. او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند، خداوندا تو مرا نزد دشمنانم سرفرازم می‌سازی و از چنگ مردم ظالم نجات می‌دهی. بنابراین من تو را در میان ملّتها ستایش می‌کنم و سرود ستایش برای تو می‌خوانم. خدا پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود، داوود، و فرزندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.