مزامیر 1:139-10

خداوندا، تو مرا آزموده‏ای و می‌شناسی. از نشستن و برخاستن من آگاهی و تمام افکار و اندیشه‌های مرا از دور می‌دانی. تو از رفتار، کردار، کار و استراحت من آگاهی و تمام روشهای مرا می‌دانی. حتّی پیش از آن که حرفی بر زبان آورم، تو ای خداوند، منظور مرا می‌دانی. حضور تو مرا از هر طرف احاطه نموده و با قدرت خود، مرا محافظت می‌کنی. شناخت تو از من خیلی عمیق است؛ این فراتر از فهم من می‌باشد. از نزد تو کجا بگریزم و از حضور تو کجا پنهان شوم؟ اگر به آسمان بروم، تو در آنجا هستی. اگر به دنیای مردگان بروم، تو در آنجا هستی. اگر بر بالهای سحر بنشینم و از مشرق به دورترین نقطه در مغرب بروم، تو برای رهبری من در آنجا خواهی بود. برای کمک به من تو در آنجا خواهی بود.

برنامه های خواندنی رایگان و عبادات مربوط به مزامیر 1:139-10

خداوند کیست و چگونه است؟ یک برنامه مطالعه ۲۱ روزه