مزامیر 97:119-112

شریعت تو را چقدر دوست می‌‌دارم، تمام روز به آن فکر می‌کنم. احکام تو مرا از دشمنانم حکیمتر می‌سازد، زیرا که همیشه درنظر من هستند. از معلّمین خود داناتر شده‌ام، زیرا همیشه به تعالیم تو فکر می‌کنم. از افراد پیر و سالخورده داناتر هستم، زیرا مطیع دستورات تو هستم. پای خود را از راه بد باز داشته‌ام، تا احکام تو را اطاعت کنم. از اوامر تو سرپیچی نمی‌کنم، چون تو آنها را به من آموخته‌ای. کلام تو به دهان من چقدر شیرین است، حتّی از عسل نیز شیرینتر است. شریعت تو به من حکمت می‌آموزد، بنابراین از هر راه بد نفرت دارم. کلام تو برای پاهای من چراغ، و برای راههای من نور است. قسم خورده بودم و به آن وفادار هستم که از اوامر عادلانهٔ تو پیروی کنم. خداوندا، سخت پریشانم، مطابق وعده‌ات مرا زنده بساز. خداوندا، شکرگزاری مرا قبول فرما و احکام و اوامر خود را به من بیاموز. جان من همیشه در خطر است، امّا شریعت تو را فراموش نكرده‏ام. شریران برای من دام گسترده‌اند، امّا من از فرمان تو سرپیچی نمی‌کنم. احکام تو برای من گنجی بی‌پایان است، زیرا آنها شادی دل من هستند. تصمیم گرفته‌ام تا روزی که زنده‌ام از شریعت تو اطاعت نمایم.