عوبدیا 5:1-14

«اگر دزدى در شب به خانه‌اى وارد شود، فقط چیزى را مى‌برد که به آن نیاز دارد، اگر انگورچین براى چیدن انگور بیاید، مقدارى از انگور را بجا مى‌گذارد، امّا دشمنان تو، تو را بکلّی نیست و نابود مى‌کنند. اى فرزند عیسو، وقتى دشمنانت بیایند، تمام ثروت تو را به یغما مى‌برند. متّحدانت به تو خیانت کردند و تو را از سرزمینت بیرون راندند. کسانی‌که با تو در صلح بودند بر تو غلبه کردند و دوستانى که نمک تو را خوردند برایت دام گستردند و مى‌گویند: 'کجاست آن‌همه عقل و هوش او؟'» خداوند مى‌فرماید: «در آن روز اَدوم را مجازات مى‌کنم. تمام اشخاص دانا را در سرزمینش نابود مى‌سازم و همهٔ حکیمانش را از بین مى‌برم. جنگجویان شجاع تیمان هراسان مى‌شوند و تمام سربازان اَدوم کشته خواهند شد. «به‌خاطر ظلمى که در حق برادرانت، یعنى فرزندان یعقوب کردى با رسوایى براى همیشه نابود مى‌شوى. روزى که دشمنان، دروازه‌هاى آنها را شکستند و بیگانگان، مال و دارایى اورشلیم را بین خود تقسیم کردند و با خود بردند، تو مانند بیگانه‌ای ایستادى و تماشا کردى. تو نمى‌بایست از بدبختى برادرانت خوشحال مى‌شدى، نمى‌بایست در روز مصیبت آنها شادی مى‌کردى و در هنگام غم و اندوه به آنها مى‌‌خندیدى. تو نمى‌بایست در روز سختى قوم من به شهر آنها داخل مى‌شدى و در زمان مصیبت آنها ثروتشان را تاراج مى‌کردى و از غم آنها شاد مى‌شدى. تو نمى‌بایست بر سر چهار راهها مى‌ایستادى تا آنهایى را که می‌‌خواستند فرار کنند بگیری. نمى‌بایست در روز مصیبت آنها را به دست دشمنان تسلیم مى‌کردى.