پیدایش 29
29
رفتن یعقوب به خانهٔ لابان
1یعقوب راه خود را ادامه داد و به طرف سرزمین مشرق رفت. 2در صحرا بر سر چاهی رسید كه سه گلّهٔ گوسفند در اطراف آن خوابیده بودند. از این چاه به گلّه‌ها آب می‌دادند. سنگ بزرگی بر سر چاه بود. 3وقتی همهٔ گوسفندها در آنجا جمع می‌شدند، چوپانان سنگ را از دهانهٔ چاه بر می‌داشتند و به گلّه‌ها آب می‌دادند و بعد از آن دوباره سنگ را بر دهانهٔ چاه می‌گذاشتند.
4یعقوب از چوپانان پرسید: «دوستان من، شما اهل كجا هستید؟»
آنها جواب دادند: «اهل حران هستیم.»
5او پرسید: «آیا شما لابان پسر ناحور را می‌شناسید؟»
آنها جواب دادند: «بله، می‌شناسیم.»
6او پرسید: «حالش خوب است؟»
آنها جواب دادند: «بله خوب است. نگاه كن، این دخترش راحیل است كه همراه گلّه‌اش می‌آید.»
7یعقوب گفت: «هنوز هوا روشن است و وقت جمع‌كردن گلّه‌ها نیست. چرا به آنها آب نمی‌دهید تا دوباره به چرا بازگردند؟»
8آنها جواب دادند: «تا همهٔ گلّه‌ها در اینجا جمع نشوند ما نمی‌توانیم به آنها آب بدهیم. وقتی همه جمع شوند، سنگ را از دهانهٔ چاه برمی‌داریم و به آنها آب می‌دهیم.»
9یعقوب با آنها مشغول گفت‌وگو بود كه راحیل با گلّهٔ پدرش لابان به آنجا آمد. 10وقتی یعقوب دختر دایی خود، راحیل را دید كه با گلّه آمده است، بر سر چاه رفت. سنگ را از دهانهٔ چاه كنار زد و گوسفندان را آب داد. 11سپس راحیل را بوسید و از شدّت خوشحالی گریه کرد. 12یعقوب به راحیل گفت: «من خویشاوند پدرت و پسر ربكا هستم.»
راحیل دوید تا به پدرش خبر دهد. 13وقتی لابان خبر آمدن خواهر‌زاده‌اش یعقوب را شنید، به استقبال او دوید. او را در آغوش كشید و بوسید و به خانه آورد. یعقوب تمام ماجرا را برای لابان شرح داد. 14لابان گفت: «تو در حقیقت از گوشت و خون من هستی.» یعقوب مدّت یک ماه در آنجا ماند.
خدمت یعقوب به‌خاطر راحیل و لیه
15لابان به یعقوب گفت: «تو نباید به‌خاطر اینکه خویشاوند من هستی، برای من مفت كار كنی. چقدر مزد می‌خواهی؟» 16لابان دو دختر داشت. اسم دختر بزرگ لیه و اسم دختر كوچک راحیل بود. 17لیه چشمان قشنگی#مفهوم دقيق اين واژه در زبان عبری مشخص نیست. داشت، ولی راحیل خوش اندام و زیبا بود.
18یعقوب راحیل را دوست می‌داشت. بنابراین به لابان گفت: «اگر اجازه دهی با دختر كوچک تو راحیل ازدواج كنم، هفت سال برای تو كار می‌كنم.»
19لابان در جواب گفت: «اگر دخترم را به تو بدهم، بهتر از این است كه به دیگران بدهم. همین‌جا نزد من بمان.»
20یعقوب برای اینکه با راحیل ازدواج كند، هفت سال در آنجا كار كرد. امّا چون راحیل را خیلی دوست می‌داشت، این مدّت به نظرش مانند چند روز بود.
21بعد از این مدّت یعقوب به لابان گفت: «وقت آن رسیده است. دخترت را به من بده تا با او عروسی كنم.» 22لابان مجلس عروسی برپا كرد و همهٔ مردم آنجا را دعوت كرد. 23امّا در آن شب لابان به جای راحیل، لیه را به یعقوب داد و یعقوب با او همخواب شد. 24(لابان كنیز خود زلفه را به دخترش لیه بخشید.) 25یعقوب تا صبح روز بعد نفهمید كه این لیه است. صبح كه فهمید نزد لابان رفت و به او گفت: «این چه‌كاری بود كه تو كردی؟ من به‌خاطر راحیل برای تو كار كردم. ولی تو مرا فریب دادی.»
26لابان در جواب گفت: «در بین ما رسم نیست كه دختر كوچک را قبل از دختر بزرگ شوهر بدهیم. 27تا جشن روز هفتم عروسی صبر كن. من راحیل را هم در مقابل هفت سال دیگر كه برای من كار كنی به تو می‌دهم.»
28یعقوب قبول كرد. بعد از اینکه یک هفته گذشت، لابان راحیل را هم به یعقوب داد. 29(لابان كنیز خود بلهه را به راحیل بخشید.) 30یعقوب با راحیل عروسی كرد و او را بیشتر از لیه دوست می‌داشت. یعقوب به خاطر راحیل هفت سال دیگر برای لابان كار كرد.
فرزندان یعقوب
31چون خداوند دید كه یعقوب لیه را كمتر از راحیل دوست دارد، به لیه قدرت بچّه‌دار شدن بخشید، ولی راحیل نازا ماند. 32لیه آبستن شد و پسری به دنیا آورد. او گفت: «خداوند ناراحتی مرا دیده است. حالا شوهرم مرا دوست خواهد داشت.» بنابراین اسم بچّه را رئوبین گذاشت. 33لیه باز هم آبستن شد و پسری زایید و گفت: «خداوند این پسر را هم به من داده است چونكه می‌داند من محبوب شوهرم نیستم.» پس اسم این پسر را هم شمعون گذاشت. 34بار دیگر او آبستن شد و پسر دیگری زایید. او گفت: «حالا شوهرم به من دلبستگی بیشتری خواهد داشت چون پسری برای او زاییده‌ام.» پس اسم این پسر را لاوی گذاشت. 35او باز هم آبستن شد و پسر دیگری زایید و گفت: «این بار خداوند را سپاس خواهم گفت.» اسم این پسر را یهودا گذاشت. لیه بعد از این دیگر آبستن نشد.
اکنون انتخاب شده:
پیدایش 29: TPV
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.