مزامیر 1:139-10

ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد.

برنامه های خواندنی رایگان و عبادات مربوط به مزامیر 1:139-10

خداوند کیست و چگونه است؟ یک برنامه مطالعه ۲۱ روزه