غزل‌غزل‌ها 6:7-10

ای محبوبه، چه بسیار زیبا و چه بسیار شیرین بهسبب لذتهاهستی. این قامت تو مانند درخت خرما وپستانهایت مثل خوشه های انگور میباشد. گفتم که به درخت خرما برآمده، شاخه هایش راخواهم گرفت. و پستانهایت مثل خوشه های انگور و بوی نفس تو مثل سیبها باشد. و دهان تومانند شراب بهترین برای محبوبم که به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متکلم سازد. من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وی بر من است.