مزامیر 6
6
1ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما. و مرا در خشم خویش تادیب مکن! 2ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمردهام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است، 3و جان من بشدت پریشان است. پس توای خداوند، تا به کی؟ 4ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجاتبخش! 5زیرا که در موت ذکرتو نمی باشد! در هاویه کیست که تو را حمدگوید؟ 6از ناله خود واماندهام! تمامی شب تخت خواب خود را غرق میکنم، و بسترخویش را به اشکها تر میسازم! 7چشم من ازغصه کاهیده شد و بسبب همه دشمنانم تارگردید. 8ای همه بدکاران از من دور شوید، زیراخداوند آواز گریه مرا شنیده است! 9خداونداستغاثه مرا شنیده است. خداوند دعای مرااجابت خواهد نمود. 10همه دشمنانم به شدت خجل و پریشان خواهند شد. روبرگردانیده، ناگهان خجل خواهند گردید.
اکنون انتخاب شده:
مزامیر 6: POV-FAS
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
2011 Elam Ministries