امثال 5

5
1ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر، 2تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد. 3زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است. 4لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم. 5پایهایش به موت فرو میرود، وقدمهایش به هاویه متمسک میباشد. 6به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند. 7و الانای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید. 8طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو. 9مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان. 10و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود. 11که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد، 12و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد، 13و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم. 14نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت. 15آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش. 16جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام، 17و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو. 18چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش، 19مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش. 20لیکنای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در برگیری؟ 21زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را میسنجد. 22تقصیرهای شریر او را گرفتار میسازد، و به بندهای گناهان خود بسته میشود. 23او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید.

اکنون انتخاب شده:

امثال 5: POV-FAS

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید