امثال 15:17-28

هرکه شریر را عادل شمارد و هرکه عادل را ملزم سازد، هر دوی ایشان نزد خداوندمکروهند. قیمت به جهت خریدن حکمت چرا بهدست احمق باشد؟ و حال آنکه هیچ فهم ندارد. دوست خالص در همه اوقات محبت مینماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است. مرد ناقص العقل دست میدهد و در حضورهمسایه خود ضامن میشود. هرکه معصیت را دوست دارد منازعه رادوست میدارد، و هرکه در خود را بلند سازدخرابی را میطلبد. کسیکه دل کج دارد نیکویی را نخواهدیافت. و هرکه زبان دروغگو دارد در بلا گرفتارخواهد شد. هرکه فرزند احمق آورد برای خویشتن غم پیدا میکند، و پدر فرزند ابله شادی نخواهد دید. دلشادمان شفای نیکو میبخشد، اما روح شکسته استخوانها را خشک میکند. مرد شریر رشوه را از بغل میگیرد، تاراههای انصاف را منحرف سازد. حکمت در مد نظر مرد فهیم است، اماچشمان احمق در اقصای زمین میباشد. پسر احمق برای پدر خویش حزن است، وبه جهت مادر خویش تلخی است. عادلان را نیز سرزنش نمودن خوب نیست، و نه ضرب زدن به نجبا بهسبب راستی ایشان. صاحب معرفت سخنان خود را بازمی دارد، و هرکه روح حلیم دارد مرد فطانت پیشه است. مرد احمق نیز چون خاموش باشد او راحکیم میشمارند، و هرکه لبهای خود را میبنددفهیم است.