افسسیان 1:4-14

لهذا من که در خداوند اسیر میباشم، ازشما استدعا دارم که به شایستگی آن دعوتی که به آن خوانده شدهاید، رفتار کنید، باکمال فروتنی و تواضع و حلم، و متحمل یکدیگردر محبت باشید؛ و سعی کنید که یگانگی روح را در رشته سلامتی نگاه دارید. یک جسدهست و یک روح، چنانکه نیز دعوت شدهاید دریک امید دعوت خویش. یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید؛ یک خدا و پدر همه که فوق همه و در میان همه و در همه شما است. لیکن هریکی از ما را فیض بخشیده شد بحسب اندازه بخشش مسیح. بنابراین میگوید: «چون او به اعلی علیین صعود نمود، اسیری را به اسیری برد و بخششها به مردم داد.» اما این صعود نمودچیست؟ جز اینکه اول نزول هم کرد به اسفل زمین. آنکه نزول نمود، همان است که صعودنیز کرد بالاتر از جمیع افلاک تا همهچیزها را پرکند. و او بخشید بعضی رسولان و بعضی انبیا وبعضی مبشرین و بعضی شبانان و معلمان را، برای تکمیل مقدسین، برای کار خدمت، برای بنای جسد مسیح، تا همه به یگانگی ایمان ومعرفت تام پسر خدا و به انسان کامل، به اندازه قامت پری مسیح برسیم. تا بعد از این اطفال متموج و رانده شده از باد هر تعلیم نباشیم، ازدغابازی مردمان در حیله اندیشی برای مکرهای گمراهی؛