مزمور 34

34
# 34‏:0 این مزمور شعری است که اَبیاتش به ترتیب با حروف الفبای عبری آغاز می‌شود.
بچشید و ببینید که خداوند نیکوست
مزمور داوود. زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد تا از آنجا بیرون رانده شد، و به راه خود رفت.
1خداوند را در همه وقت متبارک خواهم خواند؛
ستایش وی همواره بر زبان من خواهد بود.
2جان من در خداوند فخر خواهد کرد؛
مسکینان بشنوند و شادی کنند.
3خداوند را با من تجلیل کنید،
نام او را با یکدیگر برافرازیم.
4خداوند را جُستم، و مرا اجابت کرد؛
او مرا از همۀ ترسهایم رهانید.
5آنان که نگاهشان بر اوست، می‌درخشند؛
روی ایشان هرگز شرمسار نمی‌شود.
6این مسکین فریاد برآورد و خداوند صدایش را شنید
و او را از همۀ تنگیهایش نجات بخشید.
7فرشتۀ#34‏:7 یا ”فرستادۀ“. خداوند گرداگرد ترسندگان او اردو می‌زند،
و آنان را می‌رهاند.
8بچشید و ببینید که خداوند نیکوست؛
خوشا به حال آن که در او پناه گیرد.
9ای مقدسین خداوند، از او بترسید،
زیرا ترسندگان او را هیچ کمی نیست.
10شیران ژیان، محتاج و گرسنه می‌شوند،
اما جویندگان خداوند هیچ چیزِ نیکو کم نخواهند داشت.
11ای فرزندان، بیایید و به من گوش فرا دهید،
تا ترس خداوند را به شما بیاموزم.
12کیست آن که آرزومند حیات باشد
و دوستدار روزهای بسیار، تا نیکویی ببیند؟
13زبان از بدی نگاه دار
و لبان از فریب فرو بند؛
14از بدی روی بگردان و نیکویی پیشه کن،
آرام بجوی و در پی صلح باش.
15چشمان خداوند، بر پارسایان است
و گوشهایش به فریاد کمک ایشان؛
16روی خداوند بر ضد بدکاران است،
تا یاد ایشان را از روی زمین برچیند.
17پارسایان فریاد برمی‌آورند، و خداوند آنان را می‌شنود؛
او ایشان را از همۀ تنگیهایشان می‌رهاند.
18خداوند نزدیک شکسته‌دلان است
و کوفته شدگانِ در روح را نجات می‌بخشد.
19پارسا را مشقت بسیار است،
اما خداوند او را از همۀ آنها خواهد رهانید؛
20همۀ استخوانهای او را حفظ خواهد کرد،
که یکی از آنها نیز نخواهد شکست.
21شریر را شرارت از پا در خواهد آورد،
و دشمنان مرد پارسا محکوم خواهند شد.
22خداوند جان خادمان خود را فدیه می‌دهد؛
هر که به وی پناه بَرَد، هرگز محکوم نخواهد شد.

اکنون انتخاب شده:

مزمور 34: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید